Χωρίς κοινωνικά φρένα

2' 3" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

​Καθώς η πόλη αρχίζει σιγά σιγά να ζει στην ηχητική κλίμακα του καλοκαιριού (που κορυφώνεται τον Αύγουστο), κάποιοι θόρυβοι εγγράφονται περισσότερο από το αναμενόμενο. Παράδειγμα: στη γειτονιά μου συμβαίνουν, κατά καιρούς, μικρά τρακαρίσματα ή απότομα φρεναρίσματα που δηλώνουν «αποφύγαμε το μοιραίο την τελευταία στιγμή». Και στις δύο περιπτώσεις, ο φόβος ορμάει ανεπεξέργαστος από πόρτες και παράθυρα. Η ένταση ανεβαίνει μαζί με τα ντεσιμπέλ, το ελάχιστο παίρνει διαστάσεις σχεδόν καταστροφικές, λίγο χρειάζεται για να φθάσουν οι αντίδικοι στο μακελειό. Ολο και πιο συχνά, τα τελευταία χρόνια, «διαβάζω» στις φωνές πίεση μεγατόνων. Βία που ξεκινάει από μια καθημερινότητα, χώρους ζωής (σπίτι και δουλειά, εφόσον υπάρχει) με πολλά προβλήματα και δυσανάγνωστες σχέσεις. Στην προχθεσινή «Κ» δημοσιεύεται ένα πολύ ενδιαφέρον «Γεύμα» με την ιατροδικαστή και κοσμήτορα του Πανεπιστημίου Αθηνών Χαρά Σπηλιοπούλου (του Απόστολου Λακασά), στο οποίο η διακεκριμένη επιστήμων λέει και το εξής: «Ο κόσμος έχει πολύ μεγάλη ένταση –ίσως λόγω της οικονομικής κρίσης, που επιβαρύνει και τα προσωπικά προβλήματα–, με αποτέλεσμα να εκτονώνεται στον δρόμο. Μόλις συνέταξα μία έκθεση αυτοψίας όπου δύο οδηγοί πιάστηκαν στα χέρια. Ο ένας υπέστη ρήξη μηνίσκου, καθώς ο άλλος τον χτύπησε, τον έριξε κάτω και άρχισε να τον σέρνει στο οδόστρωμα. Τα περιστατικά αυτά αποτελούν μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα. Γι’ αυτό, στην περίπτωση που εμπλακείτε σε κάποιο τέτοιου είδους περιστατικό, προτείνω να ζητήσετε συγγνώμη δηλώνοντας ότι φταίτε και να αποχωρήσετε. Πέφτει πάρα πολύ ξύλο στους δρόμους».

Προχθές το βράδυ, στο Παρίσι, μετά τη λήξη του Μουντιάλ, «χιλιάδες βγήκαν στους δρόμους κρατώντας σημαίες και κάνοντας χρήση καπνογόνων, ενώ κάποιοι έριξαν αντικείμενα, όπως μπουκάλια και καρέκλες κατά των αστυνομικών δυνάμεων, οι οποίες απάντησαν με χρήση δακρυγόνων και εκτοξευτήρες νερού με σκοπό να διαλύσουν το συγκεντρωμένο πλήθος». Στη διάρκεια των ίδιων πανηγυρισμών «ένας άντρας τραυματίστηκε σοβαρά όταν δέχθηκε χτύπημα με κράνος κατά τη διάρκεια χειροδικίας», ανέφερε φωτορεπόρτερ του Γαλλικού Πρακτορείου. «Ο άνδρας διακομίστηκε σε νοσοκομείο, όπου νοσηλεύεται σε σοβαρή κατάσταση».

Δεν χρειάζεται, βέβαια, να… ξενιτευτούμε για να αναζητήσουμε παραδείγματα στα οποία η βία δεν αφορά «προσωπικές διαφορές». Η ελληνική καθημερινότητα φιλοξενεί δεκάδες περιστατικά με πρωταγωνιστές κουκουλοφόρους, μπαχαλάκηδες, καταδρομικές επιθέσεις, κ.ο.κ.

Η ανεξέλεγκτη μεταβλητή της βίας ριζώνει ως κατ’ εξοχήν πρόβλημα των σύγχρονων κοινωνιών. Το φαινόμενο, προφανώς, δεν είναι καινούργιο, αποκτά όμως διαστάσεις και τον χαρακτήρα μιας εντεινόμενης δυσανεξίας στη συνύπαρξη. Τα προσωπικά και –κατ’ επέκτασιν– τα κοινωνικά φρένα έχουν φθαρεί και η σύγκρουση εμφανίζεται ως συνήθης κατάληξη στις συναντήσεις. Είτε πρόκειται για (ελληνικές) διαφορές στους (ελληνικούς) δρόμους είτε για συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας ή πανηγυρισμών. Ποιo είναι το καινούργιο στοιχείο; Η ανάφλεξη δεν χρειάζεται καν αφορμή.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή