Τα τρία επικρατέστερα σενάρια μετεκλογικής συνεργασίας κομμάτων και ο βαθμός δυσκολίας για την Ελλάδα:
1. Μεγάλος συνασπισμός
Κόμματα: Χριστιανοδημοκράτες (CDU) – Σοσιαλδημοκράτες (SPD).
Χρώματα: Μαύρο – κόκκινο.
Βαθμός δυσκολίας για την Ελλάδα: 5/10 λόγω προηγούμενης εμπειρίας και εξοικείωσης. Το πιθανότερο είναι άλλωστε ότι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θα παραμείνει υπουργός Οικονομικών.
Επιγραμματικά: «Περσινά ξινά σταφύλια».
Προβλήματα: Οι Σοσιαλδημοκράτες θα προσπαθήσουν να αποφύγουν μια νέα σύμπραξη με τη συντηρητική παράταξη. Πρώτα η αντιλαϊκή ατζέντα 2010 επί καγκελαρίας του Σοσιαλδημοκράτη Γκέρχαρντ Σρέντερ και στη συνέχεια η συμμετοχή τους στην εξουσία υπό την Αγκελα Μέρκελ τούς έχει σχεδόν αποδεκατίσει και καθηλώσει σε ποσοστά γύρω στο 20%. Δεινές ήττες έχουν υποστεί σε προπύργιά τους όπως την άνοιξη στο κρατίδιο της Ρηνανίας-Βεστφαλίας. Αν δεν μείνουν στην αντιπολίτευση, δύσκολα θα συνέλθουν. Ο Μάρτιν Σουλτς έχει επανειλημμένως πει ότι απεύχεται μια τέτοια προοπτική αν είναι καγκελάριος η Μέρκελ και της πρότεινε μάλιστα τη θέση της αντικαγκελαρίου στη δική του κυβέρνηση. Ωστόσο, οι κακές γλώσσες στο Βερολίνο λένε ότι ένα από τα μεγαλύτερα όνειρά του ήταν ανέκαθεν να γίνει υπουργός Εξωτερικών. Είναι ένας θώκος με κύρος, χωρίς κόστος.
2. Κεντροδεξιός συνασπισμός
Κόμματα: Χριστιανοδημοκράτες (CDU) – Ελεύθεροι Δημοκράτες (FDP).
Χρώματα: Μαύρο – κίτρινο.
Βαθμός δυσκολίας για την Ελλάδα: 10/10, ειδικά αν σχηματιστεί κυβέρνηση με οριακή πλειοψηφία στη Βουλή, τον Σόιμπλε υπουργό Οικονομικών, τον ηγέτη του FDP Κρίστιαν Λίντνερ, wannabe Σόιμπλε, στη θέση του αντικαγκελάριου και μια μερίδα βουλευτών των δύο κομμάτων να απειλεί να καταψηφίσει στη Βουλή κάθε μέτρο ανακούφισης του ελληνικού χρέους.
Επιγραμματικά: «Ας ελπίζουμε να μη βγαίνουν τα νούμερα».
Προβλήματα: Είναι η δημοφιλέστερη εκδοχή στις τάξεις των ψηφοφόρων, που μοιάζουν να νοσταλγούν το παρελθόν, όταν οι Ελεύθεροι Δημοκράτες ήταν ο πάγιος εταίρος μπαλαντέρ των Χριστιανοδημοκρατών (ενίοτε και των Σοσιαλδημοκρατών). Η αγορά σαφώς προκρίνει επίσης αυτό το σενάριο από τον παραλυτικό μεγάλο συνασπισμό, μόνο που από τις δημοσκοπήσεις προκύπτει ότι μάλλον δεν εξασφαλίζουν απόλυτη πλειοψηφία τα δύο κόμματα κι έτσι φτάνουμε στην τρίτη εκδοχή, που συζητείται έντονα τον τελευταίο καιρό.
3. Τζαμάικα
Κόμματα: Χριστιανοδημοκράτες (CDU) – Ελεύθεροι Δημοκράτες (FDP) – Πράσινοι.
Χρώματα: Μαύρο – κίτρινο – πράσινο (όπως και η σημαία της Τζαμάικας).
Βαθμός δυσκολίας για την Ελλάδα: 7/10, αφού η παρουσία των Πρασίνων εξισορροπεί κάπως τη δράση των δύο άλλων. Ο ηγέτης του οικολογικού κόμματος, Τζέμι Οζντεμίρ, είχε ανέκαθεν καλή σχέση με τον Γιώργο Παπανδρέου και έχει επισκεφτεί τη χώρα μας στη διάρκεια της κρίσης, ασκώντας πιέσεις στη Μέρκελ για αλλαγή πολιτικής στο ελληνικό ζήτημα. Θα μπορούσε λοιπόν να επηρεάσει κάπως τη γενικότερη στάση του Βερολίνου, κυρίως όμως σε επίπεδο ρητορικής και όχι ουσίας.
Επιγραμματικά: Η «Τζαμάικα», που δοκιμάζεται ήδη πειραματικά σε τοπικό επίπεδο (Σλέσβιχ-Χόλσταϊν) μάλλον θα πρέπει να περιμένει.
Προβλήματα: Στις προφανείς διαφορές ενός συντηρητικού κι ενός –έστω πρώην– ριζοσπαστικού κόμματος και στις δεδομένες αντιδράσεις της αριστερής πτέρυγας των Πράσινων. Αλλα και στην αντιπαλότητα μεταξύ Ελεύθερων Δημοκρατών και Πρασίνων στο ζήτημα του περιβάλλοντος. Οι πρώτοι προτάσσουν τα συμφέροντα της βιομηχανίας, οι δεύτεροι το περιβάλλον. Αντιθέτως, η στάση της Μέρκελ μετά τη Φουκουσίμα προκάλεσε τον σεβασμό του οικολογικού κόμματος, το οποίο ζητάει όμως τώρα να κλείσουν και τα 20 πιο ρυπογόνα εργοστάσια στη χώρα.