Και όμως, σε λίγο μπορεί όλοι να δηλώνουμε μερκελιστές. Να ελπίζουμε να μείνει σταθερή στις θέσεις της και να μην υποκύψει στις εσωκομματικές πιέσεις, αλλά και στο νέο πολιτικό περιβάλλον που διαμορφώνεται στη Γερμανία σχετικά με το προσφυγικό, που απασχολεί έντονα τη σημαντικότερη χώρα της Ευρώπης. Ακούγεται οξύμωρο, αλλά η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να βρίσκεται στο πλευρό της καγκελαρίου τη στιγμή που προσεγγίζει το θέμα με μια μετριοπάθεια, την οποία δεν υιοθετούν απαραίτητα όλα τα στελέχη του κόμματός της, ούτε και οι περισσότεροι ψηφοφόροι της. Η στάση της δεν αποτελεί ένα ξαφνικό και δυσεξήγητο ξέσπασμα ανθρωπιάς –χωρίς να υποβαθμίζει κανείς και αυτή την παράμετρο–, αλλά σε μεγάλο βαθμό είναι απόρροια μιας ρεαλιστικής αποτίμησης της πραγματικότητας και των αναγκών που έχει η γερμανική οικονομία σε παραγωγικό προσωπικό.
Τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ενωση καλείται να διαχειρισθεί αυτό το μείζον θέμα, είναι χρήσιμο στην ηγεσία του ισχυρότερου μέλους της να βρίσκεται κάποιος που απορρίπτει ακραίες ενέργειες, δεν υποκύπτει στην εσωστρέφεια που σε αρκετές περιπτώσεις αντανακλά ακόμη και ρατσιστικά ένστικτα και, αντίθετα, υιοθετεί εποικοδομητική στάση.
Σε πρόσφατη διαδήλωση στο κεντρικό Βερολίνο, οι συγκεντρωθέντες διαμαρτύρονταν για την πολιτική της κυβέρνησης στο προσφυγικό και κυριαρχούσαν συνθήματα όπως «Σταματήστε το χάος του ασύλου» και «Η Μέρκελ πρέπει να φύγει». Η «ήπια» προσέγγιση της καγκελαρίου έχει διχάσει την κυβέρνησή της. Ο υπουργός Εσωτερικών τάσσεται υπέρ της αυστηροποίησης των κανόνων για την παροχή ασύλου στους Σύρους πρόσφυγες, θέση που υιοθετούν ο σημαντικότερος υπουργός της, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αλλά και ο πρόεδρος του αδελφού κόμματος της CDU στη Βαυαρία, της Χριστιανοκοινωνικής Ενωσης (CSU). Παρά τις αντιδράσεις, η Αγκελα Μέρκελ επιμένει, προς το παρόν τουλάχιστον, πως δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα.
Η αντιπαράθεση για το προσφυγικό πλήττει πολιτικά τον κυβερνητικό συνασπισμό. Το ποσοστό της Χριστιανικής Ενωσης (CDU και CSU) έχει μειωθεί στο 34%, πολύ κάτω από το 41% που εξασφάλισε στις εκλογές πριν από ακριβώς δύο χρόνια. Παράλληλα, υποχωρούν και οι Σοσιαλδημοκράτες, που έχουν μόλις 24%.
Η άνοδος του αντιμεταναστευτικού ρεύματος βρίσκει πολιτική έκφραση κυρίως στο κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), που κινείται στα δεξιά της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης, και αρχίζει να πλήττει την παντοδυναμία της κ. Μέρκελ στη γερμανική πολιτική σκηνή. Οι αντιδράσεις που έχει προκαλέσει σε τμήματα της γερμανικής κοινωνίας η απρόσμενη στάση της καγκελαρίου στο προσφυγικό, αποτυπώνονται και στις δημοσκοπήσεις, όπου το AfD εμφανίζεται ιδιαίτερα ενισχυμένο διπλασιάζοντας τα ποσοστά του σε σχέση με τις εκλογές του 2013, όταν είχε λάβει 4,7%, και για πρώτη φορά αγγίζει πλέον το 10%. Και αυτό τη στιγμή που πολλοί κατηγορούν το AfD ότι διολισθαίνει προς την Ακροδεξιά. Υπάρχουν καταγγελίες περί στενών δεσμών του με το αντιισλαμικό κίνημα Pegida, στις διαδηλώσεις του οποίου έχουν αρχίσει να συμμετέχουν και στελέχη του ακροδεξιού κόμματος NPD. Σε πρόσφατες δηλώσεις του, ο αντιπρόεδρος του AfD αναφέρθηκε στην εποχή της μετανάστευσης των πληθυσμών, «όταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ποδοπατήθηκε από τους βαρβάρους». Οι φωνές στη Γερμανία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες που ζητούν να υψωθούν τείχη και να κλείσουν σύνορα, θα δυσχεράνουν δραματικά την κατάσταση για την Ελλάδα, όπου είναι πλέον σαφές ότι το προσφυγικό αποτελεί μια βόμβα έτοιμη να εκραγεί. Εάν στις όποιες κινήσεις του ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει τη συνεργασία του Βερολίνου, η κατάσταση στην Ελλάδα θα επιδεινωθεί και ελλοχεύει ο κίνδυνος πλήρους εκτροχιασμού. Υπό αυτή την έννοια, στη συγκεκριμένη συγκυρία έχει κάθε λόγο να προσβλέπει στη συνέχιση της κυριαρχίας της Αγκελα Μέρκελ.