Είδαμε κι απόειδαμε με τους σωτήρες • -που θα έσκιζαν τα μνημόνια και μας ξέσκισαν τα τζιγέρια-, • το ρίξαμε κι εμείς στο Survivor. •
Το βλέπουν μετά μανίας το ριάλιτι, λένε, λόγω καλών και ημίγυμνων σωμάτων, • αμφοτέρων των φύλων, • τροπικού περιβάλλοντος, • εντόνων συγκινήσεων εκ της ευγενούς αμίλλης δύο λιμασμένων στην πείνα ομάδων • -ε, θα μετράει κάπως και μια αύρα «διάσωσης», • έτσι που ζούμε καταστάσεις απ’ όπου κανείς δεν ξέρει αν, πότε και πώς θα βγει. •
«Κανείς δεν ξέρει», • εκτός από τους έχοντες και κατέχοντες βέβαια. • Αυτούς πάντα θα βρίσκεται κάποιο πολιτικό τσούρμο • -Πρωτηφορά Κάτι- • να τους παρέχει παρά μία τεσσαράκοντα γαλαντομίες, • όπως καλή ώρα τα 39 δάνεια που πήραν μέσα σε ένα χρόνο εκείνες οι αναξιοπαθούσες καλογρίτσες • -αυτές οι αριστερές θεούσες, που θέλουν ζορ ζορνά και δικά τους ΜΜΕ. • Και μπαινοβγαίνουν σε τηλεοράσεις κι εφημερίδες «κρατώντας κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα» • -άσε δε βοσκοτόπια. •
Να φύγουν οι συριζανέλ τώρα • -κι όχι μόνο για τα οικονομικά τους άθλα. • Αλλά κι επειδή αυτοί θα μας τρελάνουν με τα ταξικά τροχαία, • τις καταλήψεις κτιρίων που είναι «καταστολή» η αντιμετώπισή τους, • τις καταστροφές τρόλεϊ ή των νέων μηχανημάτων εισιτηρίων στο μετρό, που τις περνάνε στο ντούκου, • τη βιομηχανία προσλήψεων στο δημόσιο • -το μόνο σχέδιο που είχαν ποτέ-, • το ήξεις αφήξεις των κομμένων κεφαλών τους, • τη φαρσοτραγωδία με τις αέναες «διαπραγματεύσεις», • τους θρασείς διορισμούς διευθυντών σε νοσοκομεία, σχολεία κλπ που καταρρίπτονται από το Συμβούλιο Επικρατείας, • τα ανεκδιήγητα μπλοκάκια, • τα τραμπούκικα πανεπιστήμια, • τη μη απόδοση εκατοντάδων χιλιάδων συντάξεων, • τους Σπιρτζοσκουρλέτηδες και Πετροπολάκηδες, • αλλά και τους Δραγασάκηδες τους «σοβαρούς» τους. • Τώρα. • Διότι δεν στώμεν καλώς • -τα παίζουμε. •
Σαν την κυρά Χρυσάνθη. • Που πάει καιρός που ζούσε στην αυλή μας • μ’ ένα κρεβάτι, κι ένα κανάτι • και με κρασί πολύ -πάντα. • Η άλλοτε άψογα ντυμένη Κυρία Χρυσάνθη, • που είχε βγάλει και το σχολαρχείο, • όχι και συνηθισμένη μόρφωση για κείνη την εποχή. • Ηταν προϊσταμένη στη «Σωτηρία», • με θητεία στο αλβανικό μέτωπο • και μετά Κατοχή και Εμφύλιο • ακλόνητη πάντα στο καθήκον. • Την είχαν παρασημοφορήσει μάλιστα. • Και μετά ήρθε ο θάνατος του ανήμπορου από παλιά συζύγου της • και κατόπιν η «εξαφάνιση» της προγονής της, • που εκείνη την είχε αναστήσει, • και που την πήραν ξαφνικά οι εκ πατρός θειάδες της στην επαρχία να την παντρέψουν. • Κι απόμεινε η Κυρά Χρυσάνθη να βγαίνει στην αυλή ξυπόλυτη, • μόνο με το μαύρο αρχαίο μισοφόρι της ριγμένο στο ξερακιανό κορμάκι της, • για να μας διδάξει εμάς τα παιδιά Ιστορία, • που έπλεε ακυβέρνητη πια ανάμεσα στο θολωμένο μυαλό και τη μεθυσμένη γλώσσα της: •
«Οταν έφυγαν οι Τούρκοι από την Ελλάδα, • βγήκε ο Σωκράτης στους δρόμους και άρχισε: • “Τούτος ο νόμος είναι στραβός, • κείνος ο δρόμος είναι στραβός…” • Και είπαν οι Αθηναίοι: • “Α στο διάολο Σωκράτη!” • και τον πήγαν να τον δικάσουν στον Αρειο Πάγο! • “Τους νόμους καταργεί και τους νέους διαφθείρει”! Και τον έκλεισαν σε μια σπηλιά στο Βασιλικό Κήπο • και του έδωσαν να πιει το Κώνιον. • Το Κώ-νιον! • Κι ύστερα ήρθαν και τον θρήνησαν οι Σουλιώτισσες απ’ το Ζάλογγο: • Μωρέ, έ-χετε γεια βρυσούλες…». Και με το «έ-χετε», χτυπούσε η κυρά Χρυσάνθη το γυμνό της πέλμα στο τσιμέντο της αυλής • κι έφερνε μια γυροβολιά… •
«Οταν έφυγαν οι συριζαίοι από την εξουσία, • βγήκε ο Survivor στους δρόμους • και άρχισε:». • Στο τσακ είμαι.