Προβληματική αρχίζει να γίνεται η πορεία της μεταρρύθμισης της Γερουσίας την οποία προωθεί η κυβέρνηση του ιταλού πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι.
Το κυβερνητικό σχέδιο προβλέπει ότι οι γερουσιαστές θα μειωθούν από 315 σήμερα σε 100.
Παράλληλα η κυβερνητική πλειοψηφία στοχεύει στην απάλειψη της απευθείας εκλογής των μελών της γερουσίας από τους πολίτες και τάσσεται υπέρ της επιλογής τους μεταξύ των ήδη εκλεγμένων περιφερειακών και δημοτικών συμβούλων. Πέντε γερουσιαστές θα επιλέγονται απευθείας από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Βάσει του σχεδίου επίσης ψήφο εμπιστοσύνης σε κάθε νέα κυβέρνηση θα δίνει μόνον η Βουλή.
Τριάντα πέντε γερουσιαστές όμως (οι 18 ανήκουν εκ των οποίων στο κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα του πρωθυπουργού Ρέντσι) εξεδήλωσαν ανοικτά την αντίθεσή τους στην μεταρρύθμιση, ζητώντας να παραμείνει ως έχει η εκλογή των ιταλών γερουσιαστών, από το σύνολο του εκλογικού σώματος. Προχώρησαν στην κατάθεση συγκεκριμένων τροπολογιών, για την διατήρηση του status quo.
Εκτός από τα δεκαοκτώ εκλεγμένα στελέχη του κόμματος του Ρέντσι, την αντίθεσή τους στην συγκεκριμένη αλλαγή εξέφρασαν αντιπρόσωποι του κόμματος Αριστερά και Ελευθερία, κεντρώοι γερουσιαστές και εκλεγμένοι αντιπρόσωποι που ανήκαν στο Κίνημα Πέντε Αστέρων, αλλά έχουν πλέον εγκαταλείψει το κίνημα του Μπέπε Γκρίλο.
Όπως αναφέρουν πολιτικοί παρατηρητές, η «ανταρσία» αυτή μπορεί να δημιουργήσει ουσιαστικά προβλήματα στον Ιταλό πρωθυπουργό, ο οποίος, για να καταφέρει να κερδίσει την «μάχη της γερουσίας», μπορεί να βρεθεί αναγκασμένος να ζητήσει την στήριξη της Φόρτσα Ιτάλια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και της Λέγκας του Βορρά.
Παράλληλα, ο Ρέντσι θα πρέπει να προσπαθήσει να θέσει υπό έλεγχο την περιορισμένη, έστω, εσωκομματική αμφισβήτηση, με επικεφαλής τον γερουσιαστή Κοραντίνο Μινέο, ο οποίος εξέφρασε εξ αρχής την ανοιχτή αντίθεσή του στην προτεινόμενη αλλαγή του συστήματος εκλογής των μελών της γερουσίας.
Ο Μινέο, με την σύμφωνη γνώμη του ίδιου του Ρέντσι, έπαψε να εκπροσωπεί το Δημοκρατικό Κόμμα στην επιτροπή συνταγματικών υποθέσεων της γερουσίας. Μια «υποχρεωτική αντικατάσταση» η οποία προκάλεσε σειρά λεκτικών συγκρούσεων και ευρεία όξυνση, στον χώρο της κεντροαριστεράς.