Σε χωρίς προηγούμενο όχι απλώς υποβάθμιση του νομοθετικού έργου – φαινόμενο το οποίο είναι σύνηθες ειδικά την τελευταία τριετία, αλλά και προσβολής τόσο των «συμβολισμών» όσο και της κοινής νοημοσύνης, εξελίχθηκε με ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (σε δεύτερο επίπεδο και με ευθύνη της πολιτικής διεύθυνσης της Βουλής) η σημερινή διαδικασία απόδοσης τιμής στην Ημέρα της Γυναίκας. Οσα συνέβησαν το πρωί στην κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών Δημόσιας Διοίκησης και Ισότητας, με επίκεντρο την έναρξη συζήτησης νομοσχεδίου για την «Κύρωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας», είναι αποκαλυπτικά της αρνητικής κατάστασης.
Εξ αρχής, εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, υπήρξε, για προφανείς λόγους, επικοινωνιακός σχεδιασμός που περιελάμβανε: Α) Την έναρξη της συζήτησης στις επιτροπές, την διεθνή Ημέρα της Γυναίκας. Β) Την παρουσία και παρέμβαση του πρωθυπουργού στη συνεδρίαση. Γ) Την από ημερών επισήμανση από τη Βουλή (και διά στόματος του Προέδρου της) ότι ο σχεδιασμός καταδεικνύει «τον τρόπο» με τον οποίο το Κοινοβούλιο των Ελλήνων «επέλεξε να τιμήσει την ημέρα της γυναίκας». Δ) Την πρόσκληση γυναικείων οργανώσεων να παρακολουθήσουν τις εργασίες. Ε) Την διοργάνωση σκακιστικών «αγώνων» στο Εντευκτήριο των βουλευτών, με Ελληνίδες πρωταθλήτριες.
Πίσω από τη «βιτρίνα», όμως, η κυβέρνηση και το Υπουργείο Δικαιοσύνης κινήθηκε σε εντελώς διαφορετικό επίπεδο: στο νομοσχέδιο συμπεριέλαβε και μια σειρά άλλων διατάξεων, απολύτως άσχετων με την Κύρωση, τα Δικαιώματα της Γυναίκας και την ενδοοικογενειακή βία.
Οταν αμέσως μετά την ομιλία Τσίπρα, επισημάνθηκε από τον αντιπολίτευση –αρχικώς το ζήτημα έθεσε η κυρία Χαρά Κεφαλίδου, και στη συνέχεια βουλευτές και άλλων κομμάτων- το αρνητικό της κυβερνητικής αυτής επιλογής, που «αδυνατίζει» με τρόπο προσβλητικό την αξιόλογη νομοθετική πρωτοβουλία για τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης, αντί άλλης απάντησης ο κ. Στ. Κοντονής δήλωσε ότι δεν βλέπει να υπάρχει πρόβλημα στην επικριθείσα αυτή επιλογή ενώ παράλληλα, όπως σημειώθηκε, επικαλέστηκε και μη ορθά ιστορικά στοιχεία προκειμένου να υποστηρίξει ότι ειδικά η ΝΔ δεν πρέπει να διαμαρτύρεται, επειδή είχε δήθεν αδιαφορήσει για την κύρωση της Σύμβασης. Σε αυτό το πλαίσιο, απέρριψε το αίτημα να αφαιρεθούν οι άσχετες διατάξεις του υπό συζήτηση νομοθετήματος, όπως είχαν ζητήσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Το απαξιωτικό σκηνικό, ολοκληρώθηκε με την άσκηση πίεσης από το προεδρείο της συνεδρίασης για επιτάχυνση της διαδικασίας και μη άνετη συζήτηση των θεμάτων, με το επιχείρημα πως στην Ολομέλεια θα άρχιζε λίγο μετά συζήτηση για άλλο θέμα.
Οπως προαναφέρθηκε, το φαινόμενο της κακής νομοθέτησης κάνει -επί των ημερών της σημερινής συγκυβέρνησης- διαρκή την παρουσία του στη Βουλή. Θεωρητικά, λοιπόν, και η σημερινή τακτική δεν προκαλεί έκπληξη. Ωστόσο, η πρωτοφανής αδιαφορία για το γεγονός ότι η εν λόγω τακτική (στα μάτια εκείνων των παρατηρητών που δεν βολεύονται σε «λάιφ στάιλ» τελετές, και που απορρίπτουν την καθοδηγούμενη δημοσιότητα) απαξιώνει ακόμα και τους ίδιους τους επικοινωνιακούς σχεδιασμούς του ΣΥΡΙΖΑ, δεν περνά απαρατήρητη. Στο Περιστύλιο σχολιάζεται δε πως εκτός όλων των άλλων είναι δηλωτική του αλαζονικού τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνεται η πλειοψηφία τον τρόπο άσκησης εξουσίας.