Ρεπορτάζ: ΛΙΝΑ ΓΙΑΝΝΑΡΟΥ, Φωτογραφίες: ΝΙΚΟΣ ΚΟΚΚΑΛΙΑΣ
Το ραντεβού ήταν για τις 10 το βράδυ της προηγούμενης Τετάρτης. «Αν θες να μας γνωρίσεις, έλα στο υπόγειο πάρκινγκ στη συμβολή των οδών τάδε και τάδε», έλεγε το μήνυμα του Χρήστου. «Μα δεν θα ‘ναι κλειστό;» είχα ρωτήσει. «Μη σε νοιάζει». Δεν με ένοιαξε πράγματι. Ολο και πιο σπάνια μάς δίνεται πια η ευκαιρία να κάνουμε κάτι συναρπαστικό· δεν θα την άφηνα αυτή να πάει χαμένη. Πήρα το πιο συνωμοτικό μου ύφος και άρχισα να ψάχνω το σημείο του ραντεβού. Περνώντας μέσα από κάτι χορτάρια μες στα σκοτάδια, σκέφτηκα ότι έπρεπε να έχω φορέσει και τα συνωμοτικά μου παπούτσια αντί για αυτά τα πέδιλα.
Οι… πιλότοι
Η παρέα ήταν συγκεντρωμένη σε ένα σκοτεινό σημείο του γκαράζ που εκείνη την ώρα φωτιζόταν μόνο από τα φώτα ασφαλείας. Η εικόνα καμιά δεκαριά τύπων με μάσκες, στο ημίφως, θα έκανε κάθε λογικό άνθρωπο να το βάλει στα πόδια, αλλά εγώ φώναξα από μακριά: «Να παίξω κι εγώ;».
Ναι, το ραντεβού ήταν για παιχνίδι και όχι όποιο κι όποιο παιχνίδι, για το πιο αδιανόητα εθιστικό παιχνίδι που έχει εμφανιστεί σ’ αυτή την πλάση τα τελευταία χρόνια. Υπερβολές; Πετάξτε και εσείς με ένα drone και τα λέμε.
Ηρθαμε να συναντήσουμε τους πρωτοπόρους του first-person-view (fpv) drone racing στην Ελλάδα. Πρόκειται για το πιλοτάρισμα ειδικών αγωνιστικών drones με τη χρήση γυαλιών (goggles) με μόνιτορ που λαμβάνει ζωντανή εικόνα από την κάμερα, η οποία βρίσκεται ενσωματωμένη στο σκάφος. Οι πιλότοι, όπως λέγονται εδώ οι παίκτες, δεν μανουβράρουν το drone τους όπως τα κλασικά τηλεκατευθυνόμενα.
Βρίσκονται «μέσα» στο σκάφος και «πετάνε» μαζί του. Το άθλημα εμφανίστηκε στην Αυστραλία μόλις το 2014 και σταδιακά κατακτά τον κόσμο έχοντας επιτύχει έναν ακαταμάχητο συνδυασμό, την αδρεναλίνη της υψηλής ταχύτητας –τα drone φτάνουν μέχρι και τα 150 χλμ./ώρα– με τη μαγεία της πτήσης. Και ποιος δεν έχει ονειρευτεί ότι μπορεί να πετάει;
Την ώρα που πλησιάζουμε την παρέα –όλοι άντρες στην εφηβεία των… 30-40– είναι η ώρα του Παναγιώτη να πετάξει. Φοράει τα γυαλιά του, πιάνει το τηλεχειριστήριο και σηκώνει το drone του στον αέρα. Τα αγωνιστικά drone είναι ελαφρύτερα από αυτά που χρησιμοποιούνται για βίντεο ή φωτογραφία. Εχουν διάμετρο περίπου 30 εκατοστά και βάρος 500 γραμμάρια και χρησιμοποιούν τέσσερα μοτέρ και τέσσερις προπέλες για την πτήση τους. Ετσι όπως λαμπυρίζουν τα λαμπάκια του, καθώς παίρνει ύψος, το σκάφος του Παναγιώτη μοιάζει με εξωγήινο ιπτάμενο αντικείμενο. Αναπτύσσει αμέσως ταχύτητα, βγάζοντας ήχο που παραπέμπει σε πίστα αγώνων. Αρχίζει να τρέχει δαιμονισμένα στο κλειστό γκαράζ, κάνοντας απίθανους ελιγμούς για να αποφύγει τις κολόνες, παίρνει τις στροφές με χίλια, σηκώνεται και ξαναβουτάει προς τα κάτω.
Ο Παναγιώτης το προσγειώνει μπροστά στα πόδια του, βγάζει τα γυαλιά του και παίρνει μια βαθιά ανάσα. Η πτήση τού προκάλεσε ελαφρά ταχυκαρδία. «Τρέχα κι εσύ ξαφνικά με 100 ανάμεσα σε τσιμεντένιες κολόνες και θα δεις», μου λέει.
Εμαθε για τα αγωνιστικά drone μόλις πέρυσι μέσα από συζητήσεις στο Ιντερνετ. Είναι χρόνια που ασχολείται με τηλεκατευθυνόμενα αεροπλάνα και το αγωνιστικό drone ήταν το επόμενο λογικό βήμα. «Αλλά δεν είναι απλή μετεξέλιξη των τηλεκατευθυνόμενων, είναι σαν να έχεις πηδήξει δέκα πίστες από αυτά. Πώς να σ’ το εξηγήσω, αν έχεις πονόδοντο τον ξεχνάς!»
Συναρμολόγησε ο ίδιος το σκάφος του κομμάτι κομμάτι, που, όπως λέει, είναι η μισή χαρά του αθλήματος. Αλλοι, όπως ο Χρήστος, που δεν είχαν παρελθόν με τηλεκατευθυνόμενα, το αγόρασαν έτοιμο. Δεν είναι φθηνός ο εξοπλισμός, κυμαίνεται μεταξύ 300 και 800 ευρώ, αφού περιλαμβάνει ισχυρά μοτέρ και κάμερες. Μπορεί κάποιος να βρει και φθηνότερα drones στην αγορά, αλλά στην πρώτη σύγκρουση «θα τα κλαίνε». «Σε κάθε περίπτωση, η απόσβεση γίνεται γρήγορα. Η εμπειρία δεν συγκρίνεται με καμιά άλλη. Είναι η ομορφιά της πτήσης. Οσοι ξεκινούν κολλάνε».
Online πτήσεις
Τα παιδιά είναι μέλη του πρώτου και μοναδικού club αγωνιστικών drone της χώρας (www.fpvracingclub.gr), που μετρά ήδη 150 ενεργά μέλη (και μόνο μία κοπέλα). Οι συναντήσεις στην Αθήνα γίνονται κάθε Τετάρτη βράδυ και Κυριακή πρωί σε κλειστά πάρκινγκ, εγκαταλελειμμένα κτίρια ή και εξωτερικούς χώρους, ενώ παρόμοιες συναντήσεις γίνονται σε άλλες πόλεις στην Ελλάδα.
«Σε κλειστούς χώρους, μας ενδιαφέρει περισσότερο η επιβίωση του σκάφους από τα εμπόδια. Εξω απολαμβάνουμε την πτήση», εξηγούν. Τα drones μπορούν να πετάξουν πολύ ψηλά, δίνοντας στον πιλότο εικόνα από σημεία στα οποία δεν θα είχε διαφορετικά πρόσβαση. Πολλοί καταγράφουν τις πτήσεις τους σε βίντεο, ανεβάζοντάς τις online για να δώσουν μια γεύση στο κοινό από την εμπειρία. «Είναι φοβερό ότι με το ίδιο σκάφος μπορείς να κάνεις από αγώνες ταχύτητας μέχρι τέχνη».
Στις 25 και 26 Ιουνίου, το Fpv Racing Club διοργανώνει τους πρώτους επίσημους αγώνες drone. Το Athens Drone GP θα πραγματοποιηθεί στο γήπεδο ποδοσφαίρου «Γιάννης Βάζος» στο Κερατσίνι, το οποίο θα διαμορφωθεί σε πίστα αγωνιστικών drone. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη για το κοινό, που θα παρακολουθεί από οθόνες την εικόνα από τα σκάφη σε πραγματικό χρόνο.