Αλεξης Τσίπρας: 1980

1' 58" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μπορεί κανείς να υιοθετήσει την επιεικέστερη για τον πρωθυπουργό εκδοχή. Μπορεί να πιστέψει ότι του πέφτει πια βαρύς ο Πολάκης. Τον θέλει προεκλογικά αποτριχωμένο, για να μην καβαλάει κατά τις ορμές του την επικαιρότητα.

Μπορεί επίσης, για χάρη της συζήτησης, να αναγνωρίσει κανείς στον Τσίπρα ότι χειραφετήθηκε από τον εταίρο που για μια τετραετία τον καθόριζε. Δεν είναι πια με τον Καμμένο. Είναι μόνο με τους βουλευτές του Καμμένου, που τον ακολούθησαν. Είναι με τον Τραμπ, που του αναπέμπει εγκώμια.

Μπορεί, τέλος, ο καλόπιστος παρατηρητής να ακούσει και τους τρεις πυλώνες του προπαγανδιστικώς πιστοποιημένου προεκλογικού μενού του πρωθυπουργού. Ποια είναι αυτά τα τρία μηνύματα, με τα οποία ο Τσίπρας επιχειρεί την εκλογική του αντεπίθεση;

Μήνυμα πρώτο: Η κανονικότητα είναι ρευστότητα. Μετριέται όχι σε επιτόκια δανεισμού, δείκτες τραπεζικής υγείας ή επενδύσεις. Μετριέται τοις μετρητοίς. Σε παροχές, επιδόματα και αυξήσεις που απονέμονται με διατάγματα.

Μήνυμα δεύτερο: Η Ν.Δ. είναι ακροδεξιά και νεοφιλελεύθερη. Το πηδάλιό της έχει περάσει στους ακραίους. Δεν είναι η τριανταφυλλένια Δεξιά του Παπαγγελόπουλου και της Παπακώστα.

Μήνυμα τρίτο: Το ΠΑΣΟΚ είμαι εγώ. Οποιου δεν πάει το χέρι να ψηφίσει Δεξιά, έχει μία επιλογή: Εμένα.

Δεν χρειάζεται κανείς να παρακούσει τα σβέλτα αγγλικά του Τσακαλώτου για να αντιληφθεί σε ποιες ανομολόγητες παραδοχές βασίζεται αυτή η στρατηγική. Με τα όπλα που ρίχνει στην τελική ευθεία, ο Τσίπρας ομολογεί ότι επικεντρώνεται σε ένα κοινό που, ούτως ή άλλως, δεν θα ψήφιζε ποτέ Νέα Δημοκρατία. Απευθύνεται στο ακραιφνώς αντιδεξιό τμήμα του παλαιού πασοκικού ακροατηρίου, που μπορεί ακόμη να συγκινηθεί από αντιμητσοτακικά –για να μην πει κανείς αυριανικά– στερεότυπα.

Από την κατασταλαγμένη πια προεκλογική του πρόζα, ο Τσίπρας ομολογεί ότι δεν ανταγωνίζεται τη Νέα Δημοκρατία. Με τα συνθήματα περί «προοδευτικού μετώπου» και τη σύστοιχη δαιμονοποίηση της Δεξιάς, αναγνωρίζει ότι ο ζωτικός στόχος του είναι να μην τον εγκαταλείψουν όλες οι δυνάμεις που πήρε το 2012 και το 2015 από το ΠΑΣΟΚ. Αναγνωρίζει ως κύριο αντίπαλό του το Κίνημα Αλλαγής.

«Φυλαχτείτε. Ερχεται η Δεξιά». Υστερα από τέσσερα χρόνια στην εξουσία, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αναγκασμένος να καταφύγει σε μια καμπάνια αναβίωσης του ’80, όχι (μόνο) επειδή δεν έχει καλύτερες εμπνεύσεις. Αλλά και γιατί αυτό του υπαγορεύει η εκλογική αριθμητική: Να πιέσει όσο μπορεί τον τρίτο, γιατί από τη διαφορά του με τον τρίτο θα κριθεί και η μετεκλογική του βιωσιμότητα. Γι’ αυτό και δεν προσποιείται καν ότι λανσάρει πρόγραμμα για το μέλλον. Για να υπάρξει, οφείλει να επαναδιεκδικήσει το παρελθόν που υπέκλεψε.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή