ΜΑΪΑΜΙ. Στη φωτογραφία που αποτέλεσε σύμβολο για την αγριότητα του πολέμου στο Βιετνάμ, τα εγκαύματά της δεν είναι ορατά, μόνο η αγωνία της καθώς τρέχει προς την κάμερα με τα χέρια της ανοιχτά μακριά από το σώμα της, γυμνή επειδή έχει σκίσει τα φλεγόμενα ρούχα της. Πάνω από 40 χρόνια αργότερα μπορεί να κρύψει τις ουλές κάτω από μακριά μανίκια, αλλά ένα δάκρυ στο απαστράπτον πρόσωπό της μαρτυρεί τον πόνο που υπέστη και συνεχίζει να υφίσταται από το 1972, όταν χτυπήθηκε κατά λάθος από μια βόμβα ναπάλμ.
Για πρώτη φορά τώρα έχει την ευκαιρία να θεραπευτεί, μια προοπτική που κάποτε θεωρούσε εφικτή μόνο μετά θάνατον. «Επί πολλά χρόνια νόμιζα ότι δεν θα έχω πλέον πληγές ούτε πόνο, όταν θα πάω στον ουρανό. Τώρα όμως, ο ουρανός ήρθε στη γη για μένα», λέει η Πουκ κατά την άφιξή της στο Μαϊάμι για να δει έναν δερματολόγο που έχει εξειδικευτεί σε θεραπείες λέιζερ για ασθενείς με εγκαύματα.
Τον περασμένο μήνα η 52χρονη Πουκ άρχισε θεραπείες με λέιζερ, οι οποίες σύμφωνα με τη γιατρό της, Τζιλ Ουάιμπελ, στο Ινστιτούτο Δερματολογίας και Λέιζερ, θα απαλύνουν το χλωμό, παχύ πληγωμένο ιστό, που ξεκινάει από το αριστερό της χέρι μέχρι τον λαιμό και τον αυχένα, εκεί που φυτρώνουν τα μαλλιά της, ενώ σχεδόν καλύπτει ολόκληρη την πλάτη της. Το σημαντικότερο όμως για την Πουκ είναι ότι οι θεραπείες θα ανακουφίσουν τον βαθύ πόνο της που τη βασανίζει μέχρι σήμερα. Μαζί με την Πουκ είναι ο σύζυγός της, αλλά και ένας ακόμη άνδρας, που είναι κομμάτι της ζωής της από τα εννιά της χρόνια. Ο λόγος για τον φωτορεπόρτερ του Associated Press, Νικ Ουτ, με έδρα το Λος Αντζελες, ο οποίος τράβηξε την εμβληματική φωτογραφία. Ο 65χρονος σήμερα φωτογράφος κατέγραψε με τον φακό του την αγωνία της μικρής, όταν ο νοτιοκορεατικός στρατός έριξε κατά λάθος τη ναπάλμ σε αμάχους στο χωριό της Πουκ, το Τρανγκ Μπανγκ, έξω από τη Σαϊγκόν. Ο Ουτ που τη θυμάται να ουρλιάζει στα βιετναμέζικα «Καίει! καίει!», την έβαλε στο βαν του πρακτορείου, όπου το καμένο δέρμα της άρχισε να ξεφλουδίζει κι εκείνη έκλαιγε, λέγοντας «νομίζω ότι πεθαίνω». Την πήγε στο νοσοκομείο και μόνο αργότερα επέστρεψε στο γραφείο της Σαϊγκόν για να εμφανίσει τις φωτογραφίες του, συμπεριλαμβανομένης εκείνης με την Πουκ, που κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ.
Η Πουκ υπέστη σοβαρά εγκαύματα στο ένα τρίτο του σώματός της και σύμφωνα με τη γιατρό της, οι περισσότεροι άνθρωποι με εγκαύματα πάνω από 10% πέθαναν. Η ναπάλμ κολλάει σαν γέλη κι έτσι τα θύματά της, όπως η Πουκ, είναι αδύνατον να ξεφύγουν. «Η φωτιά είχε κολλήσει πάνω της για μεγάλο χρονικό διάστημα», εξηγεί η Βάιμπελ, και κατέστρεψε το δέρμα της, αφήνοντάς την με πληγές σχεδόν τέσσερις φορές πιο παχιές σε σχέση με το φυσιολογικό δέρμα.
Επώδυνη διαδικασία
Αν και πέρασε χρόνια κάνοντας επώδυνες ασκήσεις για να διατηρήσει το εύρος της κίνησής του, το αριστερό της χέρι δεν εκτείνεται τόσο μακριά όσο το δεξί χέρι, με αποτέλεσμα να μην καταφέρει ποτέ να παίξει κανονικά πιάνο. Λειτουργίες απλές όπως η μεταφορά μιας τσάντας είναι υπερβολικά δύσκολες με το αριστερό χέρι. «Ως παιδί λάτρευα να σκαρφαλώνω σε δέντρα σαν πίθηκος», θυμάται.
«Μετά τα εγκαύματα δεν ανέβηκα ξανά σε δέντρο, δεν έπαιξα τα ίδια παιχνίδια με τους φίλους μου. Ηταν πολύ δύσκολο. Ημουν πραγματικά ανάπηρη», συμπληρώνει. Οι πόνοι της είναι ιδιαίτερα οξείς όταν αλλάζουν οι εποχές στον Καναδά, όπου διέφυγε μαζί με τον σύζυγό της στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Το ζευγάρι ζει έξω από το Τορόντο και έχει αποκτήσει δύο γιους, ηλικίας 21 και 18 ετών σήμερα. Η Πουκ λέει ότι η χριστιανική πίστη ήταν αυτή που της έφερε γαλήνη εν μέσω μίσους, πικρίας, οδύνης, απώλειας και απόγνωσης, όταν ο πόνος ήταν αφόρητος. «Καμία εγχείρηση, κανένα φάρμακο, κανένας γιατρός δεν μπόρεσε να θεραπεύσει την καρδιά μου. Το μόνο θαύμα ήταν ότι ο Θεός με αγαπά», επισημαίνει.