Παρά τα όσα λέγονται, οι αρχικές ενδείξεις από τα αποτελέσματα του πρώτου τριμήνου για τις εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες δεν είναι αρνητικά. Παρά τη φιλολογία που αναπτύσσεται, οι περισσότερες εταιρείες δείχνουν μικρή βελτίωση πωλήσεων και ανάλογη βελτίωση της κερδοφορίας κατά το πρώτο τρίμηνο. Επιπλέον τα στοιχεία για την τουριστική περίοδο δείχνουν θετικά και οι προσδοκίες είναι ότι η χρονιά θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη (καλή) χρονιά.
Βέβαια τα πραγματικά προβλήματα δεν έχουν εκλείψει! Αντίθετα, το κλίμα είναι ιδιαίτερα τεταμένο κυρίως επειδή η διαπραγμάτευση με τους πιστωτές γίνεται δημόσια και προκαλεί μεγάλη ένταση διεθνώς. Η θορυβώδης διαπραγμάτευση πλήττει την ελληνική αγορά περισσότερο από τα «βαριά» υποτίθεται μέτρα που πρόκειται να ληφθούν. Η κυβέρνηση έχει επιλέξει τον «πολιτικό» τρόπο να αντιμετωπίσει τις απαιτήσεις των πιστωτών για λόγους διαπραγματευτικής τακτικής. Πιστεύει ότι με τον τρόπο αυτό μεταφέρει το ζήτημα στην περιοχή που διαθέτει πλεονεκτήματα, μακριά από τους «στεγνούς» αριθμούς και την τεχνοκρατική επιχειρηματολογία.
Γι’ αυτό και ακούστηκαν όλα τα πιθανά και απίθανα σενάρια για την αύξηση ή τη μείωση συντελεστών ΦΠΑ, τη μεταφορά προϊόντων και υπηρεσιών σε χαμηλότερο ή υψηλότερο συντελεστή. Και μόνον η φιλολογία για αναπροσαρμογή συντελεστών του ΦΠΑ δημιουργεί μεγάλη αναστάτωση.
Το χειρότερο όμως είναι ότι όλα συζητούνται με ταμειακό και μόνον κριτήριο, δηλαδή πόσα θα εισπράξουμε από τον ΦΠΑ. Οι ξένοι πιέζουν να εισπραχθούν πολλά, ενώ εμείς θέλουμε λίγα για να μείνει εισόδημα στους καταναλωτές. Ετσι συζητείται να μειωθεί ο ΦΠΑ σε εισαγόμενα κυρίως προϊόντα όπως τα ρούχα, οι ηλεκτρονικές συσκευές και τα αυτοκίνητα και να αυξηθεί ο ΦΠΑ σε εγχώρια προϊόντα και τρόφιμα. Είναι αναπτυξιακή λογική αυτή;
Προφανώς κάποιοι στο κυβερνητικό επιτελείο νομίζουν ότι δίνουν την εικόνα σκληρής μάχης που διεξάγεται στους διαδρόμους των ευρωπαϊκών συσκέψεων. Δεν είναι σίγουρο ότι οι ψηφοφόροι αξιολογούν θετικά τη μάχη αυτή. Μάλλον έχουν χορτάσει από λόγια και αναμένουν τα αποτελέσματα. Σίγουρα όμως οι άνθρωποι που έχουν ευθύνη για μικρές ή μεγάλες οικονομικές αποφάσεις επηρεάζονται από τον θόρυβο και κινούνται ανάλογα. Αλλοι αναβάλλουν απόφαση για κάποια αγορά ή επένδυση εφόσον αφορά προϊόντα που σε λίγες εβδομάδες θα έχουν χαμηλότερο ΦΠΑ. Αλλοι φροντίζουν να διατηρούν αποθέματα προϊόντων στα οποία θα αυξηθεί ο φόρος. Αλλοι κάνουν σχέδια για μείωση του προσωπικού εφόσον θα αυξηθούν απότομα οι κατώτεροι μισθοί. Ολοι μαζί υποπτεύονται ότι στο τέλος θα αυξηθούν οι φόροι που καταβάλλουν και σκέπτονται πώς θα αντιμετωπίσουν τη νέα επιδρομή. Πάντως τίποτα το ωφέλιμο για την τόπο, την οικονομία, άλλα ούτε και για την πολιτική επιρροή της κυβέρνησης, δεν φέρνει το σφυροκόπημα με υποθετικά ή πραγματικά νέα μέτρα.
Η νέα κυβέρνηση σπαταλά αποθέματα πολιτικού χρόνου με πειράματα παραπληροφόρησης και δημιουργία εντυπώσεων. Η μείωση των τραπεζικών καταθέσεων σε λίγες εβδομάδες κατά 30 δισ. ευρώ, η καθήλωση της αγοράς αλλά και η κόπωση των εξαγωγών πρέπει να αντιστραφούν γρήγορα. Κι αυτό γίνεται μόνον με την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και σιγουριάς για τα όποια μελλοντικά μέτρα. Χωρίς περιττές «αποκαλύψεις».