Παρότι η μετάδοση του πρώτου τηλεοπτικού προγράμματος στις ΗΠΑ πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του 1928, οι Αμερικανοί ψηφοφόροι χρειάσθηκε να περιμένουν μέχρι το 1960 για να παρακολουθήσουν την πρώτη τηλεοπτική αντιπαράθεση μεταξύ προεδρικών υποψηφίων, όταν ο εν ενεργεία Δημοκρατικός γερουσιαστής της Μασαχουσέτης, Τζον Κένεντι, βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Ρεπουμπλικανό αντιπρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον.
Ο νέος γερουσιαστής επικράτησε εύκολα του Νίξον, για να κερδίσει και τις εκλογές λίγους μήνες αργότερα.
Το ντιμπέιτ Κένεντι-Νίξον, που διδάσκεται σήμερα σε σχολές Πολιτικών Επιστημών, απέδειξε ότι στον ανελέητο εικονικό κόσμο της μικρής οθόνης, το επουσιώδες καθίσταται ουσιώδες, μετατοπίζοντας το κέντρο βάρους της πολιτικής αντιπαράθεσης από τον λόγο στην εικόνα. Η επιμονή του Νίξον να μην υπακούσει στις επιταγές του τηλεοπτικού μέσου αποδείχθηκε μοιραία. Ο Νίξον επέμεινε να εμφανισθεί άβαφος, παρά τις συστάσεις των μακιγιέρ. Σύμφωνα με διηγήσεις μελών της συντονιστικής ομάδας του ντιμπέιτ του 1960, δεκάδες τηλεθεατές επικοινώνησαν τηλεφωνικά με το δίκτυο, εκφράζοντας την ανησυχία τους για την κατάσταση της υγείας του Νίξον, που έμοιαζε αξύριστος, κουρασμένος και κάθιδρος. Αντίθετα, η ευπείθεια και η προθυμία του Κένεντι απέναντι σε κάθε πρόταση της σκηνοθετικής ομάδας εγγυήθηκε την άριστη τηλεοπτική εικόνα του.
Το 1968, ο Νίξον έχοντας συνειδητοποιήσει το σφάλμα του 1960, αρνήθηκε να αντιπαρατεθεί τηλεοπτικά με τον υποψήφιο των Δημοκρατικών, Χιούμπερτ Χάμφρεϊ, κερδίζοντας τις εκλογές του Νοεμβρίου. Η απροθυμία των υποψηφίων να υποβληθούν στη διαδικασία της τηλεοπτικής αντιπαράθεσης σήμανε ότι μετά το 1960, το επόμενο ντιμπέιτ μεταξύ υποψηφίων για την προεδρία δεν θα διεξαγόταν πριν από το 1976 μεταξύ του Τζίμι Κάρτερ και του προέδρου Τζέραλντ Φορντ.
Το 1976 πραγματοποιείται και το πρώτο ντιμπέιτ μεταξύ υποψηφίων αντιπρόεδρων, με εκείνο του 1988 μεταξύ του Δημοκρατικού Λόιντ Μπέντσεν και του Ρεπουμπλικανού Νταν Κουέιλ να προσφέρει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Στη δήλωση του Κουέιλ ότι είναι εξίσου έμπειρος με τον Κένεντι, ο Μπέντσεν απάντησε: «Κύριε γερουσιαστά, υπηρέτησα στην κυβέρνηση Κένεντι. Γνώριζα τον Κένεντι. Κύριε, δεν είστε Τζακ Κένεντι».
Η φράση «διαβάστε τα χείλη μου: όχι νέοι φόροι», που πρόφερε στο ντιμπέιτ του 1988 ο Τζορτζ Μπους, αποδείχθηκε πολιτικά μοιραία, με τους ψηφοφόρους να μη συγχωρούν την αδυναμία του Μπους να τηρήσει τη δέσμευσή του αυτή, υπό το βάρος της οικονομικής ύφεσης.
Το 1992, υποψήφιος τρίτου κόμματος, ο Ρος Περό συμμετέχει για πρώτη φορά σε ντιμπέιτ, με αντιπάλους τον πρόεδρο Μπους και τον μετέπειτα πρόεδρο Μπιλ Κλίντον.
Από το 2008 και ένθεν η υψηλή τεχνολογία αρχίζει να διεισδύει στη διαδικασία του ντιμπέιτ, με το κοινό να έχει τη δυνατότητα να θέτει ερωτήσεις μέσω YouTube τη χρονιά εκείνη και μέσω Facebook το 2012.
Φέτος, τα ντιμπέιτ της προεκλογικής περιόδου μεταδίδονταν ζωντανά στην ιστοσελίδα YouTube αλλά και μέσω του Twitter.
Παρά τη μεγάλη τους τηλεθέαση (64 εκατομμύρια το 1960, 81 εκατομμύρια το 1980, 67 εκατομμύρια το 2012 και 84 εκατομμύρια τη Δευτέρα) τα τηλεοπτικά ντιμπέιτ της προεκλογικής περιόδου δεν φαίνονται ικανά να επηρεάσουν καθοριστικά το αποτέλεσμα της κάλπης. Παρότι η τηλεμαχία προσφέρει καλή ευκαιρία στους τηλεθεατές να διαπιστώσουν πώς αντιδρούν οι υποψήφιοι σε συνθήκες πίεσης και έντασης, τα ντιμπέιτ –με εξαίρεση αυτό των Κένεντι-Νίξον το 1960– δεν μοιάζουν ικανά από μόνα τους να προσφέρουν τη νίκη στην κάλπη.