Μέχρι πρότινος, η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν πρόβαλε ως ιδεώδης σύνθεση του Ισλάμ και της Δημοκρατίας, μοντέλο προς εξαγωγή στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Από προχθές, όμως, το κράτος που χτίζει ο Ταγίπ Ερντογάν μοιάζει να υστερεί, από ορισμένες απόψεις, και αυτής της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν – μάλιστα η κεμαλική αντιπολίτευση δεν διστάζει να κατηγορήσει τον Τούρκο πρωθυπουργό ότι υιοθετεί μεθόδους… Βόρειας Κορέας!
Νωρίς το πρωί της Παρασκευής, πολλοί χρήστες του Twitter διαπίστωσαν ότι ήταν πλέον αδύνατη η πρόσβαση στο δημοφιλές μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Στην οθόνη του υπολογιστή τους εμφανιζόταν ένα μήνυμα της κεντρικής αρχής Τηλεπικοινωνιών, η οποία δικαιολογούσε την πρωτοφανή λογοκρισία βάσει απόφασης των δικαστικών αρχών. Ο ίδιος ο Ερντογάν είχε προαναγγείλει, λίγες ώρες νωρίτερα, την εξέλιξη αυτή, δηλώνοντας, από το βήμα προεκλογικής συγκέντρωσης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), ότι είναι αποφασισμένος «να ξεριζώσει το Twitter», τονίζοντας ότι ποσώς τον ενδιαφέρει τι θα πει η διεθνής κοινότητα.
Προκειμένου να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ο Τούρκος πρωθυπουργός έκανε λόγο για «παραβίαση της ιδιωτικής ζωής» από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ολοι γνωρίζουν όμως ότι η χολερική αντιπάθειά του προς τα εν λόγω Μέσα –στο πρόσφατο παρελθόν είχε αποκαλέσει «μάστιγα» το Facebook και το YouTube– πηγάζει από τον καταλυτικό ρόλο που έπαιξαν στις μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις του περασμένου καλοκαιριού και στη διάχυση, μέσω Διαδικτύου, ενοχοποιητικών ενδείξεων που θίγουν τον ίδιο τον Ερντογάν και ανθρώπους του στενού περιβάλλοντός του, αναφορικά με το πολύκροτο σκάνδαλο των δωροδοκιών.
Η επιλογή του Ερντογάν να φιμώσει το Twitter στην τελική ευθεία για τις κρίσιμες τοπικές εκλογές της ερχόμενης Κυριακής κινδυνεύει να αποδειχθεί μοιραία πολιτική γκάφα. Ηδη, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Αμπντουλάχ Γκιουλ –συνιδρυτής του ΑΚΡ μαζί με τον Ταγίπ Ερντογάν– αποδοκίμασε την απαγόρευση, σημειώνοντας ότι σε περίπτωση παραβίασης της ιδιωτικότητας μπορεί να υπάρξει μόνο αποκλεισμός μεμονωμένων σελίδων του Διαδικτύου και όχι ισοπεδωτικά μέτρα, όπως το «μαύρο» στο Twitter. Το διαφαινόμενο ρήγμα μεταξύ των δύο ανδρών ρίχνει πρόσθετες σκιές αμφιβολίας στις φιλοδοξίες του Ερντογάν –η τρίτη πρωθυπουργική θητεία του οποίου λήγει το 2015– να διεκδικήσει την προεδρία της Δημοκρατίας στις εκλογές του ερχόμενου Αυγούστου.
Με αυτά τα δεδομένα, είναι πολύ πιθανό οι τοπικές εκλογές της 30ής Μαρτίου να κρίνουν το πολιτικό μέλλον του Τούρκου πρωθυπουργού. Αν κλείσει απειλητικά η ψαλίδα μεταξύ του ΑΚΡ και του κεμαλικού CHP κι αν το κυβερνών κόμμα χάσει την Κωνσταντινούπολη ή την Αγκυρα, μπορεί να σημάνει η αρχή του τέλους για τον πολιτικό που κυριαρχεί στο τουρκικό πολιτικό σκηνικό επί 12 χρόνια. Πρόσφατες δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι το ΑΚΡ αντέχει, παρά μια ορισμένη φθορά που του προκάλεσαν οι αποκαλύψεις για τα σκάνδαλα. Ωστόσο, το τελευταίο δεκαήμερο ήταν πυκνό σε αρνητικές εξελίξεις για τον Ερντογάν. Ο θάνατος του 15χρονου Μπερκίν Ελβάν, που είχε τραυματιστεί από κάνιστρο δακρυγόνου στις περυσινές ταραχές, αναζωπύρωσε τις συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας, στη διάρκεια των οποίων άλλοι δύο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.
Παράλληλα, ο αυτοεξόριστος στις ΗΠΑ ιμάμης Φετουλάχ Γκιουλέν, ο πιο επικίνδυνος ίσως αντίπαλος του Ερντογάν αυτή τη στιγμή, έλυσε τη σιωπή του και ξιφούλκησε εναντίον της κυβερνητικής διαφθοράς. Εφημερίδες που ανήκουν στην Αδελφότητα Γκιουλέν διατυπώνουν ανοιχτά φόβους για το ενδεχόμενο νοθείας στις προσεχείς εκλογές, δίνοντας το μέτρο της έντασης που επικρατεί. Οποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα της αναμέτρησης, η επόμενη μέρα προβλέπεται εξαιρετικά ανήσυχη.