Το προπερασμένο Σαββατοκύριακο η κοινοβουλευτική ομάδα της Χριστιανοκοινωνικής Ενωσης της Βαυαρίας συνεδρίαζε επί πολλές ώρες στο Μόναχο. Στο σχέδιο για τη μετανάστευση που ενεχείρισε στην καγκελάριο Μέρκελ στις 4 Ιουλίου ο Γερμανός υπουργός Εσωτερικών Χορστ Ζεεχόφερ, ανέφερε στην πρώτη κιόλας φράση: «Οι προκλήσεις της παγκόσμιας μετανάστευσης απαιτούν ένα σύστημα τάξης». Αυτό είπε ο υπουργός Εσωτερικών στη δραματική σύσκεψη, όπως προέκυψε από τις συμφωνίες της Μέρκελ με τον Αυστριακό ομόλογό της, τον Ιταλό πρωθυπουργό και τον Αλέξη Τσίπρα. Ο κ. Ζεεχόφερ «μηδένισε» τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης της κ. Μέρκελ στις Βρυξέλλες ως ανάξια λόγου. Ενα στέλεχος του κόμματός του, με βαθύτερες νομικές γνώσεις, του είπε κατά τη διάρκεια της συζήτησης ότι η άφιξη ενός ατόμου σε ένα κράτος είναι μια συνθήκη την οποία ορίζει το κράτος υποδοχής. Ετσι ένας πρόσφυγας ή μετανάστης μπορεί να φτάνει στη Γερμανία αλλά η χώρα με νόμο έχει τη δυνατότητα να ορίζει τι σημαίνει «άφιξη». «Αν θεωρηθεί ότι δεν έκαναν είσοδο στη χώρα, δεν δικαιούνται των επιδομάτων όσων ζουν στη Γερμανία».
Ο Ζεεχόφερ απέρριψε την ιδέα την Κυριακή, αλλά τα ξημερώματα της Δευτέρας τη δέχθηκε. Την πρότεινε στη Μέρκελ και εκείνη του ανέθεσε –πονηρά– να κάνει τη διαπραγμάτευση με την Αυστρία, την Ιταλία και την Ελλάδα και να καταφέρει ό,τι δεν είχε καταφέρει εκείνη: τη θέσπιση μιας κατάστασης ανάμεσα στη διάβαση των συνόρων και στην είσοδο στη χώρα, που θα λέγεται «διαδικασία τράνζιτ». Εκεί θα υπάρχουν συνοριακά αστυνομικά τμήματα της Βαυαρίας όπου οι μετανάστες θα κρατούνται έως ότου απελαθούν στις χώρες από τις οποίες εισήλθαν στην Ενωση. Ο υπουργός Οικονομικών, Σοσιαλδημοκράτης Ολαφ Σολτς, αποκάλυψε ωστόσο ότι μόλις τέσσερις έως επτά περιπτώσεις αιτούντων θα εξετάζονται κάθε ημέρα. Συνεπώς μέσα σε αυτό το διάστημα θα πρέπει να ταυτοποιούνται οι αφιχθέντες και αφιχθείσες και να «επιστρέφονται» στις χώρες προέλευσης, Αυστρία, Ιταλία και Ελλάδα.
Πηγές κοντά στις συζητήσεις ανέφεραν ότι η ελληνική πλευρά θέτει ως προτεραιότητα την επίσπευση των περιπτώσεων οικογενειακής επανένωσης που διεκπεραιώνει με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς η Γερμανία. Το πρόβλημα είναι λιγότερο δραματικό απ’ ό,τι παρουσιάζεται στα μέσα ενημέρωσης, μιας και ο αριθμός εκείνων που έχουν δακτυλοσκοπηθεί στην Ελλάδα, αλλά έφθασαν στη Γερμανία, μετά βίας προσεγγίζει τις 3.500.
Οι επανενώσεις
Τους δισταγμούς των Ελλήνων νομικών σχετικά με το αν η Τουρκία είναι «ασφαλής χώρα» συμμερίζονται αρκετοί Γερμανοί, καθώς, όπως η ελληνική Δικαιοσύνη έτσι και η γερμανική αρνούνται να εκδώσουν άτομα που διώκονται στην Τουρκία. Τα γερμανικά δικαστήρια επίσης αρνούνται συστηματικά, τουλάχιστον σε πρώτο βαθμό, να επιτρέψουν την «επαναπροώθηση» στην Ελλάδα αιτούντων άσυλο εξαιτίας των «άθλιων συνθηκών στέγασης και κοινωνικής προστασίας που θίγουν την αξία του ατόμου».
Aπό την άλλη πλευρά, η ελληνική κυβέρνηση επιθυμεί να υλοποιήσει το Βερολίνο τη δέσμευσή του για διευκόλυνση των 4.500 περιπτώσεων οικογενειακής επανένωσης, παρά το γεγονός ότι η ίδια η καγκελάριος και η κυβέρνησή της διαβεβαιώνουν στο εσωτερικό της χώρας ότι θα πράξουν το αντίθετο. Η γερμανική πλευρά διαβεβαίωσε ότι από τον Aύγουστο θα αρχίσει να υποδέχεται χίλια άτομα τον μήνα.