Διακόσιοι επτά εκπαιδευτές οδήγησης έκατσαν στα «θρανία», προκειμένου να μυηθούν στα μυστικά της αρμονικής συνύπαρξης όλων των μέσων μετακίνησης στους δρόμους. «Οι καθηγητές οδήγησης δίνουν τις πρώτες οδηγίες και τα μηνύματα στους υποψήφιους οδηγούς», σχολιάζει τον κομβικό τους ρόλο ο καθηγητής ΕΜΠ και επικεφαλής της μονάδας βιώσιμης κινητικότητας, κ. Θάνος Βλαστός, που με την ομάδα του ανέλαβε το εκπαιδευτικό σεμινάριο στα μέλη του Πανελλήνιου Συλλόγου Εκπαιδευτών Οδήγησης στο πλαίσιο του 2ου Διεπιστημονικού τους Συνεδρίου. Το συνέδριο, όχι τυχαία, ονομάστηκε «Διασταυρούμενες Ματιές». «Οι οδηγοί πρέπει να γνωρίζουν ότι κρατούν στα χέρια τους ένα όπλο, ο τρόπος οδήγησής τους επηρεάζει την καθημερινότητα μιας πόλης», περιγράφει ο ίδιος, «οι πεζοί αποφεύγουν έναν δρόμο, όπου τα Ι.Χ. αναπτύσσουν ιλιγγιώδη ταχύτητα, με αποτέλεσμα αυτοί να αδειάζουν από πεζούς και τα αυτοκίνητα να έχουν τη δυνατότητα να τρέξουν ακόμα πιο πολύ». Γίνεται, επομένως, ένας φαύλος κύκλος. «Η οδήγηση συνδέεται υποσυνείδητα με την αίσθηση ελευθερίας, σε κάνει να νιώθεις βασιλιάς», υπογραμμίζει ο κ. Βλαστός, «οφείλουμε να αναδείξουμε τις αξίες της συνύπαρξης στην πόλη, κάτι που μόνο μέσω της εκπαίδευσης μπορεί να γίνει».
Το τριήμερο σεμινάριο βασίστηκε σε υλικό του ευρωπαϊκού προγράμματος CycloVET (cyclovet.eu) που στόχο έχει να βελτιώσει και να διαδώσει το επάγγελμα των εκπαιδευτών ποδηλατών, αλλά και της Μονάδας Βιώσιμης Κινητικότητας του ΕΜΠ και από τους Cycling Instructors Ltd. Ζητούμενο, λοιπόν, είναι οι εκπαιδευτές και κατ’ επέκτασιν οι οδηγοί να γνωρίζουν πότε πρέπει να οδηγούν το Ι.Χ. και πότε πρέπει να το παρκάρουν, να βγάζουν από το πορτμπαγκάζ το πτυσσόμενο ποδήλατο και να συνεχίζουν τη διαδρομή τους. «Πρέπει να ξέρει σε ποια τμήματα της πόλης το αυτοκίνητο δεν είναι ευπρόσδεκτο, πότε πρέπει να μην κινείται με όση ταχύτητα διαθέτει, κάτι που μπορούσε να ορίσει και η πολιτεία, αν καθιέρωνε οι ταμπέλες να στέλνουν ένα ηλεκτρονικό σήμα». Το σεμινάριο περιελάμβανε πλήθος ασκήσεων, εξετάσεις για την προαγωγή στο επόμενο στάδιο, όπου οι εξεταζόμενοι καλούνται να οδηγήσουν ποδήλατο και πολλή συζήτηση μεταξύ των εμπλεκομένων. «Οι εκπαιδευτές περιχαρείς ένιωσαν πρώτη φορά ότι η δουλειά τους έχει σημασία που ξεπερνά και τους ίδιους», λέει ο κ. Βλαστός. Μετά το πέρας της διαδικασίας θα είναι πιστοποιημένοι εκπαιδευτές ποδηλάτες, πρόθυμοι, μάλιστα, κατά δήλωσή τους να διδάξουν δωρεάν ποδηλάτες, αλλά και να μεταφέρουν όσα έμαθαν στις σχολικές τάξεις.
«Βλέπουμε πολλή εκδικητικότητα στους δρόμους», ομολογεί στην «Κ» ο κ. Αρης Ζωγράφος, πρόεδρος των Εκπαιδευτών Οδήγησης και Κυκλοφοριακής Αγωγής, «τόσο από τους οδηγούς όσο και από τους ποδηλάτες». Ζητούμενο για τον ίδιο και τους συναδέλφους του είναι να αρχίσει η συζήτηση για την καθιέρωση της «άδειας μετακίνησης». «Οι οδηγοί αυτοκινήτων πρέπει να έχουν πάντοτε υπ’ όψιν ότι ο ποδηλάτης από οποιοδήποτε σημείο ενδέχεται να θέλει να προχωρήσει ευθεία ή και να στρίψει δεξιά, χωρίς όμως να έχει από πριν μετακινηθεί δεξιά», περιγράφει ο κ. Ζωγράφος, που είναι παράλληλα μηχανολόγος- ηλεκτρολόγος και ερευνητής στο Παν. Πατρών, μια «κλασική» παρεξήγηση στους δρόμους των πόλεων, που γέμισαν μεν με ποδηλάτες αλλά ακόμα δεν διαθέτουν ποδηλατόδρομους. «Συμβουλεύω τους οδηγούς να αντιμετωπίζουν τους ποδηλάτες ως πεζούς, καθώς πολλοί δεν γνωρίζουν τον ΚΟΚ και λειτουργούν εν πολλοίς ως ακτιβιστές, επομένως δεν είναι προβλέψιμη η οδηγητική τους συμπεριφορά», σημειώνει ο ίδιος. Ωστόσο, «θεωρώ τους ποδηλάτες σκαπανείς της οικολογικής κινητικότητας, που χρήζουν σεβασμού καθώς αύριο θα τους ευγνωμονούμε». Τους καλεί, ωστόσο, να αποχωριστούν τα αγαπημένα τους ακουστικά που παίζουν μουσική, να βγάζουν «φλας» με το ένα χέρι και… να φοράνε κράνος. Ο ίδιος είναι πεπεισμένος ότι ο δρόμος τούς «χωράει» όλους: οδηγούς Ι.Χ., ποδηλάτες, πεζούς, μαμάδες με καροτσάκια και ΑμεΑ.