Την επάνοδό του στην ενεργό πολιτική σκηνή σφράγισε ο τέως πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, με εφ’ όλης της ύλης τηλεοπτική συνέντευξη που παραχώρησε την περασμένη Κυριακή.
«Αργή εκφορά λόγου, γλυκιά φωνή, μετρημένο ύφος», προλόγιζε το σχετικό της άρθρο η εφημερίδα Monde, χαρακτηρίζοντας επιτυχημένη την προσπάθεια του τέως προέδρου να εμφανισθεί σοφότερος και ωριμότερος.
Παρά την καλή εμφάνιση που πραγματοποίησε, όμως, πολλοί αναλυτές δεν δίνουν πολλές πιθανότητες επιτυχίας στον Σαρκοζί.
Ο καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Ορλεάνης, Ζαν Γκαρίγκ, υπενθύμιζε άλλωστε σε άρθρο του ότι μόνο δύο πολιτικοί πραγματοποίησαν επιτυχημένη επάνοδο στη Γαλλία μετά τον 18ο αιώνα: ο Ναπολέων Βοναπάρτης και ο Σαρλ ντε Γκωλ. Στη συνέντευξή του, την οποία παρακολούθησαν 8,5 εκατομμύρια Γάλλοι τηλεθεατές, ο κ. Σαρκοζί εμφανίσθηκε ενωτικός, δηλώνοντας ότι δεν είχε «άλλη επιλογή από το επιστρέψει στην ενεργό δράση», για να προτείνει «εναλλακτική λύση, που θα βγάλει τη Γαλλία από τη σημερινή της ταπεινωτική οικονομική εικόνα» και θα αποσοβήσει την προοπτική της «πλήρους απομόνωσης» που δημιουργεί η επικεφαλής του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου, Μαρίν Λεπέν.
Στον δρόμο του Σαρκοζί υψώνονται, όμως, σημαντικά εσωκομματικά προσκόμματα. Δύο προβεβλημένα στελέχη και πρώην πρωθυπουργοί, ο Αλέν Ζιπέ και ο Φρανσουά Φιγιόν, έχουν ήδη εκδηλώσει την πρόθεσή τους να διεκδικήσουν το προεδρικό χρίσμα του UMP για το 2017, ανεξάρτητα από τις κινήσεις του τέως προέδρου.
Πρώτος σταθμός στη μεγάλη πορεία του Σαρκοζί είναι οι εσωκομματικές εκλογές στα τέλη Νοεμβρίου. Η ανάδειξη διαδόχου του σημερινού προέδρου του κόμματος, Ζαν-Φρανσουά Κοπέ, θα αποτελέσει το εφαλτήριο του Σαρκοζί. Οι δύο σημαντικότεροι αντίπαλοι του Σαρκοζί, Αλέν Ζιπέ και Φρανσουά Φιγιόν, δεν θα διεκδικήσουν την αρχηγία του UMP, έχοντας αποφασίσει να την παρακάμψουν, για να εστιάσουν την προσοχή τους στο προεδρικό χρίσμα.
Ο τέως πρόεδρος ελπίζει ότι θα μπορέσει να αξιοποιήσει τους κομματικούς μηχανισμούς για να φθάσει το 2017 στο Μέγαρο των Ηλυσίων. Για τον λόγο αυτό, στη συνέντευξή του ο Νικολά Σαρκοζί μίλησε για «ριζική μεταρρύθμιση» του UMP, αποκαλύπτοντας την αυτοπεποίθηση που του δίνει η μεγάλη του δημοτικότητα μεταξύ των ψηφοφόρων του κεντροδεξιού κόμματος.
Ο τέως πρόεδρος, πάντως, απέφυγε τεχνηέντως να μιλήσει συγκεκριμένα για το πολιτικό του πρόγραμμα, καθώς γνωρίζει ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αποδειχθεί επιζήμιο. Η δημοτικότητα του Σαρκοζί είναι άλλωστε μικρή, μεταξύ των Γάλλων που δεν ψήφισαν Κεντροδεξιά. Πέρα από ασαφείς γενικότητες, όπως την ανάγκη για «εναλλακτική συλλογικότητα», ο Σαρκοζί δεν προσέφερε καμία σαφή πρόταση στους τηλεθεατές.
Την ίδια στιγμή, ο Σαρκοζί έσπευσε να εκμεταλλευθεί το κύμα οργής κατά της κυβέρνησης. Παρά τη διαβεβαίωσή του ότι δεν επιθυμεί να αντιπαρατεθεί με τον διάδοχό του στην προεδρία, αναφέρθηκε εκτενώς στον Φρανσουά Ολάντ, «μια λιτανεία από ψέματα», στον πρωθυπουργό Μανουέλ Βαλς, «απόμακρος», και στον υπουργό Οικονομίας Εμανουέλ Μακρόν, «ένας τραπεζίτης», για να παρουσιάσει εικόνα πλήρους κοινωνικής και οικονομικής αποσύνθεσης της Γαλλίας.
Στο ακανθώδες θέμα των πολλών δικαστικών του εκκρεμοτήτων, ο Σαρκοζί αρκέσθηκε να επαναλάβει τον μόνιμο ισχυρισμό του, ότι είναι θύμα πολιτικής σκευωρίας.
«Παρά τις διαβεβαιώσεις του περί του αντιθέτου, ο Νικολά Σαρκοζί εμφάνισε τον εαυτό του ως τον “μοιραίο άνθρωπο”, αλλά και ως θύμα. Ποντάροντας τα ρέστα του στον προσωπικό του μαγνητισμό, ο τέως πρόεδρος επανέλαβε τις θέσεις της εκστρατείας του 2012, όπως την πρόθεσή του να αναμορφώσει τη Συνθήκη Σένγκεν και τη νομοθετική κατοχύρωση και συχνή χρήση δημοψηφισμάτων για την έκφραση της λαϊκής βούλησης», αναφέρει η Monde.