«Δύο φορές παγιδευμένοι: Πολλαπλές διακρίσεις στην αναζήτηση ασύλου» ήταν το θέμα της ενδιαφέρουσας εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη το βράδυ στην Ταινιοθήκη υπό την αιγίδα της καναδικής πρεσβείας, του Δήμου Αθηναίων, της Υπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες και της οργάνωσης Solidarity Now. Μετά την προβολή του ντοκιμαντέρ «Last Chance» (Τελευταία ευκαιρία) του Πολ Εμιλ ντ’ Αντρεμόν, που περιέγραφε τις προσπάθειες πέντε ατόμων από τη LBGT κοινότητα να εξασφαλίσουν άσυλο στον Καναδά προκειμένου να ξεφύγουν από την ομοφοβική βία στην πατρίδα τους, ακολούθησε ανοιχτή συζήτηση. Η Μαρία Σταυροπούλου, διευθύντρια της υπηρεσίας ασύλου, είχε μόλις ολοκληρώσει μια πρώτη τοποθέτηση για τον τρόπο διενέργειας των συνεντεύξεων σε πρόσφυγες LGBT και τον λόγο είχε πάρει ο σκηνοθέτης Πάνος Ευαγγελίδης, παραθέτοντας πολλά παραδείγματα για διακρίσεις εις βάρος γκέι και τρανς αιτούντων άσυλο, όταν στην κατάμεστη αίθουσα εισέβαλε ομάδα μαυροντυμένων νεαρών με καλυμμένα πρόσωπα.
Η πρώτη σκέψη όλων ήταν ότι επρόκειτο για μέλη της Χρυσής Αυγής. Ο τίτλος της εκδήλωσης («Και πρόσφυγες Και LGBT») από μόνος του αρκούσε άλλωστε για να προσελκύσει τάγματα εφόδου του φιλοναζιστικού κόμματος. Οι τραμπούκοι όμως δεν είχαν στόχο όλο το πάνελ, αλλά μόνο την κ. Μαρία Σταυροπούλου. «Αυτή είναι;» ρώτησε ένας από την ομάδα τον διπλανό του και μόλις έλαβε καταφατική απάντηση κινήθηκαν όλοι μαζί απειλητικά προς το μέρος της. Αρχισαν να φωνάζουν πάνω από το κεφάλι της, μαυροντυμένοι και τρομακτικοί, ενώ έβγαλαν από μια σακούλα αυγά για να της τα ρίξουν από κοντινή απόσταση. Εκείνη τη στιγμή μπήκε μπροστά της για να την προστατεύσει ο Κωστής Παπαϊωάννου, πρώην γενικός γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του υπουργείου Δικαιοσύνης, ενώ ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης, αντιδήμαρχος Μεταναστών και Προσφύγων, τους είπε εμφανώς αγανακτισμένος: «Πάλι τα ίδια; Εχετε γίνει χειρότεροι από χρυσαυγίτες».
Οπως αποδείχθηκε από τις προκηρύξεις που πέταξαν προτού φύγουν ήταν ομάδα «αντιεξουσιαστών» (κατά μία εκδοχή μέλη του «Ρουβίκωνα»), των οποίων η βίαιη παρέμβαση ήταν διαμαρτυρία για την απόφαση απέλασης του Αιγύπτιου Μοχάμεντ Α. που ξεκίνησε τον περασμένο Δεκέμβριο απεργία πείνας στη Λέσβο. Ηταν δηλαδή μια σεξιστική επίθεση, μια επίδειξη εξουσίας και δημόσιας ταπείνωσης μιας γυναίκας στο όνομα της υποτιθέμενης ευαισθησίας για την τύχη ενός πρόσφυγα. Είχε προηγηθεί παρόμοια επίθεση εις βάρος της την περασμένη Δευτέρα, στη διάρκεια έτερης εκδήλωσης για τους πρόσφυγες στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ. Αν και αρχικά η κ. Σταυροπούλου φάνηκε πολύ ταραγμένη και σκέφτηκε να φύγει από τη συζήτηση, άλλαξε γνώμη και παρέμεινε απαντώντας σε όλες τις απορίες, επικρίσεις και ενστάσεις των παρισταμένων για τους αργούς ρυθμούς και τις προχειρότητες στην παροχή ασύλου. Αμηχανία επικράτησε όταν ο Σύρος γκέι καλλιτέχνης από τη Ράκα Νουρ περιέγραψε την παρατεταμένη οδύσσειά του στην Ελλάδα και το λάθος της υπηρεσίας ασύλου που τον ενημέρωσε αρχικά ότι δικαιούται συμμετοχή στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης για να απορρίψει λίγους μήνες αργότερα το σχετικό αίτημα, επικαλούμενη τη συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας. Πάντως, η συμμετέχουσα στη συζήτηση Μαρίνα Γαλανού, πρόεδρος του σωματείου υποστήριξης διεμφυλικών, παραδέχθηκε ότι όσες φορές έχει απαιτηθεί η συνεργασία της με υπαλλήλους της υπηρεσίας ασύλου ήταν άψογη.