Tο διήμερο της 24ης (Eurogroup) και της 25ης Mαΐου (ECOFIN) δεν ήταν το καλύτερο για τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στις Βρυξέλλες, αν και μοιάζει να ήταν από τα πιο παραγωγικά του. Αιτία είναι ότι ο παραδοσιακός του σύμμαχος στο θέμα της Ελλάδας, το ΔΝΤ, ήταν αυτή τη φορά αντίπαλός του, και η Κριστίν Λαγκάρντ βρισκόταν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Μάλιστα, ο κ. Σόιμπλε δεν άντεξε, και την επόμενη ημέρα, μιλώντας στο εθνικό του μπρίφινγκ, ξέσπασε: «Θα ήταν πιο απλά τα πράγματα αν ήταν εδώ η κ. Λαγκάρντ. Ηταν όλα λίγο δύσκολα με το ΔΝΤ». Αυτή η δυσκολία τροφοδοτήθηκε, σύμφωνα με γερμανικές πηγές, από τα εξής:
Κατ’ αρχάς, ο Πόουλ Τόμσεν δεν ήθελε να πάρει την ευθύνη του συμβιβασμού με τους Ευρωπαίους. Ομως, η κ. Λαγκάρντ δεν σήκωνε το τηλέφωνό της στο Καζαχστάν όπου βρισκόταν, όπως έγραψε η «Κ». Ηδη πριν από τη συνεδρίαση του Eurogroup, ο κ. Σόιμπλε είχε πει, προσερχόμενος, ότι «η κ. Λαγκάρντ δεν θα είναι σήμερα μαζί μας, γιατί έκρινε ότι η παρουσία της σε ένα διεθνές συνέδριο στο Καζαχστάν ήταν απαραίτητη». Μάλιστα, αμέσως μετά τη συνεδρίαση, προχώρησε ένα βήμα παραπάνω: «Πρέπει να γνωρίζετε ποια είναι η συνεισφορά των ευρωπαϊκών κρατών-μελών στο ΔΝΤ… Γνωρίζετε ποιοι είναι οι βασικοί πιστωτές της Ελλάδας; Οι φορολογούμενοι των χωρών της Ευρωζώνης. Σε αυτούς είμαι υπόλογος…». Ο κ. Σόιμπλε, αφού έδειξε κατανόηση για τους κανόνες του καταστατικού του ΔΝΤ, αναρωτήθηκε αν «ταιριάζουν σε μια χώρα σε νομισματική ένωση», για να δώσει μόνος του την απάντηση πως όχι.
Πηγές στο γερμανικό υπουργείο Οικονομικών παραδέχθηκαν ότι η κύρια αντιπαράθεση του Βερολίνου με το ΔΝΤ αφορούσε τις προβλέψεις για το χρέος στο μεσοπρόθεσμο διάστημα. «Εκεί», είπε ο κ. Σόιμπλε την Τετάρτη, «έχουμε προβλέψει τρία μέτρα. Tην κατάργηση της αύξησης των επιτοκίων για την επαναγορά των ομολόγων του 2012 του δεύτερου ελληνικού προγράμματος το 2018, τη χρήση των κερδών των κεντρικών τραπεζών και των ANFAs για τη δημιουργία ενός λογαριασμού-μαξιλαριού για τη μείωση των καθαρών χρηματοδοτικών αναγκών της Ελλάδας, καθώς και τη μερική πρόωρη αποπληρωμή δανείων από αδιάθετα κεφάλαια του ΕΜΣ».
Ο κ. Σόιμπλε εξήγησε ότι αν δεν αρκέσουν τα μέτρα αυτά, τότε και μόνο τότε θα υπάρξει reprofiling των δανείων του EFSF (που είναι ακριβότερα) έτσι ώστε να διατηρηθούν οι καθαρές χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας κάτω από την οροφή του 15% του ΑΕΠ αντίστοιχα. Μάλιστα, στο ανακοινωθέν του Eurogroup έχει προστεθεί και η φράση ότι αυτό πρέπει να γίνει «χωρίς να δημιουργηθεί πρόσθετο κόστος για πρώην χώρες που συμμετείχαν στο πρόγραμμα ή για το EFSF».
Φυσικά όλα αυτά θα γίνουν μετά το τέλος του προγράμματος, επανέλαβε πολλές φορές ο κ. Σόιμπλε, φέρνοντας για συζήτηση μια τοποθέτηση της Κριστίν Λαγκάρντ στην Ιαπωνία την προπερασμένη εβδομάδα, που είπε, πάντα κατά τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών, ότι μια δέσμευση για ελάφρυνση του χρέους πριν από τη λήξη του προγράμματος ενέχει τον λεγόμενο «ηθικό κίνδυνο».
Λίγες ώρες μετά τη συνεδρίαση του Eurogroup, ο υφυπουργός Τ. Στέφεν ενημέρωσε τους υπευθύνους των κοινοβουλευτικών ομάδων της Μπούντεσταγκ για το αποτέλεσμα. «Δεν υπάρχει αλλαγή στην εντολή και στο πρόγραμμα, άρα κατά τη γνώμη μας δεν χρειάζεται σύγκληση της Ολομέλειας», παρατήρησε ο κ. Σόιμπλε. Ομως, στην παρατήρηση ότι υπάρχουν οι αντιρρήσεις του ΔΝΤ για τη βιωσιμότητα του χρέους, εξερράγη και μιλώντας αργότερα στους δημοσιογράφους είπε χαρακτηριστικά: «Δεν πουλάω γουρούνι στο σακί».