Θεωρητικά το κρατίδιο του Βερολίνου είναι ειδική περίπτωση και οι πολίτες ψηφίζουν με τοπικά κριτήρια. Δεν παύει, όμως, να είναι η πρωτεύουσα της χώρας και σε συμβολικό επίπεδο κάθε ήττα των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) θα εκλαμβάνεται εις το εξής ως πρόταση μομφής προς την καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ. Κυρίως, δε, θα ερμηνεύεται ως αποδοκιμασία της προσφυγικής πολιτικής της. Η κατάρρευση Χριστιανοδημοκρατών (CDU) και Σοσιαλδημοκρατών (SPD) στο Βερολίνο, εξάλλου, θεωρείται προοίμιο όσων θα συμβούν του χρόνου σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Η πόλωση είναι προ των πυλών.
Oπως και στο Μεκλεμβούργο-Δ. Πομερανία πριν από δύο εβδομάδες, έτσι και στο Βερολίνο, την Κυριακή, η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) κινητοποίησε δεκάδες χιλιάδες ψηφοφόρους που δεν θα πήγαιναν να ψηφίσουν, να σηκωθούν από τον καναπέ και να πάνε στην κάλπη. Αυτή η γοητεία την οποία ασκεί το ρατσιστικό κόμμα σε μερίδα του εκλογικού σώματος είναι το στοιχείο που προβληματίζει περισσότερο τα πάλαι ποτέ κόμματα εξουσίας (Volksparteien).
Την ίδια στιγμή, η κατανόηση προς τους αγανακτισμένους πολίτες, που σπεύδουν να επιδείξουν απέναντί τους τα δύο Volksparteien, συμπεριλαμβανομένης της Αγκελα Μέρκελ, είναι δίκοπο μαχαίρι. Από τη μία, η προσπάθεια κατευνασμού τους από τα mainstream κόμματα είναι σαν να δικαιώνει τη ρητορική της Εναλλακτικής για τη Γερμανία, με αποτέλεσμα να εξωθεί τους ψηφοφόρους στις αγκάλες του ξενοφοβικού κόμματος. Από την άλλη, η αδιαφορία ή ακόμη και απομόνωσή τους απλώς βαθαίνει το χάσμα ανάμεσα στις ελίτ και σε όσους αισθάνονται προδομένοι ή ηττημένοι από την προσφυγική πολιτική της Αγκελα Μέρκελ, την παγκοσμιοποίηση, την ελεύθερη μετακίνηση στο εσωτερικό της Ε.Ε.
Για τη χώρα μας η αποδυνάμωση της Αγκελα Μέρκελ είναι πολύ κακό νέο. Η καγκελάριος θα επιμείνει μεν στην ορθότητα της περυσινής πολιτικής της στο προσφυγικό, αλλά είναι βέβαιο ότι θα επιχειρήσει να αποσιωπήσει πλήρως το ελληνικό ζήτημα, το οποίο είναι αντιδημοφιλές και κινδυνεύει να της στοιχίσει κι άλλες διαρροές ψήφων όχι μόνο προς την Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) αλλά και τους Ελεύθερους Δημοκράτες (FDP). Υπενθυμίζεται ότι το φιλελεύθερο κόμμα, το οποίο πιστεύεται ότι θα ξεπεράσει το όριο του 5% και θα εκπροσωπηθεί στην επόμενη ομοσπονδιακή βουλή, είχε τη σκληρότερη πολιτική στη διάρκεια της ελληνικής κρίσης χρέους. Με ενισχυμένη την παρουσία φιλελευθέρων και ξενόφοβων/ευρωφοβικών στην επόμενν Μπούντεσταγκ, η συζήτηση για το χρέος αλλά και οποιαδήποτε υποχώρηση προς την Αθήνα θα είναι δύσκολες ακόμη και μετά την ολοκλήρωση των ομοσπονδιακών εκλογών, το φθινόπωρο του 2017. Πόσο μάλλον, πριν από αυτό.