Το σκοτεινό σύμπαν του «Alien»

Το σκοτεινό σύμπαν του «Alien»

3' 19" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μετά τον «Προμηθέα» του 2012, ο Ρίντλεϊ Σκοτ ορκιζόταν σχεδόν πως εκείνη ήταν απλώς μια αυτοτελής ιστορία και όχι η αρχή μιας νέας, «Alien» τριλογίας, διά χειρός του ιδίου. Φυσικά κανείς δεν τον πίστεψε· ήταν άλλωστε τόσο προφανές το άνοιγμα εκείνης της ταινίας σε ένα σίκουελ, ώστε το μόνο που περιμέναμε ήταν η ημερομηνία κυκλοφορίας του πρώτου τρέιλερ. Αν και ομολογουμένως άργησε λίγο, το «Alien: Covenant» είναι εδώ, στοχεύοντας να εντυπωσιάσει ακόμα και τους «πιστούς» του θρίλερ επιστημονικής φαντασίας που καθόρισε την πορεία του είδους στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Το επιτυγχάνει όμως;

Το νέο φιλμ ξεκινά στο αποικιακό σκάφος «Covenant», στους άδειους διαδρόμους του οποίου περιπλανιέται ο συνθετικός Γουόλτερ (Μάικλ Φασμπέντερ), υπεύθυνος για το πλήρωμα αλλά και τους 2.000 επίδοξους εποίκους της αποστολής, που βρίσκονται σε βαθιά ύπνωση. Το πράγμα αρχίζει να στραβώνει εξαιτίας μιας προσωρινής βλάβης, η οποία ξυπνάει το πλήρωμα, για να ακολουθήσει η λήψη ενός μυστηριώδους σήματος από κάποιον κοντινό πλανήτη. Πιστεύοντας πως έχουν ανακαλύψει έναν αχαρτογράφητο νέο κόσμο, οι ήρωές μας κατευθύνονται προς τα εκεί, μόνο και μόνο για να μάθουν –αναμενόμενα– πως οι άγνωστοι κόσμοι καμιά φορά πρέπει απλώς να αφήνονται στην ησυχία τους.

Γενικά δεν υπάρχουν πολλές εκπλήξεις στο «Alien: Covenant». Η ένταση χτίζεται με προσοχή, αν και ακαδημαϊκά, από τον μάστορα Σκοτ, ωστόσο το σενάριο δεν το βοηθά αρκετά. Ολες σχεδόν οι στροφές και οι ανατροπές της αφήγησης είναι αναμενόμενες, ακόμα και οι ομολογουμένως σοκαριστικές chestburster σκηνές, έχουν κατά κάποιο τρόπο προοικονομηθεί. Από την άλλη, αυτές οι τελευταίες, όπως και οτιδήποτε σχετίζεται με ειδικά εφέ, είναι τόσο εντυπωσιακές που ανεβάζουν από μόνες τους τα επίπεδα του τρόμου, κάτι το οποίο ήταν ολοφάνερα επιδίωξη των δημιουργών της ταινίας. Στα θετικά και οι πειστικές ερμηνείες των Κάθριν Γουότερσον («Εμφυτο ελάττωμα») και Μπίλι Κράνταπ σε δύο από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Η τεχνητή νοημοσύνη

Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο πάντως εδώ, όπως άλλωστε και στον «Προμηθέα», είναι ο Μάικλ Φασμπέντερ. Για να είμαστε πιο ακριβείς, η διπλή του ερμηνεία, αφού εκτός από τον χαρακτήρα του Γουόλτερ, υποδύεται και τον μηχανικό Ντέιβιντ, ο οποίος αποτελεί και τον συνδετικό κρίκο με το προηγούμενο μέρος της αφήγησης. Μοναδικός κάτοικος του κόσμου που ανακαλύπτει η νέα αποστολή, ο Ντέιβιντ είναι στην πραγματικότητα η φιγούρα γύρω από την οποία χτίζεται ο εφιάλτης του νέου «Alien»· είναι φανερό πως πλέον δεν μιλάμε τόσο για τρόμο μπροστά στο εξωγήινο τέρας, αλλά περισσότερο για την πολύ πιο σύγχρονη άβυσσο της τεχνητής νοημοσύνης. Από αυτή την άποψη, τη φιλοσοφική-ηθική, η ταινία του Σκοτ είναι επιτυχημένη. Το πρόβλημα είναι πως στον δρόμο μέχρι εκεί ξεχνάει μερικά βασικά συστατικά του θρίλερ φαντασίας. Οπως για παράδειγμα την ίδια την έννοια της φαντασίας…

Το βαρομετρο της εβδομαδας

Στο «Αφτερλωβ»  ο πρωτάρης στις μεγάλου μήκους ταινίες Στέργιος Πάσχος δημιουργεί μια ερωτική ιστορία αλλιώτικη –αλλά ουσιαστικά πολύ ίδια– από τις άλλες. Ο τριαντάχρονος Νίκος καλεί την πρώην κοπέλα του  Σοφία για ολιγοήμερες  διακοπές στο πολυτελές, άδειο, σπίτι ενός φίλου του, κάπου στα βόρεια προάστια. Τα πράγματα θα πάρουν περίεργη τροπή όταν εκείνος θα αποφασίσει να την κλειδώσει στο στούντιο του σπιτιού, ανακοινώνοντας πως δεν θα την αφήσει να φύγει προτού συζητήσουν τους λόγους του χωρισμού τους.  Ο Χάρης Φραγκούλης και η Ηρώ Μπέζου τα δίνουν όλα, ερμηνεύοντας και με αρκετή δόση αυτοσχεδιασμού, προκειμένου να πετύχουν τον αυθεντικό «χαμό» ενός ζευγαριού που τσακώνεται, φιλιώνει, αγαπά και μισεί ταυτόχρονα. Ενα συνηθισμένο σχήμα ερωτικής ιστορίας αποκτά αλατοπίπερο και, παρ’ όλες τις (αρκετές) υπερβολές του, αφήνει τελικά μιαν αίσθηση  δημιουργικής φρεσκάδας  που αποζημιώνει τον θεατή.

Στο «Στέφαν Τσβάιχ: Αποχαιρετισμός στην Ευρώπη», ο σπουδαίος Γερμανός συγγραφέας βιογραφείται, με έμφαση στα χρόνια της αυτοεξορίας του πριν και κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Υστερα από την άνοδο των ναζί, ο Εβραίος Τσβάιχ καταφεύγει μαζί με τη γυναίκα του στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, περνώντας μεταξύ άλλων από την Αργεντινή, τη Βραζιλία και τη Νέα Υόρκη. Η ταινία της Μαρία Σρέιντερ αναλύει τον χαρακτήρα του συγγραφέα τοποθετώντας τον στο κάδρο ενός κόσμου, ο οποίος βυθίζεται όλο και περισσότερο στη δίνη του πολέμου και της αγριότητας. Πρωταγωνιστούν οι Γιόσεφ Χάντερ, Μπάρμπαρα Σούκοβα, Αένε Σβαρτς.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή