Πέρασες από το αλκοτέστ του Γερούν;

Πέρασες από το αλκοτέστ του Γερούν;

2' 41" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μάλλον κάτι δεν πάει καλά. Κάτι δεν κολλάει στην εικόνα, σ’ αυτήν τουλάχιστον που παρουσίασε σε συνέντευξή του σε γερμανική εφημερίδα ο επικεφαλής του Eurogroup, Ολλανδός Γερούν Ντάισελμπλουμ, προκαλώντας μεγάλες αντιδράσεις. Διότι αν εμείς στον Νότο σπαταλούσαμε πράγματι τα χρήματά μας σε αλκοόλ και γυναίκες –και μετά ζητάμε δανεικά και αλληλεγγύη–, όπως είπε, τότε πώς εξηγείται ότι ούτε η Ελλάδα ούτε η Πορτογαλία και η Ισπανία, ούτε καν η Ιταλία, βρίσκονται ψηλά στη λίστα των πιο… ευτυχισμένων χωρών; Αν ο ανδρικός πληθυσμός δεν ευτυχεί με γυναίκες και αλκοόλ, τότε με τι ευτυχεί;

Η «έκθεση για την παγκόσμια ευτυχία» του 2017, η οποία εκδίδεται κάθε χρόνο από το Δίκτυο Λύσεων Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDSN) – πρωτοβουλία που συγκρότησαν τα Ηνωμένα Εθνη το 2012, δεν μας περιλαμβάνει, τους Νότιους, σε περίοπτη θέση. Η Ελλάδα βρίσκεται στην 87η. Αντίθετα, η Ολλανδία, πατρίδα του Γερούν Ντάισελμπλουμ, κατατάσσεται 6η, με τη Νορβηγία, τη Δανία και την Ισλανδία να καταλαμβάνουν τις τρεις πρώτες θέσεις. Οι χειρότερες επιδόσεις καταγράφονται στην Αφρική, μια ήπειρο που αποτελείται από 54 κράτη, και όπως σημειώνεται «παρατηρούνται τεράστιες αποκλίσεις όσον αφορά την ευημερία των ανθρώπων, ενώ μεγάλο τμήμα της ζει σε αντίξοες οικονομικές και πολιτικές συνθήκες».

Σύμφωνα με την έκθεση, σημαντικοί παράγοντες για να είναι κανείς ευτυχισμένος είναι η εργασία και η ποιότητά της, η υγεία και η σωστή λειτουργία του κράτους. Η ανά χώρα αξιολόγηση και κατάταξη συνυπολογίζει διάφορες παραμέτρους, όπως το κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο εισόδημα, το σύστημα υγείας, την κοινωνική αρωγή και την απουσία φαινομένων διαφθοράς στο κράτος και στις επιχειρήσεις. Στην Ελλάδα λοιπόν, σήμερα, απέχουμε αρκετά από την ευτυχία έτσι όπως περιγράφεται από το Δίκτυο Λύσεων Βιώσιμης Ανάπτυξης και αν πράγματι το έχουμε ρίξει στο αλκοόλ, είναι μάλλον για… παρηγοριά!

Οπότε τι μένει από τη δήλωση του Ολλανδού, μόλις δηλαδή καταλαγιάσουν τα πρώτα αυθόρμητα γέλια; Η απογοήτευση που εδράζεται στην πικρή διαπίστωση ότι οκτώ χρόνια τώρα μεγάλης κρίσης δεν έχουμε σταματήσει να μιλάμε με κλισέ, ούτε οι Νότιοι αλλά απ’ ό,τι φαίνεται ούτε και οι Βόρειοι. Οι πρώτοι, κι ας μείνουμε συγκεκριμένα στην Ελλάδα, σε μεγάλο ποσοστό ακόμη πιστεύουμε ότι οι ξένοι θέλουν να μας απομυζήσουν και επιδιώκουν τη συλλογική μας ενοχοποίηση με φράσεις τύπου «όλοι μαζί τα ήπιατε» – γι’ αυτό και δηλώσεις σαν του Ντάισελμπλουμ ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Οι δεύτεροι, οι ανήλιαγοι Βόρειοι, πιστεύουν ότι τεμπελιάζουμε στα καφενεία και φλερτάρουμε με την έξαλλη ζωή στα πάρτι. Ζούμε εις βάρος τους και μετά τους ζητάμε και τα ρέστα.

Οσα έχουμε περάσει τα τελευταία χρόνια, τα οποία δυστυχώς συνεχίζονται με ένταση, πέρα από τις ιστορικές, πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές αιτίες τους, έχουν και μια διάσταση ψυχολογική. Οι έντονοι μετασχηματισμοί, ατομικοί και συλλογικοί, η απελπισία και η παραίτηση, κάνουν έντονη την ανάγκη για απαντήσεις. Και για να βρεθούν αυτές οι απαντήσεις, πρέπει η υπαρξιακή αναζήτηση, η προσπάθεια για νοηματοδότηση της ζωής, να είναι διαρκής. Δηλώσεις σαν κι αυτή του Ντάισελμπλουμ, ίδιας «ποιότητας» με εγχώριες του τύπου «θα καταργήσω το μνημόνιο με ένα άρθρο κι ένα νόμο» και πολλά άλλα που έχουμε ακούσει, κάνουν τεράστια ζημιά. Δεν τροφοδοτούν έναν υγιή αναστοχασμό, παραπλανούν και εξοργίζουν τον κόσμο, διχάζουν.

Και εντέλει, αν ο Ντάισελμπλουμ δεν μπορεί να ξεχωρίσει τη διαφορά της καρέκλας καφενείου, όπου λέει κανείς ό,τι του κατέβει, με τη θεσμική, τότε καλύτερα να πάει στο σπίτι του.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή