Πριν από μισόν αιώνα, την πρώτη Αυγούστου 1966, ένας ελεύθερος σκοπευτής που είχε σκαρφαλώσει στο καμπαναριό του Πανεπιστημίου του Τέξας άρχισε να πυροβολεί αδιακρίτως σκοτώνοντας 16 ανθρώπους και τραυματίζοντας δεκάδες άλλους. Ωστόσο, φέτος πρώτη φορά το πανεπιστήμιο πρόκειται να διοργανώσει μία τελετή μνήμης για το τραγικό γεγονός που προκάλεσε σοκ και δέος στο αμερικανικό έθνος. Την ίδια στιγμή, όμως, πρόκειται να τεθεί σε εφαρμογή ένας νόμος που υποστηρίχθηκε από τους Ρεπουμπλικανούς βουλευτές. Πρόκειται για τη νομοθεσία που επιτρέπει να πληθύνουν τα όπλα στα αμερικανικά πανεπιστήμια.
Ο νέος νόμος, που τέθηκε από χθες σε ισχύ, σύμφωνα με τους βουλευτές, θα αποτρέψει το ενδεχόμενο άλλης ένοπλης επίθεσης στα πανεπιστημιακά ιδρύματα αλλά η άνθρωποι που βίωσαν εκείνη την αποφράδα ημέρα, πριν από πενήντα χρόνια, επισημαίνουν ότι πρόκειται για μία εντελώς λανθασμένη προσέγγιση που θα επιτρέψει να χυθεί και άλλο αίμα. Ο νέος νόμος επιτρέπει σε αυτούς που έχουν κλείσει τα 21 χρόνια τους και έχουν άδεια οπλοκατοχής να μεταφέρουν τα όπλα τους στις αίθουσες διδασκαλίας, αλλά και σε άλλα σημεία του πανεπιστημίου.
«Τα όπλα δεν έχουν θέση μέσα στο πανεπιστήμιο. Τα πανεπιστημιακά ιδρύματα είναι πεδία μαχών λέξεων και ιδεών και όχι όπλων» επισημαίνει ο Τζον Φοξ. Το 1966 ήταν δεκαεπτάχρονος φοιτητής και αναγκάστηκε να διασχίσει το «πεδίο της μάχης» βοηθώντας στη μεταφορά μίας εγκύου γυναίκας που είχε δεχθεί μία σφαίρα από το όπλο του Τσαρλς Ουίτμαν.
Το αιματοκύλισμα στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, όταν ο 25χρονος πρώην πεζοναύτης Τσαρλς Ουίτμαν άνοιξε πυρ σκαρφαλωμένος σε ένα καμπαναριό ύψους 76 μέτρων, θεωρείται ένα από τα κυρίαρχα γεγονότα της περιόδου και είναι η πρώτη ένοπλη επίθεση στις ΗΠΑ που μεταδόθηκε απευθείας από τις αμερικανικά τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων. Ενα πέτρινο μνημείο στη μνήμη των 16 ανθρώπων και του ενός εμβρύου που σκοτώθηκαν στις 1 Αυγούστου 1966 εγκαινιάστηκε χθες.
Ο Ουίτμαν, τελικά, έπεσε νεκρός από τα πυρά της αστυνομίας αφού προηγουμένως σκόρπισε τον τρόμο και τον θάνατο επί ενενήντα ολόκληρα λεπτά, πυροβολώντας στην πραγματικότητα περισσότερους από σαράντα ανθρώπους από ένα από τα ψηλότερα σημεία στην πρωτεύουσα του Τέξας. Αντίθετα, με τις πιο πρόσφατες ένοπλες επιθέσεις που συνήθως ακολουθούνται από αγρυπνίες, τελετές μνήμης αλλά και ψυχολογική υποστήριξη στους διασωθέντες, τα απομεινάρια εκείνης της επίθεσης απλώς καθαρίστηκαν με μεγάλη ταχύτητα, ενώ οι φοιτητές επέστρεψαν στα θρανία τους χωρίς να γίνει πολλή συζήτηση για το συμβάν.
Ο Φοξ, παρά την ηρωική του πράξη, επέστρεψε σπίτι του και δεν έμαθε τίποτα για την έγκυο γυναίκα που έσωσε, την Κλερ Ουίλσον Τζέιμς. Την συνάντησε ξανά πριν από μερικά χρόνια, με την ευκαιρία των γυρισμάτων ενός ντοκιμαντέρ για την επίθεση στο Πανεπιστήμιο του Τέξας. Η Τζέιμς κατάφερε να επιβιώσει της επίθεσης αλλά απέβαλε το έμβρυο που κυοφορούσε.
Το πανεπιστήμιο δεν γνώριζε με ποιον τρόπο να αντιδράσει μετά την πολύνεκρη επίθεση και πολλοί ήταν αυτοί που πίστευαν ότι ο καλύτερος τρόπος ήταν να ξεπεράσουν το γεγονός χωρίς να συζητούν και πολύ για αυτό.
Οι επιζήσαντες ξανασυναντήθηκαν σε μία ανεπίσημη τελετή μνήμης το 2014, αλλά και εξαιτίας των γυρισμάτων του ντοκιμαντέρ που τιτλοφορείται «Ο Πύργος» και αφορά την πολύνεκρη επίθεση.
Το ντοκιμαντέρ προβλήθηκε φέτος. Οσοι επέζησαν υποστηρίζουν ότι ακόμα και σήμερα νιώθουν τα συναισθηματικά τραύματα που τους προκάλεσε εκείνη η ημέρα. Μάλιστα δημιούργησαν μία ομάδα και άσκησαν πιέσεις στο πανεπιστήμιο να οργανώσει κάποια τελετή μνήμης. Ο πρόεδρος του πανεπιστημίου, Γκρέγκορι Φενβς, τόνισε ότι το εκπαιδευτικό ίδρυμα προσπάθησε να απομονώσει την τελετή μνήμης από την έναρξη της ισχύος του νόμου περί οπλοκατοχής. Το Τέξας και οκτώ άλλες πολιτείες έχουν επιτρέψει την οπλοκατοχή σε πανεπιστημιακούς χώρους.