Οταν οι άνθρωποι του Dior της έδωσαν να προβάρει τις δημιουργίες του Ραφ Σίμονς, τις οποίες ως νέα μούσα του θα παρουσίαζε στην Εβδομάδα Μόδας του Παρισιού τον περασμένο Ιούνιο, δεν έκανε καμία προσπάθεια να κρύψει το τρακ της. «Συνήθως δεν φορώ φορέματα. Και όποτε κατ’ εξαίρεση το κάνω, ποτέ δεν είναι τόσο ακριβά. Φοβάμαι ότι θα τα καταστρέψω», έλεγε με αφοπλιστική ειλικρίνεια. Στα 14 της χρόνια έκανε το ντεμπούτο της στα ντεφιλέ, ανοίγοντας την πρόσφατη επίδειξη του ιστορικού γαλλικού οίκου. Είχε μόλις υπογράψει το πρώτο της συμβόλαιο ως επαγγελματία μοντέλου έναντι 265.000 δολαρίων χάρη σε ένα περίεργο γύρισμα της τύχης.
Η Σοφία Μέχετνερ, η έφηβη με την εύθραυστη ομορφιά που όταν συμφώνησε εγγράφως την αποκλειστική συνεργασία της με τον Dior τηλεφώνησε γεμάτη χαρά στη μητέρα της για να της πει πως δεν θα χρειαζόταν πια να κάνει τρεις δουλειές για να ζήσει τη μονογονεϊκή οικογένειά της, είναι η νέα Σταχτοπούτα της μόδας. Μόνο που το να εργάζεσαι ως μοντέλο στα πιο τρυφερά χρόνια της ζωής σου δεν θυμίζει καθόλου παραμύθι.
Tην ώρα που η όμορφη Σοφία έκανε αίσθηση στην παριζιάνικη Εβδομάδα Μόδας ανεβαίνοντας στην πασαρέλα με ένα τολμηρό διάφανο λευκό φόρεμα, μέσα από το οποίο διακρίνονταν ξεκάθαρα οι θηλές της, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που αναρωτήθηκαν κατά πόσο είναι θεμιτό ένα παιδί να υποδύεται ρόλους τόσο ξένους προς την ηλικία του: να ποζάρει με ηδυπάθεια στο φακό, να φορά ρούχα που το πλασάρουν ως σεξουαλικό αντικείμενο του πόθου, να μεγαλώνει πριν την ώρα του. Kι όλα αυτά στο βωμό μιας βραχύβιας καριέρας, η οποία -αν σταθεί τυχερό- θα του αποφέρει χρήματα και γνωριμίες, συχνά όμως με τίμημα την ψυχική του ισορροπία και την πρόωρη ενηλικίωσή του.
Στην περίπτωση της Σοφία, βέβαια, η στροφή στο μόντελινγκ ήταν μάλλον θέμα επιβίωσης. Ζώντας μαζί με τη διαζευγμένη μητέρα και τα δύο μικρότερα αδέλφια της σε ένα φτωχικό διαμέρισμα με μόλις ένα υπνοδωμάτιο στη Χολόν, βιομηχανική πόλη νότια του Τελ Αβίβ, η έφηβη καλλονή επισκέφθηκε πριν από λίγους μήνες γνωστό πρακτορείο μοντέλων του Τελ Αβίβ. Είχε αποφασίσει να δοκιμάσει την τύχη της στο μόντελινγκ, καθώς το πρώτο πράγμα που τη ρωτούσαν όσοι τη συναντούσαν για πρώτη φορά ήταν αν είναι μπασκετμπολίστρια ή μοντέλο.
Σκέφτηκε πως δεν είχε τίποτα να χάσει. Οι Ισραηλινοί ατζέντηδες έστειλαν τις φωτογραφίες της στο Παρίσι, στο φημισμένο Viva, και οι άνθρωποί του εξέφρασαν αμέσως ενδιαφέρον να τη γνωρίσουν από κοντά.
Πράγματι, η Μέχετνερ ταξίδεψε στη γαλλική πρωτεύουσα, συνοδευόμενη από εκπρόσωπο του πρακτορείου της, όμως το πρακτορείο υπαναχώρησε λόγω του νεαρού της ηλικίας της. Για να… σκοτώσουν το χρόνο τους μέχρι την πτήση της επιστροφής στην πατρίδα, η Σοφία και o συνοδός της άρχισαν να βολτάρουν στα κεντρικά βουλεβάρτα του Παρισιού, κάνοντας μια στάση στην μπουτίκ του Christian Dior. Ολως τυχαίως, στο κατάστημα βρισκόταν ο Ραφ Σίμονς, καλλιτεχνικός διευθυντής του οίκου. O συνοδός της 14χρονης κοπέλας δεν έχασε την ευκαιρία. Αφού ζήτησε από τον Σίμονς να βγάλουν μαζί ένα selfie, του σύστησε την προστατευόμενή του. Λίγες μέρες αργότερα, υπάλληλος του πρακτορείου Viva θα λάμβανε από τον Dior το τηλεφώνημα που θα άλλαζε για πάντα τη ζωή της όμορφης Ισραηλινής. Ενθουσιασμένος μαζί της, ο Βέλγος μόδιστρος ήθελε να την εντάξει στο δυναμικό του οίκου.
Στις αρχές Ιουλίου η Σοφία υπέγραψε το πρώτο της συμβόλαιο, διάρκειας 2 ετών. Το πρώτο πράγμα που ονειρεύεται να κάνει με τα χρήματά της είναι να βοηθήσει τη μητέρα της να μετακομίσουν σε μεγαλύτερο σπίτι, στο οποίο θα έχει επιτέλους δικό της δωμάτιο και κρεβάτι – μέχρι πρότινος κοιμόταν σε ένα παλιό στρώμα στο πάτωμα. Προς το παρόν, δηλώνει ότι θα συνεχίσει κανονικά το σχολείο της, γιατί το θεωρεί πολύ σημαντικό, και θα ταξιδεύει στο Παρίσι τουλάχιστον τέσσερις φορές το χρόνο, όπως ορίζει το συμβόλαιό της. Με δεδομένη τη δύσκολη οικονομική κατάσταση της οικογένειάς της, το πώς θα οριοθετήσει από εδώ και πέρα την επαγγελματική της δραστηριότητα σε ένα χώρο γνωστό για την πίεση που ασκεί στα νεαρά κορίτσια είναι αβέβαιο. Το γεγονός ότι είναι ανήλικη δεν σημαίνει ότι οι απαιτήσεις θα είναι λιγότερες – ίσα ίσα, θα είναι δυσκολότερα διαχειρίσιμες. Τουλάχιστον αυτό έχει δείξει η ιστορία.
Η σκοτεινή πλευρά του μόντελινγκ
To 2012 η Κέιτ Μος παραδέχθηκε σε συνέντευξή της στο περιοδικό Vanity Fair ότι γύρω στα 18 της έπαθε ένα γερό νευρικό κλονισμό εν όψει της διάσημης πια φωτογράφισής της με τον Μαρκ Γουόλμπεργκ υπό τις οδηγίες του Χερμπ Ριτς για λογαριασμό του Calvin Klein. «∆εν ήμουν καθόλου… εγώ, ένιωθα πολύ άσχημα για το ότι έπρεπε να ποζάρω καθισμένη πάνω σε αυτό τον φουσκωτό τύπο (σ.σ. τον Γουόλμπεργκ)», είπε. «Επί δύο εβδομάδες δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Νόμιζα ότι θα πεθάνω. Πήγα στον γιατρό και μου πρότεινε να πάρω Βάλιουμ. Ηταν απλώς άγχος κι εγώ ήμουν πολύ μικρή. Αλλά ήταν δουλειά και ήμουν υποχρεωμένη να την κάνω».
Πριν από 8 χρόνια το Βρετανικό Συμβούλιο Μόδας προχώρησε στην έκδοση ειδικής οδηγίας, σύμφωνα με την οποία οι σχεδιαστές οφείλουν να χρησιμοποιούν μοντέλα μεγαλύτερα των 16 ετών στην πασαρέλα. Πλέον οι διοργανωτές της Εβδομάδας Μόδας του Λονδίνου απαιτούν από τα μοντέλα να έχουν μαζί το διαβατήριό τους ώστε να αποδεικνύουν την ηλικία τους. Στο ίδιο πνεύμα, οι διεθνείς εκδόσεις του περιοδικού Vogue έχουν συμφωνήσει να μη χρησιμοποιούν στα editorial κορίτσια μικρότερα των 16. Γιατί μπορεί η άγουρη θηλυκότητά τους να λειτουργεί σαν καμβάς πάνω στον οποίο «ζωγραφίζουν» μόδιστροι, φωτογράφοι και μακιγιέρ, όμως στην πραγματικότητα είναι παιδιά, που μάλιστα καλούνται να εργαστούν πολύ σκληρά σε ένα χώρο εξαιρετικά ανταγωνιστικό. Και όσο γενικές κανονιστικές ρυθμίσεις στο χώρο της μόδας δεν υπάρχουν, έγκειται στη διακριτική ευχέρεια κάθε εμπλεκόμενου (οίκου ή περιοδικού μόδας) να θέσει για λογαριασμό του τους περιορισμούς που θεωρεί πως οφείλει να ακολουθεί. Αλλά η φρεσκάδα την οποία αποπνέει ένα ανήλικο μοντέλο λειτουργεί, όπως φαίνεται, ως ισχυρό κίνητρο για το αντίθετο. Kαι η βιομηχανία της μόδας έχει εμμονή με τη νιότη… ≠