Εχουμε συμπληρώσει λίγα λεπτά παρουσίας στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις του μπιτς βόλεϊ στο Φάληρο, όταν εμφανίζεται ένας ηλικιωμένος φύλακας, για να εξηγήσει ότι απαγορεύονται οι φωτογραφίες. Δεν βρισκόμαστε εκεί για το ερειπωμένο γήπεδο αλλά για δύο συνοδευτικά κτίρια, το Α210 και το Α240. Την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων στέγαζαν εστιατόρια και το κέντρο Τύπου. Εκτοτε παραμένουν αναξιοποίητα. Ενα παχύ στρώμα σκόνης έχει καθίσει στα τζάμια τους, περιορίζοντας τη θέα στο εσωτερικό τους. Με τροπολογία που ψηφίστηκε στη Βουλή, παραχωρείται πλέον χωρίς αντάλλαγμα για 20 χρόνια η χρήση τους στο υπουργείο Δικαιοσύνης, για να διεξαχθούν σε αυτά ποινικές δίκες με μεγάλο αριθμό κατηγορουμένων και μαρτύρων.
Ο δήμαρχος Καλλιθέας, Δημήτρης Κάρναβος, κοιτάζει τα δύο κτίρια προβληματισμένος. «Προορισμός αυτής της εγκατάστασης ήταν να γίνει ο ‘‘Λυκαβηττός της παραλίας’’», λέει στην «Κ». Ανησυχεί για το μέλλον της εγκατάστασης αλλά και για την εξέλιξη της ανάπλασης του φαληρικού όρμου, η οποία προβλέπει τη μετατροπή της περιοχής σε μητροπολιτικό πάρκο, με άξονες τον πολιτισμό και την άθληση. «Πώς θα γίνονται μεγάλες δίκες εδώ, ενώ δίπλα αθλούνται παιδιά;», λέει, δείχνοντας τη γειτονική μαρίνα. (Τελικά μετά και το ρεπορτάζ της «Κ», την Τρίτη 10/5, η κυβέρνηση απέσυρε την τροπολογία που προέβλεπε τη μετατροπή των βοηθητικών χώρων της ολυμπιακής εγκατάστασης σε δικαστικές αίθουσες).
Δώδεκα χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, το ζήτημα της αξιοποίησης της κτιριακής κληρονομιάς εξακολουθεί να διχάζει.
«Φτιάξαμε μια μόνιμη κατασκευή, κάναμε τη δαπάνη ως χώρα και τόσα χρόνια δεν την εκμεταλλευόμαστε», λέει ο Θανάσης Ρέρρας, ταμίας της Ελληνικής Ομοσπονδίας Πετοσφαίρισης. Το έργο κόστισε 36 εκατ. ευρώ και φιλοξένησε αγώνες για τελευταία φορά το μακρινό 2006, όταν διεξήχθη το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Μπιτς Βόλεϊ. Την επόμενη χρονιά υπογράφηκε από την Ολυμπιακά Ακίνητα Α.Ε. σύμβαση 30 ετών (η οποία δεν είναι πλέον σε ισχύ) με ιδιωτική εταιρεία για την αξιοποίηση των εγκαταστάσεων. Μια σειρά από καθυστερήσεις στην έκδοση οικοδομικών αδειών για ανακαινίσεις δεν επέτρεψαν στον μισθωτή να προχωρήσει σε έργα.
Το 2014, η «Κ» είχε εισέλθει και πάλι στην εγκατάσταση, χωρίς τότε να εμφανιστεί κάποιος φύλακας. Το πέρασμα των πλιατσικολόγων ήταν εμφανές. Ηλεκτρικοί πίνακες είχαν λεηλατηθεί, καλώδια έχασκαν από τις ψευδοροφές, στα κλιματιστικά είχαν απομείνει μόνο τα πλαστικά κελύφη. «Εγινε σοβαρή ζημιά στην ηλεκτρολογική εγκατάσταση στο κτίριο που βρίσκεται κάτω από τις κερκίδες», λέει ο κ. Ρέρρας.
Η εκτίμηση της Ελληνικής Ομοσπονδίας Πετοσφαίρισης είναι ότι απαιτούνται τουλάχιστον 300.000 ευρώ για την αποκατάσταση μόνον αυτού του χώρου. Εδώ και ενάμιση μήνα, πάντως, ο κ. Κάρναβος λέει ότι έχει ζητήσει από την Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου (στη διαχείριση της οποίας είχαν περάσει οι εγκαταστάσεις) να δοθεί στη δημοτική αρχή η δυνατότητα διεξαγωγής 16 αθλητικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων το καλοκαίρι. Ακόμη δεν έχει λάβει απάντηση.
«Σε αρκετές περιπτώσεις, η μεταολυμπιακή αξιοποίηση κατέστη ανέφικτη, διότι ο σχεδιασμός των ακινήτων έγινε με γνώμονα αποκλειστικά τους αγώνες και όχι την επόμενη μέρα», λέει ο Γιώργος Παναγιώτου, που είχε διατελέσει πριν από έξι χρόνια πρόεδρος της Ολυμπιακά Ακίνητα Α.Ε.
Ο κ. Ρέρρας, πάντως, περίμενε ότι μετά το 2004 αυτό το γήπεδο θα είχε άλλη τύχη. Οραματιζόταν, όπως και άλλοι παράγοντες της πετοσφαίρισης, τη λειτουργία διεθνούς προπονητικού κέντρου, που θα προσέλκυε εθνικές ομάδες από τη Βόρεια Ευρώπη, καθόλη τη διάρκεια του έτους. «Ο χώρος είναι μοναδικός», λέει ο κ. Ρέρρας. «Θα μπορούσε να προετοιμάζεται εδώ και η ελληνική εθνική ομάδα, με δυνατούς αντιπάλους, αντί να ταξιδεύει στη Βραζιλία για να τους βρει».
Βίντεο: Ολυμπιακά Ακίνητα, από τον θρίαμβο στη λήθη
(Ρεπορτάζ της «Κ» στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις, δέκα χρόνια μετά τους Αγώνες της Αθήνας)