Πάντα τα πολιτικά κόμματα προετοιμάζονται εντατικά για τις εκλογές. Συνήθως το κόμμα που τις κερδίζει έχει κάνει συστηματική προετοιμασία και όλα είναι έτοιμα για την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας. Οι πιο ευτυχισμένες στιγμές είναι τις πρώτες μέρες της ανάληψης της διακυβέρνησης, τότε που έρχονται καταιγιστικές εξελίξεις σε ατμόσφαιρα δημιουργικού χάους, όταν χαρούμενοι άνθρωποι αναλαμβάνουν θέσεις εξουσίας, γεμάτοι ελπίδες και αισιοδοξία.
Ειδικά μετά τις τελευταίες εκλογές, το ευχάριστο κλίμα είχε μικρή διάρκεια για ευνόητους λόγους, αλλά επιβεβαιώθηκε η γνωστή αρχή. Είχαν προετοιμαστεί σκληρά για την ημέρα της νίκης και της ανάληψης της εξουσίας, όχι για τις επόμενες μέρες. Ούτε καν για το κρίσιμο θέμα των διαπραγματεύσεων που αναγκαστικά έρχονταν…
Η υποτιθέμενη διαπραγματευτική τακτική πέρασε από την πρωτοφανή κίνηση εντυπωσιασμού με κινήσεις που έδειχναν μη συμβατικές, αλλά γρήγορα κατέληξαν στη γραφικότητα, έως και προσβλητικούς χαρακτηρισμούς του ΔΝΤ ως «εγκληματικού» οργανισμού και του Eurogroup που ενοχοποιήθηκε ότι έχει υποτίθεται προθέσεις «να εξυπηρετήσει συμφέροντα στην Ελλάδα».
Και όλα αυτά, αφού ενδιαμέσως περάσαμε από «κρίση μεγαλομανίας», υπερβάλλοντας τη γεωπολιτική δυνατότητα της χώρας, για την οποία μάλλον έδειξαν χαμηλή εκτίμηση οι μεγάλες δυνάμεις σε Ανατολή και Δύση. Ούτε βεβαίως αντέχει σε σοβαρή αξιολόγηση η εκτίμηση ότι οι κρίσιμες και ολονύκτιες διαπραγματεύσεις έχουν ως αντικείμενο ότι «η Ευρώπη αποφασίζει για το μέλλον της», ενώ όλοι γνωρίζουν ότι παιζόταν κυρίως το μέλλον της Ελλάδας!
Το χειρότερο, όμως, ήταν η υποτίμηση των πραγματικών στοιχείων, που είχε ως αποτέλεσμα την ανεπαρκή τεχνική προετοιμασία. Μια οικονομία που βρίσκεται στην κατάσταση αδυναμίας να εκπληρώσει στοιχειωδώς τις οικονομικές υποχρεώσεις της θα έπρεπε τουλάχιστον να προβάλλει τεκμηριωμένα τα επιχειρήματά της, να μπορεί να στηρίζει με εύστοχα επιχειρήματα, χωρίς θεωρητικούς ακροβατισμούς, τα αιτήματα που προβάλλει. Τίποτα από αυτά δεν έγινε, αντιθέτως χάθηκε πολύτιμος (για την Ελλάδα) χρόνος, ενώ ο αρμόδιος υπουργός έδινε διαλέξεις για τη Θεωρία Παιγνίων στους συναδέλφους του. Νομίζαμε ότι ο χρόνος που περνάει είναι προς όφελός μας. Κάποιοι αφελείς «ονειρεύονταν» ότι οι τελικές διαπραγματεύσεις θα γίνονταν με τις διεθνείς αγορές ομολόγων και μετοχών σε κατάσταση πανικού…
Στην πραγματικότητα, έγιναν τα αντίθετα απ’ ό,τι έπρεπε. Αντί να επιδιωχθεί το ταχύτερο μια συμφωνία με τους πιστωτές προκειμένου να εφαρμόσει στη συνέχεια η κυβέρνηση το πρόγραμμά της, άρχισε η υλοποίηση προεκλογικών εξαγγελιών. Χάθηκε πολιτικός χρόνος σε κινήσεις μικρής ουσίας, αλλά ισχυρού πολιτικού συμβολισμού, όπως η πρόσληψη 250 καθαριστριών και η επαναλειτουργία της ΕΡΤ για να υπάρχει «έγκυρη ενημέρωση». Οι κυβερνητικοί παράγοντες προτίμησαν να χαίρονται στα επινίκια πάρτι όσων γίνονταν και πάλι δημόσιοι υπάλληλοι, αποφεύγοντας την ανιαρή δουλειά που ίσως εξασφάλιζε τη γρήγορη επαναλειτουργία της οικονομίας.
Οποιες κι αν είναι οι εξελίξεις των επομένων ημερών, η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας θα είναι διαφορετική. Στο υποθετικό ερώτημα αν μπορούσε να είναι καλύτερη, η απάντηση είναι επίσης θεωρητική: Να μη χαθεί και το επόμενο εξάμηνο, όπως το προηγούμενο.
