Ο Πέερ Γκυντ ξεκίνησε τη ζωή του σαν ονειροπαρμένος έφηβος και περιπλανήθηκε στον κόσμο για να αποδείξει ότι έζησε πιστός στον εαυτό του, όπως λέει για τον ήρωά του ο ίδιος ο Ερρίκος Ιψεν. «Κάνε τον γύρο, κάνε τον γύρο, Πέερ» τον συμβούλευσε ο Σκυφτός, ένα ον που παραπέμπει στη συνείδησή του. Και εκείνος τον άκουσε…
Στην περιπλάνησή του σε Ανατολή και Δύση, ο Πέερ συνάντησε βοσκοπούλες και ξωτικά, βρέθηκε πλούσιος στο Μαρόκο, κατόπιν το πλοίο του καταστράφηκε, ύστερα μεταμφιέστηκε σε Αραβα αριστοκράτη που ήθελε να μετατρέψει την έρημο σε νέα χώρα. Μετά κάθε θρίαμβο ακολουθεί μια συντριβή. Ο ήρωας, ωστόσο, αναδύεται από τις στάχτες του και συνεχίζει. Στο τέλος επιστρέφει στη Νορβηγία και βρίσκει γαλήνη στην αγκαλιά της Σόλβαϊγ, της ιψενικής Πηνελόπης.
Ο Δημήτρης Λιγνάδης, με ώριμη σκηνική ευφυΐα, παρουσιάζει στο Εθνικό Θέατρο μια εντυπωσιακή παράσταση του «Πέερ Γκυντ», του δραματικού ποιήματος του Ιψεν που είναι εμπνευσμένο από τα νορβηγικά παραμύθια. Είναι ακριβώς η παραμυθένια φύση της πλοκής που κάνει τον ήρωα να «χωράει» σε κάθε ανθρώπινη περιπλάνηση, ασυνείδητη ή συνειδητή, σε κάθε χώρα και εποχή που αγαπά τα παραμύθια. Πλάνης είναι ο άνθρωπος, και είναι στο χέρι του να κατανοήσει εάν το καύσιμο του ταξιδιού έχει βάρος, έχει ζυμωθεί από συστατικά ουσίας ή απλώς το αεράκι της ζωής τον ταξιδεύει σε «όσα πάνε και όσα έλθουν». «Αν μοναδική πατρίδα μας είναι η πραγματικότητα που φέρουμε μέσα μας, ίσως πρέπει να αναλογιστούμε ποια αυταπάτη τη συντηρεί και ποια την ανατρέπει», γράφει στο καίριο πρόγραμμα της παράστασης η καθηγήτρια Θεατρολογίας Ελένη Γκίνη.
Γνωρίζουμε αληθινά τον εαυτό μας; Ποιες είναι οι αυταπάτες που συντηρούν την πραγματικότητά μας; Είμαστε απλώς μέτριοι, μωροφιλόδοξοι που κοιτάζουμε πάνω από το μπόι μας; Ή μήπως δεινοί ταξιδευτές σε κόσμους που ξεπερνούν τη μικρότητα της επιβίωσης; «Το να ζεις είναι σαν να παλεύεις με ένα τρολ, στην καρδιά και στο μυαλό σου», έλεγε πάλι ο Ιψεν, κάνοντας ποιητικές λέξεις τον καθημερινό αγώνα του ανθρώπου. Σημασία έχει να γνωρίσουμε βαθιά μέσα μας τον δημιουργό του τρολ. Εάν τα καταφέρουμε, σε κάθε γύρισμα του χρόνου με διάθεση αναδιάταξης, ο «εχθρός» θα γίνεται ευκολότερος.