Οι σπεσιαλίστες του είδους και οι ειδικοί της γεύσεως αναλυτές ομονοούν: ο φίλτρου είναι πιο ενδιαφέρων από τον εσπρέσο. Οχι πάντα, όχι αν ο καφές είναι χαμηλής ποιότητας, κακοκαβουρδισμένος, άτεχνα παρασκευασμένος. Αλλά στα μοντέρνα καφενεία που σερβίρουν specialty καφέδες, μαστόρικα χαρμάνια ή ξεχωριστούς μονοποικιλιακούς από επιλεγμένες φυτείες, θα βρεις στο φίλτρου που σερβίρουν μια συγκλονιστική γκάμα αρωμάτων που μπορείς μάλιστα να εκτιμήσεις σε τρεις φάσεις: όσο είναι ζεστός, χλιαρός και κρύος.
Αντιθέτως, ο εσπρέσο πρέπει να καταναλωθεί ζεστός, σε δυο-τρεις γουλιές. Ο φίλτρου είναι ποτό διαρκείας. Το ίδιο ισχύει και για τον κρύο καφέ. Αλλά όχι οποιονδήποτε. Φέτος το καλοκαίρι πρωτοδοκίμασα τον παγωμένο φίλτρου στο urban καφενείο Taf της Μπενάκη. Ο νεαρός στην ηλικία μπουφετζής, αλλά ήδη με περγαμηνές και διεθνείς διακρίσεις (πέρυσι βγήκε δεύτερος καλύτερος στον κόσμο στο World Brewers Cup) Κώστας Ιατρίδης, μού εξήγησε πώς φτιάχνεται.
Δεν χρησιμοποιούν το εντυπωσιακό tower αργής απόσταξης που μπορεί να έχετε πετύχει σε new age καφενεία. Φτιάχνουν έναν κανονικό φίλτρου, όχι σε μηχάνημα, αλλά με το χέρι: λούζουν με ζεστό νερό φρεσκοκομμένο καφέ που έχουν τοποθετήσει σε φίλτρο πάνω από ένα κανατάκι με πάγο. Ολα παίζουν ρόλο, ο καφές (εννοείται), η ποσότητα (βάζουν περισσότερο υπολογίζοντας πως θα νερώσει -ελεγχόμενα- με τον πάγο), ο πάγος, η θερμοκρασία του καυτού νερού, ο ρυθμός και ο τρόπος με τον οποίο ο barista καταβρέχει τον καφέ.
Το αποτέλεσμα; Ενα ρόφημα με πυκνά αρώματα, δροσερή, ανεπαίσθητη πίκρα, και μια ανάλαφρη γλύκα. Με γεύση διαρκείας. Πίνεται ακόμα και όταν εχει νερώσει αρκετά.
Cafetaf, Εμμ. Μπενάκη 7, Τ/210-38.00.014. Ανοιχτά καθημερινές 07.00-20.00, Σάββατο 07.00-18.00. Κυριακές κλειστά.