Ενώ οι προβολείς της διεθνούς δημοσιότητας εστίαζαν στη Σκωτία, σοβαρότατες εξελίξεις δρομολογούνταν στην Καταλωνία, μια άλλη, ενεργή εστία αυτονομιστικών τάσεων στην Ευρώπη. Την Παρασκευή, το τοπικό Κοινοβούλιο ενέκρινε απόφαση για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, στις 9 Νοεμβρίου, με το ερώτημα της δημιουργίας ανεξάρτητου κράτους.
Σε αντίθεση με τη Σκωτία, όπου το δημοψήφισμα οργανώθηκε με την έγκριση του Λονδίνου, οι Αρχές της Καταλωνίας προωθούν την «consulta» παρά τη ρητή αντίθεση της Μαδρίτης. Καθώς θεωρείται βέβαιο ότι το Συνταγματικό Δικαστήριο θα κηρύξει παράνομο το δημοψήφισμα, ενδεχόμενη επιμονή στην πραγματοποίησή του θα σημάνει πραγματική ανταρσία, με απρόβλεπτες συνέπειες για το ισπανικό βασίλειο.
Από το βήμα της ισπανικής Βουλής, ο πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι χαρακτήρισε τα δημοψηφίσματα στη Σκωτία και την Ισπανία «τορπίλες στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση». Μία ημέρα νωρίτερα, ο γενικός εισαγγελέας της Ισπανίας Εδουάρδο Τόρες-Ντούλθε συνεκάλεσε σύσκεψη των περιφερειακών εισαγγελέων Καταλωνίας με αντικείμενο την παρεμπόδιση του δημοψηφίσματος.
Από την πλευρά του, ο υπουργός Εξωτερικών, Χοσέ-Μανουέλ Μαργκάγιο, δήλωσε ότι «θα χρησιμοποιηθούν όλα τα μέσα» για να μην πραγματοποιηθεί το δημοψήφισμα. Στον ισπανικό Τύπο δημοσιεύθηκαν διάφορα σενάρια που κάνουν λόγο για δίωξη ή και σύλληψη του τοπικού πρωθυπουργού της Καταλωνίας Αρτούρ Μας, ακόμη και για άρση του ειδικού καθεστώτος αυτονομίας, το οποίο απολαμβάνει η περιοχή. Το πρόβλημα για την κεντρική κυβέρνηση είναι ότι η καταλανική αστυνομία υπακούει στις εντολές της Βαρκελώνης και όχι της Μαδρίτης.
Οι δημοσκοπήσεις φέρνουν τους πολίτες διχασμένους σε ίσα μέρη. Φαίνεται όμως ότι το ρεύμα ευνοεί το στρατόπεδο της απόσχισης, το οποίο άρχισε να κερδίζει έδαφος και να ριζοσπαστικοποιείται ύστερα από τη δεινή οικονομική κρίση του 2008. Ενώ παραδοσιακά τον καταλανικό εθνικισμό εξέφραζε το αστικό κόμμα CiU, από το οποίο προέρχεται και ο Αρτούρ Μας, το τελευταίο διάστημα παρουσιάζει δυναμική άνοδο η ιστορική Esquerra Republicana (Δημοκρατική Αριστερά), η οποία εμφανίζεται εντελώς αδιάλλακτη. Βαρόμετρο των διαθέσεων των Καταλανών αποτέλεσε η ογκωδέστατη διαδήλωση υπέρ της ανεξαρτησίας, στις 11 Σεπτεμβρίου, όταν περισσότεροι του ενός εκατομμυρίου πολίτες κατέκλυσαν τις δύο κεντρικές λεωφόρους της Βαρκελώνης, σχηματίζοντας ένα V – από το votar, δηλαδή ψηφίζω.