Μπορεί το οικονομικό μας μέλλον να είναι άδηλο, το παρελθόν όμως εξακολουθεί να λάμπει. Από τον Δεκαπενταύγουστο μέχρι σήμερα, τα πρώτα θέματα της επικαιρότητας ήταν αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Ετσι, μετά τη συνεχιζόμενη ανασκαφή της Αμφίπολης και τη νέα έρευνα στα νερά των Αντικυθήρων, η Αμάλ Αλαμουντίν επανέφερε δυναμικά στο προσκήνιο το θέμα των Μαρμάρων.
Είχαμε ανάγκη την παρουσία της, για να υπενθυμίσουμε στην υφήλιο το δίκαιο αίτημά μας; Οπωσδήποτε. Από τότε που ξεκίνησε ο αγώνας της Επιστροφής, επί εποχής της Μελίνας Μερκούρη, μέχρι σήμερα έχουν περάσει σχεδόν τρεις δεκαετίες. Υπάρχει η δική μας εξουθένωση από την κρίση, αλλά και η κόπωση και των ξένων, οι οποίοι πλην των Βρετανών μπορεί να αισθάνονται ότι το ζήτημα δεν τους πολυαφορά. Οπότε οι χιλιάδες φωτογραφίες και πλάνα της συζύγου του Τζορτζ Κλούνεϊ, που κατέκλυσαν κανάλια, εφημερίδες, ιστότοπους και σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, μόνο καλό μας έκαναν. Από τα εγκαίνια του Μουσείου μέχρι σήμερα, δεν έχει προσελκύσει ξανά με τέτοιες αξιώσεις το διεθνές ενδιαφέρον.
Ως σταρ
Αλλωστε η Αμάλ Αλαμουντίν ήρθε στη χώρα μας περισσότερο ως σταρ (ή τουλάχιστον παντρεμένη με έναν σταρ) παρά ως ειδικευμένη στο ζήτημα δικηγόρος. Οχι ότι δεν έχει τις γνώσεις, καθώς είχε χειριστεί την υπόθεση στο παρελθόν και συγκεκριμένα το 2011. Τότε ήταν μια άγνωστη, όμορφη… εργένισσα δικηγόρος σε μια μεγάλη λονδρέζικη εταιρεία, η οποία στόχευε στην εξασφάλιση της νομικής εκπροσώπησης της ελληνικής πλευράς. Ομως η αναγνωρισιμότητα που έφερε ο γάμος στην Αλαμουντίν, ενδεχομένως να αποδειχθεί πιο χρήσιμη επαγγελματικά τόσο για την ίδια και το δικηγορικό γραφείο για το οποίο εργάζεται, όσο και για εμάς.
Τι και αν είχε υπογραμμιστεί ότι ήρθε ως ειδήμων; Εμείς της φερθήκαμε σαν να ήταν διάσημη ηθοποιός. Οι δημοσιογράφοι και οι φωτορεπόρτερ χυμούσαν επάνω της σε κάθε εμφάνισή της. Το πλήθος αναφωνούσε σε κάθε της βήμα και την φωτογράφιζε εμμονικά. Και η ψιλόλιγνη φιγούρα με τα μπεζ; Αρκετά εξοικειωμένη με τα φλας, ήξερε να σταθεί, να ποζάρει με αρκετή φυσικότητα, να περπατάει με βήμα σταυρωτό όπως στην πασαρέλα, να χαμογελάει στη σωστή στιγμή. Γνώριζε ότι τα παπούτσια, η τσάντα και τα βαμμένα σε γκρίζο τόνο νύχια της θα αποτελέσουν θέμα συζήτησης. Και πως οι φωτογραφίες της μπροστά στις αρχαϊκές κόρες, τις Καρυάτιδες και τις μετόπες θα μοσχοπουληθούν στα διεθνή πρακτορεία. Το μεγαλύτερο ατού της Αμάλ είναι ότι η φυσική της συστολή, η γλύκα των αμυγδαλωτών αραβικών ματιών της και η σεμνότητα που εκπέμπει από κοντά, απηχεί ένα παλιομοδίτικο και πιο οικείο στους Ελληνες πρότυπο ομορφιάς. Εκείνη το ξέρει, τώρα το μάθαμε και εμείς.
Win – Win
Ο συνολικός απολογισμός του ταξιδιού της είναι θετικός και για τις δύο πλευρές. Είναι σαφές ότι η αντιπροσωπεία των Βρετανών νομικών στην οποία συμμετείχε, εξαργύρωσε άμεσα το νεοαποκτηθέν στάτους της παγκόσμιας διασημότητας που κέρδισε εξ αγχιστείας η Αμάλ. Ο ερχομός της στην Ελλάδα είχε στόχο να γείρει την πλάστιγγα υπέρ της προσφυγής στα διεθνή δικαστήρια, κάτι που επιδιώκει η νομική εταιρεία Doughty Street Chambers.
Εμείς με τη σειρά μας καρπωθήκαμε κάτι από τη λάμψη της για να προωθήσουμε τον δικό μας σκοπό που είναι η διεθνής ευαισθητοποίηση για ένα θέμα εθνικής σημασίας. Στον Μαραθώνιο αγώνα των 30 ετών θέλουμε και ένα χέρι βοηθείας. Ομως αυτό δεν σημαίνει ότι θα αλλάξουμε τη στρατηγική μας. Οπως τόνισε και ο υπουργός Πολιτισμού Κώστας Τασούλας, προς το παρόν όλη μας η προσοχή είναι στραμμένη στη διαδικασία διαμεσολάβησης της UNESCO και δεν υπάρχει καμιά απόφαση να χρησιμοποιήσουμε ένδικα μέσα για να ζητήσουμε την επανένωση των Γλυπτών. Συνεπώς το ταξίδι της Αμάλ στην Ελλάδα κρίνεται με αυτό που λένε οι Αμερικανοί: Win – Win situation…