Οσα είδαμε -και μάθαμε- ακολουθώντας τον Ομιλο Φουσκωτών Σκαφών Ελλάδος σε ένα ταξίδι στο πλαίσιο της δράσης «Ζωή στους βράχους του Αιγαίου».
H αποστολή για τις Βόρειες Σποράδες ξεκίνησε ανήμερα Πρωτομαγιάς. Γύρω στις 9 το πρωί ανεβήκαμε σε ένα φουσκωτό, καβαλήσαμε τα κύματα στον Κάβο Ντόρο και, έπειτα από μια-δυο στάσεις ανασύνταξης, καταπλεύσαμε στο λιμάνι της Λιναριάς νωρίς το απόγευμα. Το ταξίδι ήταν μια πρωτοβουλία του Ομίλου Φουσκωτών Σκαφών Ελλάδος (ΟΦΣΕ) και έγινε με σκοπό να δοθεί στους Σκυριανούς ένα «πακέτο» που περιλάμβανε, μεταξύ άλλων, ιατροφαρμακευτικό εξοπλισμό, τρόφιμα μακράς διάρκειας, ρούχα, παγκάκια, κούνιες, τραμπάλες, τέρματα ποδοσφαίρου 5Χ5, έναν υπολογιστή για το Λιμεναρχείο και ένα φουσκωτό σκάφος για το Λιμενικό Ταμείο. Πρόκειται για την ετήσια δράση με τίτλο «Ζωή στους βράχους του Αιγαίου» που πραγματοποιείται από το 1999· στο πλαίσιό της ο ΟΦΣΕ έρχεται σε επαφή με νησιωτικές κοινωνίες και συγκεντρώνει πόρους για να καλύψει μια σειρά από ανάγκες τους. Στη φετινή αποστολή συμμετείχε, επίσης, κλιμάκιο του Ερυθρού Σταυρού για ένα σεμινάριο πρώτων βοηθειών και η αλυσίδα «Οφθαλμός» για δωρεάν οφθαλμολογική εξέταση και προσφορά οπτικών στις άπορες οικογένειες του νησιού.
Φτάνοντας στη Σκύρο, όλα έμοιαζαν καλά, αλλά δυστυχώς, για μένα τουλάχιστον, δεν ήταν: η κακή μου τύχη με άφησε χωρίς τσάντα χειρός (ξέμεινε κατά λάθος στην Αθήνα, παρατημένη σε ένα πορτμπαγκάζ). Βρέθηκα ανάμεσα σε αγνώστους, ενώ μου έλειπαν τα βασικά, κι έτσι, χωρίς καλά-καλά να το καταλάβω, κατέληξα να δοκιμάζω τις αντοχές αλληλεγγύης μιας… αποστολής αλληλεγγύης. Ευτυχώς, η αλληλοβοήθεια αποτελεί πυρήνα του Ομίλου Φουσκωτών και μεταδίδεται σε όποιον βρίσκεται τριγύρω, με τον Νίκο να προσπαθεί να φέρει την τσάντα στη Σκύρο με κούριερ, τον Παναγιώτη να με πιέζει για να μου δώσει χρήματα, τους Σκυριανούς εστιάτορες να μου χαρίζουν στυλό και λευκές κόλλες χαρτιού για να κρατάω σημειώσεις…
Η στήριξη που εισέπραξα ήταν ανεξάντλητη, όμως πέρα από αυτήν πήρα και μια επιπλέον γεύση για το τι εστί, επί της ουσίας, Ομιλος Φουσκωτών Σκαφών Ελλάδος. Το έβλεπες ότι οι άνθρωποι που τον απαρτίζουν είναι μια παρέα, ερασιτέχνες καπετάνιοι, που πάνω απ’ όλα είναι φίλοι, επικοινωνούν με δικούς τους κώδικες, ανακατεύουν το πείραγμα και τον αυτοσαρκασμό με την αγάπη, παίζουν με τον ασύρματο και σταματούν στη μέση του πελάγους για να πιουν τσίπουρα.
Κυριακή μεσημέρι, όταν γυρίσαμε στο Λαύριο, βρήκα την τσάντα μου, είχα και πάλι στην κυριότητά μου κινητό, χρήματα και ταυτότητα. Τα κράτησα στις παλάμες μου, αλλά τα ένιωσα λίγο πιο ελαφριά απ’ ό,τι τα είχα αφήσει. Παρέμεναν χρήσιμα, σαν να μου ήταν όμως πια… κάπως αδιάφορα. Τελικά, μια χαμένη τσάντα μοιάζει λιγότερο απαραίτητη έπειτα από ένα αχαρτογράφητο αιγαιοπελαγίτικο ταξίδι, που σου αφήνει προίκα νέες γνωριμίες, ηλιοκαμένες παρειές και αλατισμένες πιτσιλιές στα θαλασσοδαρμένα σου μπατζάκια.
Info: Περισσότερες πληροφορίες για τον ΟΦΣΕ θα βρείτε στο www.ofse.gr, ενώ για τη Λιναριά και το Λιμενικό Ταμείο Σκύρου θα βρείτε στο www.linariaport.gr. H φετινή αποστολή πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του ΕΟΤ.