Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες και μετανάστες, από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, «πέρασαν» στην Ευρώπη τη χρονιά που πέρασε. Πρόκειται για μια πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση που γεννά πολιτικά και ηθικά διλήμματα στις κυβερνήσεις της Γηραιάς Ηπείρου. Ταυτόχρονα όμως, μια πολύ σημαντική διάσταση του προβλήματος σχεδόν αγνοήθηκε. Κι αυτή δεν είναι άλλη από την αναλογία των δύο φύλων στα πλήθη των νεοεισελθόντων.
Επίσημα στοιχεία καταδεικνύουν ότι στη συντριπτική τους πλειονότητα οι άνθρωποι που φτάνουν στην Ευρώπη είναι νέοι, άγαμοι άνδρες. Πολλοί πιστεύουν ότι αυτό το φαινόμενο θα διαταράξει την ισορροπία των δύο φύλων στα ευρωπαϊκά κράτη και ιδιαίτερα σε κάποιες ηλικιακές ομάδες.
Σήμερα πολλές κυβερνήσεις προσπαθούν να αποφασίσουν πόσους πρόσφυγες και μετανάστες θα δεχθούν και είναι κρίσιμο να λάβουν υπόψη και την ισορροπία των φύλων. Μπορεί αρχικώς αυτό να φαίνεται σεξιστικό αλλά πολλές έρευνες διαπιστώνουν ότι οι κοινωνίες όπου υπερτερούν οι άνδρες είναι λιγότερο σταθερές και έχουν μεγαλύτερη προδιάθεση στη βία, τις ταραχές αλλά και στην κακοποίηση των γυναικών.
Είναι κατανοητοί οι λόγοι που κάνουν τόσους νέους άνδρες να εγκαταλείπουν τις εστίες τους σε Αφγανιστάν, Ιράκ και Συρία. Το 66,26% των προσφύγων/μεταναστών που έφτασαν στην Ε.Ε. μέσω Ελλάδας και Ιταλίας ήταν άνδρες. Σε πολλές περιπτώσεις, εφόσον χορηγηθεί στους άνδρες αυτούς άσυλο, θα φέρουν κοντά τους τις γυναίκες και τα παιδιά τους. Την ίδια στιγμή όμως, περισσότερο από το 20% των μεταναστών είναι ανήλικοι και σε μεγάλο ποσοστό είναι ασυνόδευτα αγόρια.
Οπως προαναφέρθηκε, πολλές έρευνες έδειξαν ότι σε κοινωνίες όπου υπερτερούν αριθμητικά οι άνδρες, είναι συχνότερα εγκλήματα όπως βιασμοί ή επεισόδια σεξουαλικής κακοποίησης, περιορίζεται η ελευθερία κίνησης των γυναικών και αυξάνεται η πορνεία. Πρόσφατες μελέτες, εξάλλου, διαπίστωσαν την ύπαρξη σχέσης ανάμεσα στο αφύσικα υψηλό ποσοστό αρρένων μιας κοινωνίας και της σύστασης βίαιων συμμοριών αλλά και με τα αντικυβερνητικά κινήματα.
Είναι γνωστό ότι η Ευρώπη είναι προοδευτική όσον αφορά τα δικαιώματα των γυναικών και πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν δημιουργήσει ειδικά μαθήματα για πρόσφυγες και μετανάστες, ώστε να τους βοηθήσουν να κατανοήσουν ότι η μεταχείριση προς τις γυναίκες είναι πολύ διαφορετική από αυτή στις πατρίδες τους. Ακόμα όμως και τέτοιες απόπειρες διευθέτησης του προβλήματος είναι αναποτελεσματικές επειδή τα ποσοστά των νεαρών ανδρών είναι τόσο υψηλά. Την ίδια στιγμή, οι γυναίκες, που εγκαταλείπονται μόνες τους στην πατρίδες τους, βρίσκονται συνήθως σε άθλια κατάσταση.
Πρέπει να μελετηθεί η προσέγγιση του Καναδά, που θα δέχεται μόνον γυναίκες, συνοδευόμενους ανηλίκους και οικογένειες από τη Συρία και ενδεχομένως να μπορεί να εφαρμοστεί από άλλα κράτη αφού διαμορφωθεί αναλόγως των ειδικών συνθηκών. Βέβαια η στάση του Καναδά δεν αποκλείεται να εκπορεύεται από τον φόβο τρομοκρατικών επιθέσεων σαν αυτές που έγιναν στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Στη συντριπτική πλειονότητά τους οι δράστες τέτοιων επιθέσεων είναι νεαροί ενήλικοι άνδρες που δεν έχουν οικογένεια. Μάλιστα το Ισλαμικό Κράτος αποθαρρύνει τους μαχητές του από το να κάνουν παιδιά έτσι ώστε να μη διστάζουν να γίνουν καμικάζι αυτοκτονίας. Οι χήρες των βομβιστών εξαναγκάζονται να παντρευτούν ξανά με συνοπτικές διαδικασίες ενώ εξακολουθούν να παίρνουν αντισυλληπτικά χάπια.
Είναι βέβαιο ότι πρωτίστως θα πρέπει να φροντίσουμε για την κάλυψη των αναγκών των προσφύγων που συρρέουν στην Ευρώπη. Αυτοί, όμως, που χαράσσουν πολιτική θα πρέπει να λάβουν υπόψη και τις συνέπειες που θα έχει η διατάραξη της ισορροπίας μεταξύ των δύο φύλων.