Οι τηλενουβέλες δεν είναι παρά η δραματοποιημένη μεταφορά του λατινοαμερικανικού λαϊκισμού. Πρόκειται για τηλεοπτικά προγράμματα που δεν ασχολούνται τόσο πολύ με το θέμα του έρωτα χωρίς ανταπόκριση, ενός ρομαντικού ιδεώδους, όσο με την κοινωνική καταξίωση και τους μύθους της όπως η Εβίτα Περόν. Το συχνότερο θέμα είναι η αναδιανομή του πλούτου μεταξύ των φτωχών, χωρίς, ωστόσο, να γίνεται η παραμικρή αναφορά στο πώς δημιουργήθηκε αυτός ο πλούτος, κάτι που στην πραγματικότητα μπορεί να ερμηνεύσει θαυμάσια την πρόσφατη ιστορία της Βενεζουέλας και του τσαβισμού. Πολλοί δημαγωγοί, Λατινοαμερικανοί λαϊκιστές βοήθησαν στην εξέλιξη λύσεων «τύπου Ρομπέν των Δασών» κατά της φτώχειας και της ανισότητας ήδη από τη δεκαετία του 1930.
Στις αρχές Ιανουαρίου η παραγωγή μιας νέας τηλενουβέλας κατέληξε σε τραγωδία. Η 29χρονη πρωταγωνίστρια Μόνικα Σπερ δολοφονήθηκε μαζί με τον Βρετανό σύζυγό της. Πρόκειται για μορφή εγκλήματος που σπάνια αναφέρεται στις ειδήσεις σε μια χώρα με υψηλότατο δείκτη εγκλημάτων κατά ζωής αλλά αυτή τη φορά τα ΜΜΕ δεν μπόρεσαν να αγνοήσουν καθώς το θύμα ήταν πρώην Μις Βενεζουέλα.
Η βία είναι έργο συμμοριών που παλιότερα δημιουργούνταν στις παραγκουπόλεις. Μία από αυτές δολοφόνησε τη Μόνικα Σπερ. Ομως η αλήθεια είναι ότι τέτοιες συμμορίες χρησιμοποιήθηκαν από την κυβέρνηση των τσαβιστών και ονομάστηκαν «κολεκτίβες». Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται για παραστρατιωτικές ομάδες που παρενοχλούν τους διαδηλωτές και ευθύνονται για 39 θανάτους σε διαδηλώσεις. Βέβαια, αυτές οι βίαιες σκηνές δεν μοιάζουν να έχουν μεγάλη σχέση με τα στούντιο όπου γυρίζονται οι τηλενουβέλες στη Βενεζουέλα, αλλά η έλλειψη των βασικών αγαθών, ανεξήγητη σε ένας κράτος με κοιτάσματα πετρελαίου, επηρεάζει τους πάντες. Συχνά τα γυρίσματα σταματούν μόλις κάποιο μέλος του συνεργείου λάβει μήνυμα ότι σε κάποιο σούπερ μάρκετ εμφανίστηκε ένα βασικό αγαθό.
Οι ένοπλες ληστείες και οι απαγωγές έχουν επιβάλει ένα είδος απαγόρευσης της κυκλοφορίας τις νυχτερινές ώρες και έχουν κάνει τις σαγηνευτικές νύχτες του Καράκας να πνίγονται στη μελαγχολία.
Ο Τεοντόρο Πετκόφ, σύμβολο για τους Λατινοαμερικανούς ρεβιζιονιστές του μαρξισμού, ίδρυσε την εφημερίδα Tal Cual και πολεμά το καθεστώς Τσάβες όσο και τη διάδοχη κατάσταση. Σήμερα κινδυνεύει με τετραετή φυλάκιση και βαρύτατα πρόστιμα εάν κριθεί ένοχος για συκοφάντηση του Ντιοσντάντο Γκαμπέλο, του δεύτερου ισχυρότερου άνδρα της Βενεζουέλας. Ο Πετκόφ μπορεί να κινδυνεύει να κλείσει η εφημερίδα του, αλλά ορκίζεται ότι τίποτα δεν θα τον κάνει να σωπάσει.
Tέλος, σε αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο, στην εφημερίδα Guardian υποστηρίζει ότι για τις διαδηλώσεις και τις ταραχές των τελευταίων εβδομάδων ευθύνεται η αμερικανική κυβέρνηση Ομπάμα, που αποπειράται να πετύχει και εκεί ένα «πραξικόπημα» ανάλογο με αυτό που συντελέστηκε στην Ουκρανία έτσι ώστε να εκμεταλλευθούν τα πετρέλαια.