Η κουρδική σημαία που ανεμίζει στον ψηλότερο λόφο του Κομπάνι συμβολίζει την πρώτη σημαντική ήττα των τζιχαντιστών στη Συρία – τα ερείπια όμως της πόλης, που κάποτε κατοικείτο από 40.000 ανθρώπους, μαρτυρούν το τεράστιο κόστος της μάχης αυτής.
Yστερα από μήνες ηρωικής και μοναχικής αντίστασης, αποκλεισμένοι από την Τουρκία, που δεν βλέπει με καλό μάτι τη χειραφέτηση των Κούρδων στα σύνορά της, οι Κούρδοι των Μονάδων Προστασίας του Κουρδικού Λαού (YPG) εξασφάλισαν, τον Οκτώβριο, αεροπορική κάλυψη από την αμερικανική αεροπορία. Από ένα σημείο και μετά, το Κομπάνι μετατράπηκε σε μπρα ντε φερ ανάμεσα στους τζιχαντιστές και στην ισχύ των αμερικανικών βομβών, με τους Κούρδους να δίνουν τη μάχη στο έδαφος.
«Το ISIS (Ισλαμικό Κράτος) επέλεξε να αναδείξει το Κομπάνι σε στρατηγικό στόχο. Ηταν έτοιμοι να πεθάνουν γι’ αυτόν τον λόφο, και ακριβώς αυτό συνέβη τους τελευταίους μήνες», είπε ο εκπρόσωπος του γενικού επιτελείου των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων. «Η δυναμική τους επιβραδύνθηκε σημαντικά, ενώ σε κάποιες περιοχές αντιστράφηκε και οι απώλειές τους συνεχίζουν να αυξάνονται».
Αξιωματούχος της αμερικανικής κυβέρνησης είπε στο περιοδικό «Νιου Γιόρκερ» ότι περισσότεροι από 2.000 τζιχαντιστές έχουν χάσει τη ζωή τους στο Κομπάνι, ενώ στο τέλος, πολλοί αρνούνταν να μετακινηθούν από άλλα μέρη της Συρίας προς το Κομπάνι, με αποτέλεσμα να εκτελούνται από άλλους τζιχαντιστές.
Το κόστος της ανακατάληψης του Κομπάνι ήταν μεγάλο και για τη Δύση. Οπως αναφέρει το αμερικανικό περιοδικό, οι αεροπορικές επιδρομές εναντίον στόχων στο Κομπάνι έχουν ξεπεράσει τις 600, αποτελούν δηλαδή το 80% όλων των αεροπορικών επιδρομών της Δύσης στη Συρία, με κόστος εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων.
Είναι άγνωστος ο αριθμός των Κούρδων υπερασπιστών της πόλης που έχασαν τη ζωή τους. Ιδίως στις ανατολικές περιοχές, μέσω των οποίων επιχείρησαν οι τζιχαντιστές να εισδύσουν στο Κομπάνι, οι δρόμοι έχουν εξαφανιστεί κάτω από μπάζα, ενώ οι κάτοικοι που δεν διέφυγαν στη γειτονική Τουρκία είναι ελάχιστοι.
Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν έκανε σαφή τον εκνευρισμό που του προκάλεσαν οι κουρδικοί και παγκόσμιοι πανηγυρισμοί δηλώνοντας: «Τι έχει το Κομπάνι που όλος ο κόσμος ενδιαφέρεται και συνεργάζεται;». «Τους λέμε για το Χαλέπι (στη βόρεια Συρία) και κανείς δεν ακούει. Εκεί ζουν 1.200.000 άνθρωποι, εκεί είναι η οικονομία, η ιστορία και ο πολιτισμός, γιατί δεν σας ενδιαφέρει;».
Αμερικανοί αξιωματούχοι συμφωνούν, τρόπον τινά, με τον Ερντογάν στην εκτίμηση πως το Κομπάνι δεν συνιστά κάποιο στρατηγικό σημείο καμπής. Οι τζιχαντιστές συνεχίζουν να διευρύνουν την επιρροή τους στη Συρία, ενώ στο Ιράκ έχουν χάσει μόνο το 1% των εδαφών που κατείχαν.
Με την ψυχρότητα αυτού που απέχει χιλιάδες χιλιόμετρα από τα πεδία των μαχών, από την καταστροφή του πολέμου και τις καραβιές των προσφύγων, ανώνυμος Αμερικανός αξιωματούχος περιέγραψε στο «Νιου Γιόρκερ» το Κομπάνι ως «σημαντικό στο πλαίσιο της πρώιμης φάσης αυτής της πολυετούς εκστρατείας».
Δηλαδή οι ΗΠΑ προσδοκούν ότι ο εμφύλιος της Συρίας θα συνεχιστεί για πολλά χρόνια ακόμη, με τζιχαντιστές, Κούρδους, Αμερικανούς και διάφορες ανταρτικές ομάδες να μάχονται μεταξύ τους και εναντίον της κυβέρνησης Ασαντ. Στα μέσα Ιανουαρίου, στον πόλεμο ενεπλάκη και το Ισραήλ, εξαπολύοντας βομβαρδισμό στη νότια Συρία εναντίον στελεχών της Χεζμπολάχ. Τουλάχιστον σε αυτό το μέτωπο η κλιμάκωση αποτράπηκε, με τη Χεζμπολάχ να ανακοινώνει ότι μετά τα αντίποινα, από τα οποία έχασαν τη ζωή τους δύο Ισραηλινοί στρατιώτες την Τετάρτη, το επεισόδιο θεωρείται λήξαν.