Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή: μετά από μία δεκαετία σχεδόν αδιάλειπτης ύφεσης, η ανάκαμψη δείχνει επιτέλους να εδραιώνεται. Του χρόνου τον Αύγουστο, αν όλα κυλήσουν ομαλά – κάτι που η αλήθεια είναι ότι δεν έχει συμβεί πολύ συχνά κατά τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης – η χώρα θα εξέλθει επιτέλους από το καθεστώς των μνημονίων, μετά από οκτώ χρόνια οικονομικής επιτροπείας. Με το διεθνές οικονομικό περιβάλλον, ιδιαίτερα στην Ευρωζώνη, να είναι για πρώτη φορά από το 2008 τόσο ευνοϊκό, υπάρχουν βάσιμες προσδοκίες ότι η ανάκαμψη θα ενισχυθεί στη διετία που έρχεται.
Ωστόσο, η ανάκαμψη δεν αποτελεί αναγκαστικά επανεκκίνηση. Η Ελλάδα παρουσιάζει ορισμένες ιδιαίτερα αρνητικές τάσεις (ιδιωτική και δημόσια υπερχρέωση, χαμηλή παραγωγικότητα, ραγδαία γήρανση του πληθυσμού), που κινδυνεύουν να τη βυθίσουν μεσοπρόθεσμα στην οικονομική στασιμότητα. Αρκετοί παρατηρητές της ελληνικής οικονομίας ανησυχούν ότι παρότι τα βασικά συμπτώματα που οδήγησαν στην κρίση – τα δίδυμα ελλείμματα του προϋπολογισμού και των τρεχουσών συναλλαγών – έχουν εξαλειφθεί, δεν ισχύει το ίδιο για τις βαθύτερες παθογένειες που τα γέννησαν (τις πελατειακές σχέσεις, την ευρεία φοροδιαφυγή, την παρακμή της εγχώριας παραγωγής, τα γραφειοκρατικά και δικαστικά προσκόμματα στις επενδύσεις). Το αναμενόμενο rebound της περιόδου 2017-9, συνεπώς, είναι η ιδανική ευκαιρία για να γίνουν πράξη οι αλλαγές εκείνες – στην αγορά εργασίας και προϊόντων, στη δημόσια διοίκηση, στην εκπαίδευση – που θα επιτρέψουν στη χώρα να διαχειριστεί τα σοκ που έρχονται.
Παρότι δε, για λόγους θεμιτούς αλλά και πολιτικής σκοπιμότητας, η Ελλάδα παρουσιάστηκε από τους (Βορειοευρωπαίους κυρίως) εταίρους της ως η ειδική περίπτωση της Ευρωζώνης, στην πραγματικότητα απλά εμφάνιζε σε πιο ακραίο βαθμό προβλήματα που είναι κοινά σε πολλές χώρες της Ευρωζώνης. Ο Εμανουέλ Μακρόν επιχειρεί να αναμορφώσει τη τις εργασιακές σχέσεις και το ασφαλιστικό σύστημα ώστε να δώσει νέα πνοή στην γαλλική οικονομία, και να καταστήσει πιο αξιόπιστες της φιλοδοξίες του να αλλάξει την αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης – χωρίς τις οποίες η επόμενη κρίση είναι απλά θέμα χρόνου. Στην Ιταλία, οι εκλογές του ερχόμενου έτους αναμένονται με αυξανόμενη νευρικότητα από τις αγορές και τους ιθύνοντες της Ευρωζώνης: ένα λαϊκιστικό, αντι-ευρωπαϊκό κόμμα ενδέχεται να συγκεντρώσει τις περισσότερες ψήφους, σε μία οικονομία επιβαρυμένη με δημόσιο χρέος πάνω από το 130% του ΑΕΠ και με ένα βουνό από μη εξυπηρετούμενα δάνεια στους ισολογισμούς των τραπεζών.
Το Ground Euro θα εστιάσει στην ελληνική οικονομία – τις προοπτικές και τα προβλήματά της – και στο ευρύτερο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Εκτός από τα κείμενα του διαχειριστή (εκτεταμένες αναλύσεις ή σύντομες παρεμβάσεις), θα περιλαμβάνει αναρτήσεις ειδικών από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Φιλοδοξούμε το νέο blog να μετατραπεί σε κάτι που σπανίζει στο ελληνικό διαδίκτυο: ένα φόρουμ ποιοτικής συζήτησης και πολιτισμένης αντιπαράθεσης, για τα ζωτικά εκείνα ζητήματα που θα κρίνουν το οικονομικό μέλλον της χώρας μας και της Ευρώπης.
Ελπίζουμε να σας δούμε στις σελίδες του!