Ευαγγελος Βενιζέλος: Παραβάν

Ευαγγελος Βενιζέλος: Παραβάν

1' 58" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αν υπάρχει κάποιος που πανηγύρισε την έξοδο στις αγορές περισσότερο και από τον Τσακαλώτο, αυτός θα μπορούσε να πει κανείς ότι ήταν ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Επρόκειτο, βέβαια, όχι για κυριολεκτικό αλλά για όξινο πανηγυρισμό, στον οποίο προβαίνει ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ σε κάθε στροφή της μακράς συριζαϊκής κωλοτούμπας – «πανηγυρισμό» που συνοψίζεται τελετουργικά στην επωδό «γλείφουν εκεί που έφτυναν».

Δεν είναι μια καθωσπρέπει φράση. Αλλά οι τοξικές επιθέσεις που έχει ποταμηδόν υποστεί ο Βενιζέλος δικαιολογούν, τουλάχιστον ψυχολογικά, την ανελέητη γλώσσα έναντι του μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ και, κυρίως, του όψιμου συντονισμού του με τους χορογράφους των αγορών.

Οι φίλοι του, πάντως, επισημαίνουν ότι ο Βενιζέλος δεν περιμένει απλώς να τον δικαιώσει η ανώμαλη προσαρμογή των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην πραγματικότητα. Αυτό από την πλευρά τους λογίζεται ήδη περυσινό. Τετελεσμένο.

Πέρα από το τετελεσμένο, ο Βενιζέλος, λένε, γράφει κάθε μέρα τη δική του αντιπολιτευτική ατζέντα – όπως, για παράδειγμα, το έκανε στην περίπτωση του μεθοδευόμενου δημοψηφίσματος για τη συνταγματική αναθεώρηση, εκμαιεύοντας μάλιστα την προληπτική καταδίκη του και από παράγοντες μη αντιπολιτευτικούς.

Ο Βενιζέλος περιγράφεται έτσι ως αυτόνομη αντιπολίτευση που, παρότι μονοπρόσωπη, καταφέρνει να αφήνει δυσανάλογo αποτύπωμα στη δημόσια σφαίρα. Είναι αυτό που ο ίδιος όρισε (μιλώντας χθες στον ΣΚΑΪ, στον Αρη Πορτοσάλτε) ως «εμβέλειά» του. Εμβέλεια που, όχι χωρίς συγκατάβαση, αναγνωρίζουν και ορισμένοι στη Χαριλάου Τρικούπη.

Αναγνωρίζουν ότι ο βενιζελικός λόγος έχει απήχηση, αλλά «σε ανθρώπους που ούτως ή άλλως δεν πρόκειται να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ».

Η διαπίστωση αυτή υπαγορεύει και τη γραμμή έναντι του πρώην προέδρου, τον οποίο η κομματική ηγεσία ούτε να εντάξει στο πλάνο της μπορεί ούτε να τον εξοβελίσει. Οπως λέγεται, «απλώς συμβιώνουμε».

Το ερώτημα που πολλοί –και πολύ πιστοί του Βενιζέλου– δεν μπορούν να αποφύγουν είναι πώς μπορεί αυτή η αυτονομία να μην κατασταλάξει και σε αυτόνομο σχήμα. Ο ίδιος ξορκίζει το ερώτημα γιατί, πρωτίστως, φροντίζει να μην εγγράφεται τίποτε απ’ όσα κάνει ή λέει στο πλαίσιο της ενδοπασοκικής ζωής. Η εμβέλεια δεν εμφιαλώνεται.

Ανεξαρτήτως πάντως των προθέσεων και του βαθμού ωρίμασής τους, «κόμμα Βενιζέλου» ήδη υπάρχει – και ας μην υπάρχει οργανωμένο ως κόμμα. Υπάρχει ένα διαρκές προγραμματικό συνέδριο –ο Κύκλος–, που δεν περιορίζεται από τους καταναγκασμούς των κομματικών προγραμμάτων. Υπάρχει ένα υπερκομματικό ακροατήριο που ορίζεται και θετικά – όχι μόνο από το αντισύριζα μένος. Υπάρχει ηγεσία που γοητεύει και δαγκώνει.

Υπάρχουν, δηλαδή, στην έξω ζωή πολιτικά μεγέθη που είναι τουλάχιστον αμφίβολο εάν θα μπορούσαν να υπάρξουν και πίσω από το εκλογικό παραβάν.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή