«H διαφορά θα ήταν πολύ μεγαλύτερη αν δεν είχε μεσολαβήσει η δολοφονία της Τζο Κοξ», δηλώνει στην «Κ» ο Αμπροουζ Εβανς-Πρίτσαρντ, αρχισυντάκτης διεθνών επιχειρηματικών θεμάτων της Daily Telegraph και υποστηρικτής του Brexit. Οταν επικοινωνούμε μαζί του το μεσημέρι (ώρα Ελλάδος) της Παρασκευής, παρά τη νίκη του Leave, δεν ακούγεται ενθουσιασμένος. «Ηταν η επιλογή μεταξύ δύο ειδών δηλητηρίου», λέει. Τον ανησυχεί ιδιαίτερα το υψηλό ποσοστό του Remain στη Σκωτία, που είναι προάγγελος περαιτέρω αποσχιστικών τάσεων.
Ο Βρετανός αρθρογράφος τονίζει ότι το στρατόπεδο του Remain «το παράκανε με το Project Fear (Εγχείρημα Φόβος), ο κόσμος ένιωσε ότι υπήρχε μια ενορχηστρωμένη καλλιέργεια υστερίας και αντέδρασε».
Ειδικότερα για το υπουργείο Οικονομικών λέει ότι «συμπεριφέρθηκε επαίσχυντα» και καλεί τον υπουργό, τον Τζορτζ Οσμπορν, να «παραιτηθεί άμεσα». Οπως το θέτει: «Το στερέωμα του Νταβός –από τον Κάμερον και τον Ομπάμα μέχρι το ΔΝΤ– έδρασε συντονισμένα για να καταπνίξει την ελεύθερη έκφραση της βούλησης του βρετανικού λαού».
Παραδέχεται ότι το ζήτημα της μετανάστευσης έπαιξε κεντρικό ρόλο στην επικράτηση του Leave, «ιδιαίτερα σε υποβαθμισμένες περιοχές όπου η λευκή εργατική τάξη θεωρεί ότι οι μετανάστες ευθύνονται για τη μείωση των αποδοχών τους». Χαρακτηρίζει μάλιστα «ντροπιαστικό» τον τρόπο που το UKIP εκμεταλλεύθηκε τα χειρότερα ένστικτα των Βρετανών σε σχέση με το ζήτημα αυτό.
Για την επόμενη μέρα, σχολιάζει ότι πολλά θα κριθούν από τη στάση που θα τηρήσει η Ε.Ε. «Δεν πρέπει να υπάρξουν απειλές, άσκηση πίεσης από τις Βρυξέλλες», λέει. «Και οι δύο πλευρές αυτή τη στιγμή έχουν στην κατοχή τους νιτρογλυκερίνη. Δεν πρέπει να ανατινάξουμε ο ένας τον άλλον».
Δεν θα είναι συγκρουσιακών τάσεων, όμως, η νέα βρετανική κυβέρνηση, υπό τον διάδοχο του Ντέιβιντ Κάμερον; «Κοιτάξτε, η νέα κυβέρνηση θα κάνει ό,τι της πει το Κοινοβούλιο. Αυτό ήταν και η λογική όλης αυτής της εκστρατείας – να ανακτήσει το Κοινοβούλιο την κυριαρχία του. Η Βουλή των Κοινοτήτων είναι στη συντριπτική της πλειονότητα φιλοευρωπαϊκή. Το UKIP μπορεί να κάνει πολύ θόρυβο, αλλά έχει μόνο ένα βουλευτή. Και οι δύο πλευρές –τόσο το Λονδίνο όσο και οι Βρυξέλλες– έχουν συμφέρον να υπάρξει ένας φιλικός διακανονισμός, χωρίς εντάσεις, μια συνεννόηση μεταξύ ενηλίκων».
Και αν δεν συμβεί αυτό, δεν θα είναι επώδυνες οι συνέπειες για τη βρετανική οικονομία; «Η Βρετανία είναι ευάλωτη απέναντι σε μια σκληρή στάση της Ε.Ε., αλλά σε αυτήν την περίπτωση, θα υποφέρει και η ευρωπαϊκή οικονομία», απαντά. «Ηδη με την ανακοίνωση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος φαίνονται οι αδύναμοι κρίκοι της Ευρωζώνης – τα επιτόκια δανεισμού της Πορτογαλίας, οι τιμές των μετοχών των ιταλικών τραπεζών που καταρρέουν…». Ο Εβανς-Πρίτσαρντ, υποστηρικτής του Γιάνη Βαρουφάκη, που κάλυψε εκτενώς την περυσινή πεντάμηνη διαπραγμάτευση, κάνει τον διαχωρισμό μεταξύ της ελληνικής και της βρετανικής υπόθεσης: «Οι Ευρωπαίοι φέρθηκαν αποτρόπαια στην Ελλάδα από την αρχή, από το 2010. Αλλά η Βρετανία δεν είναι Ελλάδα. Είναι μια ισχυρή χώρα, που δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο εκβιασμού».