Ο Τσαρλς Ντίκενς στον λαβύρινθο του Λονδίνου

Ο Τσαρλς Ντίκενς στον λαβύρινθο του Λονδίνου

2' 13" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

ΤΣΑΡΛΣ ΝΤΙΚΕΝΣ

Νυχτερινοί Περίπατοι

μτφρ.: Ιάσων Καραχάλιος

εισαγωγή – σημειώσεις: Κατερίνα Σχινά

Σειρά: Μικρά Διαχρονικά

εκδ. Παπαδόπουλος, σελ. 140

Μπορεί κανείς να φανταστεί τον Τσαρλς Ντίκενς να γλιστρά από το σπίτι του και να χάνεται μόνος στο βαθύ Λονδίνο της βικτωριανής εποχής. Ηταν ένας συνειδητός ακτινογράφος της πόλης, με μια ματιά που τα πάντα την ερέθιζαν, με έναν βηματισμό άλλοτε προγραμματισμένο και άλλοτε ατίθασο, μια σκιά που χανόταν στα σπλάχνα του Λονδίνου. Αυτός ο «απόγονος κάποιου ασυμμόρφωτου αλήτη», όπως έλεγε αυτοσαρκαζόμενος ο ίδιος για το συνήθειό του να περπατάει στο αθέατο Λονδίνο, άφησε ορισμένα από τα πιο ρεαλιστικά και ταυτόχρονα ποιητικά κείμενα για την αστική συνθήκη του 19ου αιώνα και κάποια από αυτά, τα διαβάζουμε τώρα στα ελληνικά, σε μία κομψή έκδοση στην όμορφη σειρά «Μικρά Διαχρονικά» των εκδόσεων Παπαδόπουλος.

Ο Ντίκενς που γεννήθηκε τη γεωργιανή περίοδο και πέθανε, στα 58 του χρόνια, στην ώριμη βικτωριανή εποχή, είδε τις τεράστιες μεταβολές που επέφερε η υλική και τεχνική πρόοδος του 19ου αιώνα. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι την εποχή που ο Ντίκενς τριγυρίζει στο Λονδίνο από τη δεκαετία του 1830 ως τον θάνατό του το 1870, η Αγγλία είναι το πιο προηγμένο κράτος στον κόσμο, με ταχύτατη υλική πρόοδο, εκβιομηχάνιση, ανάπτυξη δικτύων, μεγάλα τεχνικά έργα που αλλάζουν την καθημερινότητα, αλλά και με έντονα διαστρωματωμένη κοινωνία. Ο ίδιος αναπτύσσει την παράλληλη ματιά. Οπως γράφει στη βαθύτατα μεστή εισαγωγή με τον καλλιεργημένο λόγο της η Κατερίνα Σχινά, ο Ντίκενς είναι «ένας flaneur, που ανανεώνει διαρκώς τον περιπλάνητο βίο. Ενας άγρυπνος “ανέστιος”, που επιβραδύνει το βήμα του προς χάριν της παρατήρησης, επιβάλλει στα πράγματα τον δικό του χρόνο και “νιώθει σαν στο σπίτι του ανάμεσα στις προσόψεις των κτιρίων, όπως ο αστός μέσα στους τέσσερις τοίχους”, καθώς θα έγραφε ο Βάλτερ Μπένγιαμιν στο βιβλίο του για τον Μπωντλαίρ».

Τα κείμενα που περιλαμβάνονται σε αυτήν την ενδεικτική επιλογή δείχνουν αφενός την αντικειμενική συνθήκη της φτώχειας σε περιοχές του Λονδίνου, όπως στη συνταρακτική επίσκεψη του Ντίκενς σε φτωχόσπιτα στο «Ενα αστεράκι στα ανατολικά», αλλά και τη σχεδόν ψευδαισθητική ενόραση του Ντίκενς μέσα από την ενσωμάτωση του ιδίου μέσα σε ένα σχεδόν θεατρικό σκηνικό έκστασης, θεάματος, αποφοράς και απρόοπτων συναπαντημάτων. Ο Ντίκενς, που στον «Ολιβερ Τουίστ», έργο της πρώιμης βικτωριανής περιόδου, εστίασε στην κακουχία των παιδιών του Λονδίνου, απέκλινε από τον στεγνό ρεαλιστικό κανόνα της εποχής του και έδωσε μεγάλα έργα κοινωνικής ανατομίας, όπως, πρωτίστως, στον «Ζοφερό Οίκο».

Αλλά στους «Νυχτερινούς Περιπάτους» έχουμε την ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή με τον δημοσιογραφικό, δοκιμιακό, ποιητικό λόγο του Ντίκενς. Μας δίνει μια απαράμιλλη αίσθηση ανάγνωσης της μητροπολιτικής συνθήκης του 19ου αιώνα με έναν τρόπο βαθιά προσωπικό, με ένα βλέμμα αδηφάγο αλλά γαλήνιο, εναργές και στοχαστικό. Η αστική περιπλάνηση ως οδός αυτογνωσίας και κοινωνικής συνειδητότητας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή