Υστερα από χρόνια κάτω από τη γη, τα τζιτζίκια αναδύονται κατά τρισεκατομμύρια σε περισσότερες από δώδεκα πολιτείες των ΗΠΑ προκειμένου να μεταμορφωθούν, να τραγουδήσουν, να κορτάρουν και να ζευγαρώσουν.
Ενας παρατηρητής θα νόμιζε ότι ο ήχος τους είναι εξωγήινος, για τα τζιτζίκια, όμως, κάθε τραγούδι αποτελεί μέρος ιεροτελεστίας, εξίσου περίπλοκης όσο και το ταγκό. Οι κίνδυνοι είναι πολλοί και οι πιθανότητες αποτυχίας αφθονούν.
Στη φετινή σπάνια «διπλή ανάδυση», δύο ομάδες τζιτζικιών κάνουν την εμφάνισή τους έχοντας ολοκληρώσει την πολυετή νάρκη τους: η γενιά ΧΙΙΙ του βόρειου Ιλινόι, με κύκλο 17 ετών, και η μεγάλη νότια γενιά ΧΙΧ, με 13ετή κύκλο. Παρότι τα τραγούδια τους μοιάζουν όμοια, οι διαφορές μεταξύ τους είναι κρίσιμες για τα τζιτζίκια.
Τα θηλυκά ζευγαρώνουν μία φορά στη ζωή τους, υποχρεώνοντας τα αρσενικά να αναδυθούν νωρίς και να καταλάβουν καλές θέσεις σε δέντρα. Οι επίδοξοι γαμπροί δεν πρέπει, όμως, να βιαστούν καθώς τα πρώτα τζιτζίκια σε κλαδιά είναι εύκολοι στόχοι για πτηνά και τρωκτικά. «Ολη η φύση είναι πεινασμένη και οι κυνηγοί θεωρούν τα τζιτζίκια ιδανική τροφή», λέει ο βιολόγος Ντέιβιντ Μάρσαλ.
Οι πιθανότητες ζευγαρώματος αυξάνονται στο δεύτερο κύμα, όταν επιτευχθεί αυτό που οι βιολόγοι ονομάζουν «κορεσμός των κυνηγών». Μετά την ανάδυση από το χώμα, το τζιτζίκι χρειάζεται λίγες ημέρες για να προσαρμοσθεί στην επιφάνεια. Πρώτη δουλειά, η μεταμόρφωση από νύμφη σε τζιτζίκι με την ανάπτυξη των φτερών. Οταν ο αέρας ζεστάνει και ο ήλιος αρχίσει να λάμπει, το τραγούδι των αρσενικών ξεκινά.
Ο θώρακας του αρσενικού είναι κενός, ενώ διαθέτει εξωτερικές μεμβράνες στα πλευρά, οι οποίες λειτουργούν σαν αντηχείο όταν τρίβονται με τα πόδια. Για να αλλάξει τη συχνότητα του καλέσματος, το τζιτζίκι μετακινεί τον θώρακά του. Το κόρτε ακολουθεί τρεις πράξεις, με την κάθε μία να συνδυάζεται με το τραγούδι συγκεκριμένου είδους τζιτζικιού.
Το αντάμωμα είναι μια ιεροτελεστία σε τρεις πράξεις, ενώ οι απόγονοί τους θα βρεθούν ξανά και θα τραγουδήσουν μαζί το 2245.
Το αρσενικό τραγουδά αρχικά σύντομο σκοπό, πετάει σε μικρή απόσταση, προσγειώνεται και τραγουδά και πάλι. «Ρίχνει παραγάδι για πρόθυμα θηλυκά», σημειώνει ο δρ Μάρσαλ. Οι περισσότερες θηλυκές δεν είναι πρόθυμες να ζευγαρώσουν είτε γιατί το έχουν κάνει ήδη ή επειδή δεν έχουν ωριμάσει ακόμη σωματικά. Τα αρσενικά παρατηρούν έτσι επίμονα τα θηλυκά για χαρακτηριστικές κινήσεις φτερών ή άλλα σημάδια της προθυμίας τους. Στο τέλος, τα θηλυκά καλούν το ταίρι τους με μεγάλα χτυπήματα φτερών.
Αν το θηλυκό εκδηλώσει ενδιαφέρον, το αρσενικό πλησιάζει και αρχίζει άλλο τραγούδι, συνεχές αυτή τη φορά και όχι διακεκομμένο όπως αυτό του κόρτε. Το αρσενικό ακουμπά απαλά το ταίρι του κοντά στα μάτια και περνάει στο τελευταίο του τραγούδι, μία σειρά από στακάτες νότες. Πρόκειται για την εκκίνηση του ζευγαρώματος που διαρκεί τρεις με πέντε ώρες.
Μοναδική αποστολή
«Το θηλυκό έχει μία σημαντική αποστολή: να μη ζευγαρώσει με το λάθος είδος», εξηγεί ο δρ Μάρσαλ. Η κακοφωνία υποχρεώνει το αρσενικό να συνεχίσει να τραγουδά, προκειμένου να επιβεβαιώσει στο θηλυκό ότι ανήκει στο σωστό είδος. Τα αναδυόμενα τζιτζίκια αντιμετωπίζουν έναν ακόμη μεγάλο κίνδυνο: την προσβολή από μύκητα, που τα μεταμορφώνει σε σεξουαλικά πεινασμένα ζόμπι, ικανά να μεταδώσουν τη μόλυνση. «Οποιο τζιτζίκι προσβληθεί θα γίνει άθελά του φορέας της ασθένειας στην επόμενη γενιά», τονίζει ο δρ Μάρσαλ.
Εξι εβδομάδες αργότερα, όλα θα έχουν τελειώσει, με το έδαφος να έχει γεμίσει με τα πτώματα τζιτζικιών που έχουν εναποθέσει τα αυγά τους σε σχισμές δέντρων. Σε έξι με δέκα εβδομάδες, τα αυγά θα εκκολαφθούν και μικροσκοπικές νύμφες θα πέσουν στο έδαφος για να θαφτούν στο χώμα και να βρουν μια ρίζα για να τραφούν περιμένοντας για άλλα 13 ή 17 χρόνια.
Μέσα στις ερχόμενες ημέρες, ένα τρισεκατομμύριο τζιτζίκια από τις γενιές ΧΙΙΙ και ΧΙΧ θα βγουν από το έδαφος, ενώ οι απόγονοί τους θα τραγουδήσουν ξανά μαζί το 2245.
