Τον καθοριστικό ρόλο που διαδραματίζει προς την κατεύθυνση της οικονομικής ανάκαμψης της χώρας επισήμανε, χθες, με αφορμή τη δημοσίευση της ετήσιας έκθεσης της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, ο πρόεδρός της, Θεόδωρος Βενιάμης. Η συμβολή του κλάδου προς την εγχώρια οικονομία αποτυπώνεται στα στοιχεία του ισοζυγίου πληρωμών, καθώς το 2013, παρά τις δύσκολες συνθήκες στην παγκόσμια ναυλαγορά, τα έσοδα από τις ναυτιλιακές υπηρεσίες ξεπέρασαν τα 12 δισ. ευρώ, έναντι 13,2 δισ. ευρώ το 2012, καταγράφοντας μείωση της τάξεως του 9%, σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος. Οπως ανέφερε ο κ. Βενιάμης, η ναυτιλία παρείχε άμεσα ή έμμεσα απασχόληση σε 192.000 εργαζομένους στα πλοία και στην ξηρά. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και σχετική μελέτη της Boston Consulting Group, από την οποία προκύπτει ότι η συνεισφορά της ναυτιλίας στην οικονομία το 2012 διαμορφώθηκε σε ποσοστό άνω του 7% του ΑΕΠ, ενώ η απασχόληση στις εταιρείες του ναυτιλιακού πλέγματος διαμορφώνεται στο 3,5% της συνολικής απασχόλησης στη χώρα.
Τα παραπάνω στοιχεία αποτυπώνονται και με βάση το μέγεθος του ελληνόκτητου στόλου, ο οποίος ανέρχεται σε 3.669 πλοία, χωρητικότητα 261,63 εκατ. dwt, μέγεθος που αντιπροσωπεύει το 16,6% του παγκόσμιου στόλου και φέρνει την Ελλάδα στην κορυφή του κόσμου. Εξ αυτών, 802 πλοία που αντιστοιχούν σε 41.829.594 τόνους φέρουν την ελληνική σημαία.
Tο ελληνικό νηολόγιο κατέχει την έβδομη θέση στη διεθνή κατάταξη (σε dwt) και τη δεύτερη στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ο ελληνόκτητος στόλος υπό σημαίες κρατών-μελών της Ε.Ε. αντιπροσωπεύει το 46,72% της κοινοτικής χωρητικότητας (σε dwt).
Επιπροσθέτως, οι Ελληνες πλοιοκτήτες ελέγχουν το 18,51% του παγκόσμιου στόλου δεξαμενοπλοίων (αργού πετρελαίου), το 23,32% του παγκόσμιου στόλου φορτηγών πλοίων μεταφοράς χύδην φορτίων και το 13,81% του παγκόσμιου στόλου πλοίων μεταφοράς χημικών/παραγώγων πετρελαίου σε χωρητικότητα dwt (εξαιρουμένων των υπό ναυπήγηση πλοίων).
Εξίσου σημαντικά είναι και τα μερίδια της ελληνικής ναυτιλίας σε ό,τι αφορά τα πλοία που βρίσκονται υπό ναυπήγηση. Με βάση τα στοιχεία της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, στο τέλος Δεκεμβρίου 2013, οι παραγγελίες νεότευκτων πλοίων ελληνικών συμφερόντων διαμορφώνονταν σε 371 πλοία συνολικής χωρητικότητας 32,6 εκατ. dwt. Από τα πλοία αυτά, 149 είναι δεξαμενόπλοια που αντιπροσωπεύουν το 18,32% της παγκόσμιας ναυπηγούμενης χωρητικότητας (σε dwt).
Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται και 58 δεξαμενόπλοια φυσικού αερίου/υγραερίου (LNG/LPG) που αντιστοιχούν στο 25,94% της παγκόσμιας χωρητικότητας (dwt) και 51 δεξαμενόπλοια μεταφοράς προϊόντων πετρελαίου που αντιστοιχούν στο 14,24% της παγκόσμιας χωρητικότητας (dwt). Επιπλέον, οι Ελληνες πλοιοκτήτες ναυπηγούν και 169 φορτηγά πλοία που αντιστοιχούν στο 15% της συνολικής ναυπηγούμενης χωρητικότητας, όπως επίσης και 48 πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων που αντιστοιχούν στο 7,08% της ναυπηγούμενης χωρητικότητας (dwt). Από τα παραπάνω, είναι σαφής η στροφή όλο και περισσότερων πλοιοκτητών προς τα εξειδικευμένα πλοία, όπως τα LNG/LPG, τα πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, καθώς και δεξαμενόπλοια μεταφοράς προϊόντων πετρελαίου.
Σημειωτέον ότι το ηλικιακό προφίλ του ελληνικής σημαίας στόλου το 2013 ήταν 11,5 έτη –με άνω του 50% του στόλου ηλικίας μικρότερης των 10 ετών– και του ελληνόκτητου στόλου τα 9,9 έτη, ενώ ο μέσος όρος ηλικίας του παγκόσμιου στόλου ήταν 12,4 έτη. Πάντως, ο κ. Βενιάμης δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στα θεσμικά προβλήματα του κλάδου, επικρίνοντας τις πρόσφατες κυβερνητικές πρωτοβουλίες για την υιοθέτηση φοροεισπρακτικών μέτρων. Συγκεκριμένα, όπως τόνισε, παρά την ανταπόκριση της ναυτιλιακής κοινότητας να συνεισφέρει στα δημοσιονομικά έσοδα της χώρας, μέσω της υπογραφής σχετικού συνυποσχετικού συμφώνου για εθελοντικό διπλασιασμό της φορολογίας των ναυτιλιακών εταιρειών για μία τριετία, νομοθετήθηκε η υποχρεωτική συνεισφορά του κλάδου στα φορολογικά έσοδα του κράτους. Κατά τον πρόεδρο της ΕΕΕ, η εν λόγω κίνηση «αποτελεί συνταγματική εκτροπή και κλονίζει το κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ Πολιτείας και ναυτιλιακού κλάδου». Καταλήγοντας, ο κ. Βενιάμης επισημαίνει την ανάγκη ύπαρξης ενός σταθερού θεσμικού πλαισίου, που να μην υπονομεύει τους δεσμούς του κλάδου με τη χώρα και την Πολιτεία.