ΚΑΡΑΚΑΣ. Βαλλόμενος τόσο από τον συνασπισμό κομμάτων της αντιπολίτευσης όσο και από την οργή των πολιτών, ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο, αντιμετωπίζει μία από τις σοβαρότερες κρίσεις της τριετούς διακυβέρνησής του. Η Βενεζουέλα αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο χείλος του υπερπληθωρισμού, ολόκληρη η επικράτειά της μαστίζεται από ελλείψεις τροφίμων και βασικών αγαθών, ενώ την ίδια στιγμή οι παρατεταμένες διακοπές ρεύματος και υδροδότησης έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο. Οι συνθήκες αυτές έχουν πυροδοτήσει ένα κύμα έντονης λαϊκής δυσαρέσκειας προς το πρόσωπό του, καθώς και θεσμικές αντιδράσεις από την πλευρά της αντιπολίτευσης, η οποία κατέθεσε υπόμνημα 1.800.000 υπογραφών για τη διενέργεια δημοψηφίσματος αναφορικά με το ζήτημα της παραμονής ή μη του Μαδούρο στην εξουσία, επιδιώκοντας την αποπομπή του.
Ο ηγέτης της Βενεζουέλας απάντησε ηχηρά σε αυτό το κλίμα πολιτικής αστάθειας και κοινωνικού αναβρασμού, αμφισβητώντας την εγκυρότητα μεγάλου μέρους των υπογραφών του υπομνήματος και κηρύσσοντας τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης για 60 ημέρες. Κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών, ο κρατικός μηχανισμός οφείλει να κάνει οτιδήποτε είναι απαραίτητο για να εγγυηθεί τον ανεφοδιασμό των πολιτών με τρόφιμα και να ελέγξει τις ενεργειακές ελλείψεις που οδήγησαν στην υπολειτουργία του κρατικού συστήματος παροχής ηλεκτρικής ενέργειας. Οι πολιτικές εξελίξεις, ωστόσο, συνέβαλαν με πιο καθοριστικό τρόπο απ’ ό,τι η οικονομική κρίση στην κυβερνητική αυτή κίνηση. Ο Βενεζουελανός πρόεδρος κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι βρίσκονται πίσω από τις προσπάθειες της αντιπολίτευσης να τον αποπέμψει, μιλώντας για ιμπεριαλιστική παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας, συνοδευόμενη από πιθανό κίνδυνο πραξικοπήματος. Η κυβέρνηση ερμηνεύει την οικονομική και πολιτική κρίση της χώρας ως σκηνοθετημένη από μια αδίστακτη, εγχώρια δεξιά ελίτ, η οποία υποστηριζόμενη από την Ουάσιγκτον επιχειρεί να πάρει τον έλεγχο της εξουσίας και ακολούθως των πετρελαϊκών αποθεμάτων. Επομένως, σύμφωνα με την κυβέρνηση, η κήρυξη κράτους εκτάκτου ανάγκης θα αυξήσει σε σημαντικό βαθμό τις εξουσίες του στρατού και της αστυνομίας, ώστε να αποτραπεί εγκαίρως οποιαδήποτε αποσταθεροποιητική κίνηση.
Η απάντηση της αντιπολίτευσης ήρθε άμεσα, όταν το ελεγχόμενο από αυτήν κογκρέσο απέρριψε το διάταγμα του Μαδούρο την Τρίτη και ο ηγέτης της, Ενρίκε Καπρίλες, κάλεσε τους πολίτες να αψηφήσουν ανοιχτά το κράτος εκτάκτου ανάγκης, κατηγορώντας τον Μαδούρο ότι με αυτή την κίνηση επιδιώκει να σταθεί πάνω από το Σύνταγμα, και καλώντας τις ένοπλες δυνάμεις να επιλέξουν ανάμεσα στο Σύνταγμα και τον Βενεζουελανό πρόεδρο.
Μολαταύτα, παρά τον έλεγχο του κογκρέσου, η αντιπολίτευση έχει ελάχιστη εξουσία, καθώς ο Νικολάς Μαδούρο ασκεί ασφυκτικό έλεγχο στην κυβέρνηση, το Ανώτατο Δικαστήριο και τις ένοπλες δυνάμεις, μπλοκάροντας οποιαδήποτε ουσιαστική παρέμβαση από τους πολιτικούς του αντιπάλους. Επομένως, ο μόνος δρόμος που μένει ανοιχτός για την αντιπολίτευση, είναι η εκμετάλλευση της οργής των πολιτών και των αυθόρμητων εκδηλώσεων διαμαρτυρίας. Μη χάνοντας χρόνο, οργάνωσε μαζικές πορείες διαμαρτυρίας σε ολόκληρη τη χώρα για την Τετάρτη, με κύριο αίτημα τη διενέργεια του δημοψηφίσματος και την αποπομπή του Μαδούρο. Στην κυριότερη από αυτές, που έλαβε χώρα στο Καράκας, 1.000 διαδηλωτές αντιμετώπισαν εκατοντάδες αστυνομικούς, οι οποίοι διέλυσαν την πορεία με εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων.
Η οργή απέναντι στον Μαδούρο έχει αυξηθεί δραματικά το τελευταίο διάστημα, πράγμα που αποδεικνύει και πρόσφατη δημοσκόπηση, βάσει της οποίας το 70% των πολιτών επιθυμεί την αποπομπή του.
Παρότι η αντιπολίτευση επιδιώκει να υιοθετήσει αυτή την οργή, πολλοί πολίτες διάκεινται εχθρικά τόσο απέναντι στον Μαδούρο όσο και σε αυτήν, κατηγορώντας τον ελιτισμό των ηγετών της και την αδιαφορία τους για τον φτωχό πληθυσμό. Σε μια συγκυρία που οι ελλείψεις σε τρόφιμα και βασικά αγαθά έχουν κάνει τις τεράστιες ουρές στα σούπερ μάρκετ, το πλιάτσικο και τις πράξεις αυτοδικίας μεταξύ πολιτών καθημερινά φαινόμενα, αυτό το ποσοστό δυσαρέσκειας μπορεί να αποδειχθεί πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα για τον Μαδούρο.