Το Κονκλάβιο (21/03/18)

3' 16" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τραγωδίες…

Σαιξπηρικής φύσεως τραγικά διλήμματα βασανίζουν (και) αυτές τις μέρες τις Βρυξέλλες, Να ζει κανείς ή να μη ζει; Να συμπεριλάβει σχετική παράγραφο στα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής ή όχι; Ηταν η δηλητηρίαση του Σεργκέι και της Γιούλια Σκριπάλ «δουλειά» της Ρωσίας ή έπεσαν μόνοι τους πάνω στον «νευροπαραλυτικό παράγοντα»; Οι Βρετανοί φέρονται βέβαιοι για το πρώτο. Το ίδιο και οι Γάλλοι. Κοινή ευρωπαϊκή θέση, όμως, δεν συμφωνήθηκε και φαίνεται ότι δεν θα συμπεριληφθεί τέτοια παράγραφος στα συμπεράσματα της Συνόδου. Κι αυτό διότι η ελληνική πλευρά έφερε αντιρρήσεις, ζητώντας απτές αποδείξεις. Η δε ελληνική θέση, όπως πληροφορούμαι, κατέστη σαφής και σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών και σε επίπεδο «σέρπας». Μου λένε ότι αυτός είναι ο τρόπος της Αθήνας να πιέσει τους Βρετανούς να στηρίξουν την ελληνική θέση για την Τουρκία. Οπως το έθεσε πηγή μου, «στη συνέχεια, θα το σκεφτούμε»… Μείνετε συντονισμένοι.

Ομοφωνία τέλος

Επιστρέφω στις Βρυξέλλες για να σας πω ότι παρόμοια επεισόδια σύμφωνα με το Politico, αποδεικνύουν την αδυναμία της Ευρώπης να βρει κοινό βηματισμό στην εξωτερική πολιτική, πολύ περισσότερο δε τις αδυναμίες της αρχής της ομοφωνίας. Εξ ου και ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ έχει ζητήσει τις σχετικές αλλαγές, τις οποίες θεωρεί κάτι σαν στοίχημα για την κληρονομιά που θέλει να αφήσει στο τέλος της θητείας του. Και αυτή λέγεται ενισχυμένη πλειοψηφία στα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στις ευρωπαϊκές αποφάσεις για τις κυρώσεις (και όχι μόνο), ώστε να μην μπορεί το κάθε κράτος-μέλος να κάνει «παιχνίδι» εις βάρος της Ευρώπης και υπέρ των εθνικών του (οικονομικών και όχι μόνο) συμφερόντων. Με απλά λόγια, τέρμα τα ψέματα.

…Και μείνανε μονάχοι

Είχα προβλέψει προ ημερών ότι στο τέλος ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ θα έμεναν μόνοι τους να συζητούν επί των αρμοδιοτήτων της Προανακριτικής για τη Novartis. Οπως και συνέβη χθες με την αποχώρηση –ή μάλλον, αναστολή της παρουσίας– των μελών των άλλων κομμάτων εν μέσω φωνασκιών ότι δεν θα γίνουν το «ντεκόρ» μιας συζήτησης που αναλώνεται στις αρμοδιότητες της Προανακριτικής και δεν καλεί τους μάρτυρες για να εισέλθει στην ουσία. Πληροφορούμαι ότι δεν θα είναι το μόνο. Δεδομένου ότι η πλειοψηφία ετοιμάζεται να απευθύνει επιστολές στους εμπλεκομένους να εμφανιστούν, δεν αποκλείω οι εμπλεκόμενοι να αποδειχθούν πιο γρήγοροι και να απευθύνουν οι ίδιοι επιστολές ότι δεν προτίθενται να παίξουν στην παράσταση. Θυμίζω ότι σε καμία δικονομική τάξη δεν εμφανίζονται πρώτα οι κατηγορούμενοι και μετά οι μάρτυρες.

Απλά πράγματα

Θα ήθελε το ελληνικό ποδόσφαιρο να ήταν σαν το αγγλικό και o καθένας να μπορούσε να πάει στο γήπεδο με τη γυναίκα του και το παιδί του. Δεν είναι το μόνο. Θα ήθελε ακόμα να μπορούσε να πιει καφέ στα Εξάρχεια σαν κανονικός άνθρωπος. Θυμήθηκε μάλιστα τα Εξάρχεια της παιδικής του ηλικίας που ήταν μια όμορφη γειτονιά. Θα ήθελε να τα δει ως μια συνοικία καλλιτεχνών και ανθρώπων που θα μπορούν να εκφράσουν τον εαυτό τους –ακόμη και αναρχικών– αλλά σεβόμενοι τα όρια της ελευθερίας του διπλανού τους. Σημείωσε ακόμη ότι είναι αντιδημοκρατικό και φασιστικό να σπας το σπίτι, το μαγαζί ή το γραφείο του άλλου και ότι το δημοκρατικό είναι ο αστυνομικός που προστατεύει την περιουσία πολίτη που πληρώνει φόρους. Ηταν μερικά απ’ όσα είπε ενώπιον νέων απ’ ολόκληρη την Ελλάδα ο Νίκος Δένδιας σε ζωντανό διάλογο το βράδυ της Δευτέρας. Φαινομενικά απλά πράγματα για κανονικές χώρες.

Ταφόπλακες…

Για το δικαίωμα στην αποτέφρωση έγραψε χθες ο Σταύρος Θεοδωράκης. Ο επικεφαλής του Ποταμιού θύμισε ότι ο πρώτος νόμος για την αποτέφρωση στην Ελλάδα έγινε πραγματικότητα το 2006, καθώς και ότι εδώ και δώδεκα χρόνια προστίθενται υπουργικές αποφάσεις, προεδρικά διατάγματα και νέοι νόμοι χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Ο Σταύρος ξεσπάθωσε και για το «παζάρι» που γίνεται στα νεκροταφεία. Κρίσιμη λεπτομέρεια το γεγονός ότι όλ’ αυτά τα έγραψε από τη Βουλγαρία και συγκεκριμένα από το δημόσιο αποτεφρωτήριο της Σόφιας, όπου πληροφορούμαι ότι βρέθηκε για την αποτέφρωση οικείου προσώπου του από το στενό οικογενειακό περιβάλλον του. Εξ ου και η έντονη συναισθηματική φόρτιση, καθώς έκλεισε παραφράζοντας Θουκυδίδη για τον νεκρό που δεν ζει κάτω από τις ταφόπλακες, αλλά μέσ’ από τη μνήμη των οικείων του.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή