Οι ΗΠA βρίσκονται σε δυσχερές σημείο καθώς είναι αποδέκτες των πιέσεων που ασκούνται από την Ευρώπη προκειμένου να κάνουν περισσότερα για την προώθηση του ειρηνευτικού σχεδίου στη Μέση Ανατολή και ταυτόχρονα είναι δέσμιες της παραδοσιακής υποστήριξής τους προς το Ισραήλ, τη στιγμή που η χώρα διάγει μια θερμή προεκλογική περίοδο και είναι άκρως αμφίβολο ότι θα θελήσει να κάνει μονομερείς παραχωρήσεις.
Η δυναμική αυτή βρέθηκε στο επίκεντρο της επίσκεψης του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Τζον Κέρι σε Ρώμη και Παρίσι.|
Τη στιγμή που ο ευρωπαϊκός εκνευρισμός κορυφώνεται μετά την κατάρρευση των ειρηνευτικών συνομιλιών, η Παλαιστινιακή Αρχή ανακοίνωσε ότι θα αιτηθεί τη λήψη απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, με την οποία θα καθορίζεται χρονοδιάγραμμα για την πλήρη απόσυρση των ισραηλινών δυνάμεων από τη Δυτική Οχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ, όπως και για την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους.
Το Ευρωκοινοβούλιο, εξάλλου, υιοθέτησε απόφαση με την οποία υποστηρίζεται η αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους κατ’ αρχήν. Πρόκειται για μια συμβιβαστική λύση που δεν ακολουθεί την απόφαση ορισμένων Κοινοβουλίων της Ε.Ε. να αναγνωρίσουν το παλαιστινιακό κράτος.
Την ίδια στιγμή, στα μέσα της περασμένης εβδομάδας το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι η παλαιστινιακή ισλαμική οργάνωση Χαμάς πρέπει να αφαιρεθεί από τη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων.
Με τον Νετανιάχου
Η Σουηδία, αξίζει να σημειωθεί, έχει ήδη αναγνωρίσει το παλαιστινιακό κράτος. Ευελπιστώντας πως θα βρεθεί ένας τρόπος επαναπροσέγγισης του προβλήματος, ο Κέρι συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, καθώς και με τους Ευρωπαίους ομολόγους του. Ο Αμερικανός υπ. Εξωτερικών επρόκειτο να επισκεφθεί το Λονδίνο όπου θα συναντάτο με τους Παλαιστινίους διαμεσολαβητές.
Οι Παλαιστίνιοι ανακοίνωσαν την Κυριακή ότι πρόκειται να ζητήσουν την ψήφιση της απόφασης στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς με αυτόν τον τρόπο προσπαθούσε και να απαντήσει στα εσωτερικά προβλήματα, τα οποία εντάθηκαν μετά τον θάνατο του υπουργού Ζιάντ Αμπου Εϊν, κατά τη διάρκεια συμπλοκής με τις ισραηλινές δυνάμεις. Οι Παλαιστίνιοι κατηγορούν το Ισραήλ, ενώ οι Ισραηλινοί τον αποδίδουν σε καρδιακή προσβολή.
Οι Γάλλοι, με ευρωπαϊκή στήριξη, ανέφερε ανώτατος Ευρωπαίος αξιωματούχος, πιστεύουν ότι βρίσκονται μπροστά σε μία ευκαιρία, πριν από τις ισραηλινές εκλογές στα μέσα του Μαΐου, προκειμένου να περάσουν μία απόφαση για την άμεση επανάληψη των ειρηνευτικών συνομιλιών με προθεσμία δύο ετών.
Πρώτα οι εκλογές
Η Ουάσιγκτον προφανώς θα προτιμούσε να περιμένει μετά τη διεξαγωγή των ισραηλινών εκλογών, ενώ το Ισραήλ ασκεί πιέσεις στις ΗΠΑ να ασκήσουν βέτο σε οποιαδήποτε πράξη του Συμβουλίου Ασφαλείας και να χρησιμοποιήσουν τη διπλωματική τους ισχύ για να καθυστερήσουν τις ευρωπαϊκές προσπάθειες.
Η αυξημένη πίεση στο Ισραήλ θα μπορούσε να βοηθήσει τον Νετανιάχου –υποστήριξαν οι Αμερικανοί προς τους Ευρωπαίους που βλέπουν τον Νετανιάχου ως εμπόδιο– στις διαπραγματεύσεις. Υπάρχει, εξάλλου, η πιθανότητα να χάσει την εκλογική αναμέτρηση και η νέα κυβέρνηση του Ισραήλ να είναι πιο δεκτική στο θέμα των διαπραγματεύσεων. Μία απόφαση χωρίς καταληκτικές ημερομηνίες θα μπορούσε να τύχει της αμερικανικής υποστήριξης και να μην υπάρξει λόγος για την άσκηση βέτο.
Οι συνομιλίες πάντως συνεχίζονται σχετικά με το κατά πόσον θα πρέπει να συμπεριληφθεί ο όρος «εβραϊκό κράτος», όπως έγινε στην απόφαση της ολομέλειας του ΟΗΕ το 1947.
Ενα βέτο θα μπορούσε να θεωρηθεί επέμβαση στα ισραηλινά πολιτικά πράγματα. Και θα μπορούσε να επικριθεί από τους Παλαιστινίους και τον Αραβικό Σύνδεσμο, μέλη του οποίου συμμετέχουν στη συμμαχία των προθύμων κατά του «Ισλαμικού Κράτους σε Ιράκ και Συρία».
Ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Λοράν Φαμπιούς πρόκειται να συναντηθεί με τους Παλαιστινίους και εκπροσώπους του Αραβικού Συνδέσμου στο Παρίσι, συναντήσεις που κατά τον εκπρόσωπό του αποτελούν «μέρος της γαλλικής προσπάθειας να ξαναρχίσουν οι ειρηνευτικές συνομιλίες σε πραγματική βάση και στη συντομότερη δυνατή ημερομηνία ανάμεσα στους Παλαιστινίους και στο Ισραήλ, δίνοντας και στα δύο μέρη έναν σαφή πολιτικό ορίζοντα».