Λίγο πριν από τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Σότσι, ο Βλαντιμίρ Πούτιν συμμετείχε σε αγώνα επίδειξης, στο χόκεϊ. Μια πράξη, η οποία εκ των υστέρων μοιάζει με προθέρμανση για την προσάρτηση της Κριμαίας. Ο Ρώσος πρόεδρος δεν με εντυπωσιάζει ως σκακιστής, στη μεγάλη σκακιέρα της γεωπολιτικής. Προτιμά το χόκεϊ, χωρίς διαιτητές, έτσι που κάθε αγκωνιά και τρικλοποδιά να επιτρέπεται. Το παιχνίδι για την Ουκρανία είναι ένας αγώνας χόκεϊ χωρίς διαιτητές. Αν πρόκειται να παίξουμε, εμείς, οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι, πρέπει να είμαστε σοβαροί. Αν όχι, πρέπει να πούμε στους Ουκρανούς καθαρά και ξάστερα: κλείστε την καλύτερη συμφωνία με τον Πούτιν που μπορείτε να κλείσετε.
Είμαστε αλήθεια σοβαροί; Είμαστε έτοιμοι να χρηματοδοτήσουμε μέσω του ΔΝΤ την Ουκρανία με τα τεράστια ποσά που απαιτεί η ενεργειακή της κάλυψη και η οικονομική της ανόρθωση; Η σοβαρότητα απαιτεί επίσης να μάθουμε από το μεγάλο λάθος που διαπράξαμε μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Κι αυτό ήταν το να πιστέψουμε ότι θα μπορούσαμε να επεκτείνουμε το ΝΑΤΟ προς Ανατολάς χωρίς να ενοχληθεί η Ρωσία – μια Ρωσία, η οποία, εκείνη τη στιγμή, ήταν πιο δημοκρατική και πιο αδύναμη. Πιστέψαμε, δηλαδή, ότι μπορούσαμε να μεταχειριστούμε μια δημοκρατική Ρωσία σαν εχθρό, ωσάν να συνεχιζόταν ο Ψυχρός Πόλεμος, χωρίς να προκαλέσουμε αντιδυτικά συναισθήματα, που βρήκαν την έκφρασή τους στον «πουτινισμό». Είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με τον Τζορτζ Κέναν, τον αρχιτέκτονα της πολιτικής της ανάσχεσης της ΕΣΣΔ, τον Μάιο του 1998, όταν η Γερουσία επικύρωνε την επέκταση του ΝΑΤΟ. Αντίθετος με την επέκταση, ο Κέναν μου είχε πει: «Αυτό θα είναι η αρχή ενός νέου Ψυχρού Πολέμου. Πιστεύω ότι οι Ρώσοι θα διαμορφώσουν σταδιακά μια εχθρική συμπεριφορά απέναντί μας. Είναι ένα τραγικό λάθος και δεν υπήρχε κανένας λόγος να διαπραχθεί, αφού κανείς δεν απειλεί τον άλλο. Τα κόκκαλα των ιδρυτών πατέρων του αμερικανικού έθνους θα τρίζουν στους τάφους τους»…