Η ευφορία των αγορών για την εντυπωσιακή άνοδο του Ματέο Ρέντσι δεν μετριάζει το μέγεθος των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η σημερινή Ιταλία. «Ο Ρέντσι δεν θα αναζωογονήσει την Ιταλία μόνο με μεταρρυθμίσεις», είναι ο τίτλος χθεσινού άρθρου του Βόλφγκανγκ Μινχάου στους Financial Times. Ο Γερμανός αναλυτής εκτιμά πως η δραματική συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης της χώρας «δεν ήταν αποτέλεσμα τόσο της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης όσο του ίδιου του ευρώ». Υπολογίζοντας σε 15% του ΑΕΠ τις απώλειες της ιταλικής οικονομίας λόγω της επιβράδυνσης της ανάπτυξης από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, ο Μινχάου κάνει λόγο για τριπλή πρόκληση τεραστίων διαστάσεων: «Εχει πολύ μεγάλο χρέος, μηδενική ανάπτυξη και είναι μέλος μιας νομισματικής ένωσης που λειτουργεί άσχημα». Το βασικό συμπέρασμά του είναι ότι «για να κρατήσει την Ιταλία στην Ευρωζώνη, ο κ. Ρέντσι θα χρειαστεί βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα», κάτι που προϋποθέτει αλλαγή πολιτικής από τις ισχυρότερες οικονομίες, κυρίως από τη Γερμανία και την Ολλανδία. Οι χώρες αυτές «πρέπει να συρρικνώσουν τα πλεονάσματά τους, τα οποία καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη την προσαρμογή της ευρωπαϊκής περιφέρειας».
Υποστήριξη
Η ισπανική El Pais εκτιμά πως ο Ρέντσι θα έχει την υποστήριξη της πλειονότητας των συμπατριωτών του στην προώθηση θεσμικών αλλαγών: για παράδειγμα, αναφορικά με τη θέσπιση νέου εκλογικού νόμου, ώστε να διευκολυνθεί ο σχηματισμός κυβέρνησης από το πλειοψηφούν κόμμα, και τη δραστική μείωση του αριθμού των γερουσιαστών με παράλληλη μετατροπή της Γερουσίας σε σώμα αντιπροσώπευσης των περιφερειών, χωρίς δικαίωμα βέτο στις αποφάσεις της Βουλής. Πιο δύσκολη, ωστόσο, θα είναι η προσπάθειά του να ελαφρύνει το μεγάλο δημοσιονομικό βάρος που αντιμετωπίζει το ιταλικό κράτος -από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης- και να συρρικνώσει τη γιγαντιαία γραφειοκρατία. Η ισπανική εφημερίδα εκτιμά ότι «ο Ρέντσι δεν θα είναι αξιόπιστος σε αυτή την εκστρατεία του εάν δεν θίξει ταυτόχρονα τα συμφέροντα των ισχυρών συντεχνιών, όπως οι δικηγόροι, οι συμβολαιογράφοι, οι φαρμακοποιοί και οι ταξιτζήδες που θεωρούν εαυτούς πέραν οποιουδήποτε ελέγχου, κάτι που δεν είναι έξω από την πραγματικότητα. Ο πρώην πρωθυπουργός Μάριο Μόντι προσπάθησε να δώσει την ίδια μάχη και απέτυχε».
Το BBC παρομοιάζει τον Ρέντσι με τον πρώην πρωθυπουργό της Βρετανίας, Τόνι Μπλερ, ο οποίος προκάλεσε τη ριζική μεταμόρφωση του Εργατικού Κόμματος, ωθώντας το προς το πολιτικό κέντρο. Στην ίδια ανάλυση, όμως, προστίθεται ότι «αν και ο κ. Ρέντσι εμφανίζει ως αρετή το γεγονός ότι είναι νέος και άφθαρτος στην πολιτική ζωή, μένει εκτεθειμένος σε όσους τον κατηγορούν πως είναι απελπιστικά άπειρος». Υπενθυμίζοντας ότι ουδέποτε έχει εκλεγεί στη Βουλή, το βρετανικό δίκτυο σημειώνει ότι «είναι άλλο πράγμα να διοικείς τη γοητευτική Φλωρεντία και άλλο να έχεις την ευθύνη της διαχείρισης μιας χώρας όπως η Ιταλία». Στελέχη της αντιπολίτευσης στον Δήμο της Φλωρεντίας τον κατηγορούν ότι, ενώ «ξέρει πολύ καλά πώς να πουλάει τον εαυτό του στα μέσα ενημέρωσης», στην πράξη «οι επιδόσεις του είναι πολύ κατώτερες των διακηρύξεων».