Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ήδη εμπλακεί σε έναν «πόλεμο μέσω αντιπροσώπων» με τη Ρωσία επί συριακού εδάφους – έναν πόλεμο που παρουσιάζει αρκετές αναλογίες με το Αφγανιστάν της δεκαετίας του 1980. Αυτό υποστηρίζει η Λιζ Σλάι, ανταποκρίτρια της αμερικανικής εφημερίδας Washington Post στη Βηρυτό. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ένας από τους βασικούς παράγοντες που άλλαξαν την ισορροπία δυνάμεων σε βάρος του Ασαντ και ανάγκασαν τη Ρωσία να επέμβει ήταν ένα μυστικό πρόγραμμα της CIA για τον εξοπλισμό αντικαθεστωτικών ανταρτών με αντιαρματικούς πυραύλους BGM-71 TOW. Στα χέρια του (φιλοδυτικού) Ελεύθερου Συριακού Στρατού, οι εν λόγω πύραυλοι αποδείχθηκαν τόσο αποτελεσματικοί έναντι του κυβερνητικού στρατού, που οι αντάρτες τούς κόλλησαν το παρατσούκλι «δαμαστές λιονταριών». Πρόκειται για λογοπαίγνιο με τη λέξη «Ασαντ», που σημαίνει στα αραβικά λιοντάρι. Ορισμένοι αναλυτές παραλληλίζουν τους αντιαρματικούς πυραύλους TOW με τους αντιαεροπορικούς STINGER, που είχαν αποδειχθεί πολύ αποτελεσματικοί στα χέρια των Αφγανών μουτζαχεντίν απέναντι στα σοβιετικά στρατεύματα, τη δεκαετία του 1980.
Η αποτελεσματικότητα των TOW βοήθησε καταλυτικά την ένοπλη αντιπολίτευση να καταλάβει σημαντικά εδάφη στην Κεντρική και Βορειοδυτική Συρία, εκτιμούν Αμερικανοί αναλυτές. Υπό αυτό το πρίσμα δεν προκαλεί έκπληξη ότι μεταξύ των πρώτων στόχων των ρωσικών αεροπορικών βομβαρδισμών ήταν αποθήκες πυραύλων αυτού του είδους, στις επαρχίες Χάμα και Ιντλίμπ.
Στο μεταξύ, εκπρόσωπος των αντικαθεστωτικών ανταρτών που μάχονται το «Ισλαμικό Κράτος» στην άτυπη «πρωτεύουσα» του χαλιφάτου, τη Ράκα, ανακοίνωσε χθες ότι περιμένουν νέα φορτία αμερικανικών όπλων ενόψει της μεγάλης επίθεσης που ετοιμάζουν, σε συντονισμό με τους Κούρδους, για την ανακατάληψη της πόλης.
Τέλος, οι υπουργοί Εξωτερικών της Ε.Ε., οι οποίοι συνεδρίασαν χθες στο Λουξεμβούργο, κάλεσαν τη Ρωσία να σταματήσει τις αεροπορικές επιδρομές της, υποστηρίζοντας ότι οι βομβαρδισμοί τείνουν «να επιμηκύνουν τη σύγκρουση, να υπονομεύσουν την πολιτική διαδικασία, να επιδεινώσουν την ανθρωπιστική κρίση και να ευνοήσουν τη ριζοσπαστικοποίηση». Ωστόσο, οι εκπρόσωποι των «28» δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε ενιαία θέση αναφορικά με τον πιθανό ρόλο του προέδρου Ασαντ στη μεταβατική πολιτική διαδικασία.