Κανείς δεν εξεπλάγη. Το μενού ήταν γνωστό – τόσο το μενού των φακέλων όσο και το μενού των προσώπων. Τα πρόσωπα είναι ένα κλάσμα της λίστας της Novartis. Οι φάκελοι είναι το μόνιμο και μονότονα επαναλαμβανόμενο ρεπερτόριο του αναπληρωτή υπουργού Υγείας και του μιντιακού του αντίλαλου.
Κανείς δεν εξεπλάγη ούτε από τον τρόπο ούτε από τον χρόνο κατά τον οποίο ολοκληρώνεται η επιτροπή που η κοινοβουλευτική πλειοψηφία έστησε για την Υγεία. Οσοι από την αντιπολίτευση παρακολούθησαν τις εργασίες της, είναι βέβαιοι ότι θα καταλήξει σε ένα γενικόλογο κατηγορητήριο με υπαινιγμούς περί απιστίας και τη συνήθη κατακλείδα: Το άρθρο 86 εμποδίζει τη διερεύνηση από τη Βουλή.
Ισως το πιο ενδεικτικό για τη στόχευση των ανακριτικών προσπαθειών της επιτροπής είναι ότι, ενώ είχε συσταθεί για να διερευνήσει σκάνδαλο ύψους –σύμφωνα με την πολακική αριθμητική– 85 δισεκατομμυρίων ευρώ από τη φαρμακευτική δαπάνη, αφοσιώθηκε επί μήνες σε κάτι οικονομικά αμελητέο: Στις 23 προσλήψεις που είχε κάνει ο Αδωνις Γεωργιάδης στο ΚΕΕΛΠΝΟ. Η ασυμμετρία εξηγείται προφανώς από την πολιτική υπεραξία που έχει προσδώσει η ηγεσία του υπουργείου Υγείας στον αντιπρόεδρο της Ν.Δ.
Στο υποψιασμένο ακροατήριο, που έχει παρακολουθήσει τη μεθοδολογία με την οποία προωθήθηκε η υπόθεση της Novartis, η Εξεταστική για την Υγεία μοιάζει σαν απεγνωσμένη καρικατούρα. Η ανάγκη, λένε, της πλειοψηφίας να συντηρήσει το κλίμα ενοχοποίησης των αντιπάλων της την οδηγεί σε ανακύκλωση των ίδιων καταγγελιών. Ομως, η επανάληψη –το δοκιμασμένο «πες, πες»– δεν είναι ατύχημα. Είναι μέρος της μεθόδου. «Πες, πες» και, όταν φτάσει η ώρα η καταγγελία να στοιχειοθετηθεί, άφησέ τη να εκκρεμεί στη δημόσια σφαίρα· παράπεμψέ την ξανά στη Δικαιοσύνη.
Ολοι πια περιμένουν ότι ο ιμάντας της ανακύκλωσης θα φέρει, λίγο πριν από τις εκλογές, στον αφρό πάλι τη Novartis. Εκεί όμως δεν υπάρχει πια περιθώριο περαιτέρω παρέλκυσης: Θα πρέπει να ασκηθούν διώξεις. Αλλά, αν, παρά τις λυσσαλέες προσπάθειες, δεν έχουν βρεθεί λεφτά· αν δεν μπορεί
να σταθεί κατηγορία για ξέπλυμα, διώξεις δεν μπορούν να ασκηθούν. Ή, μάλλον, θα μπορούσαν να ασκηθούν μόνο ρασπουτινικώ δικαίω.
Μπορεί κανείς εύκολα να φανταστεί τι είδους προεκλογικός «διάλογος» θα επικρατήσει, αν, λίγο πριν από τις κάλπες, επιχειρηθεί η ποινικοφανής διαπόμπευση πολιτικών μόνο με τις «κουκούλες» της Novartis.
Θα είναι ανεπανάληπτο θεσμικό ρίσκο. Βραχυπρόθεσμα θα έχει όμως επιτευχθεί ο σκοπός του πλήρους εκπολακισμού της ατζέντας – με τη ρυμούλκηση στη λάσπη και της αμυνόμενης αντιπολίτευσης. Οπως το λέει κι ένας παλαιός βουλευτής –που έμαθε τα αρχαία προτού αρχίσει να τα διδάσκει ο Αδωνις– η σκηνοθεσία που ήδη ξετυλίγεται είναι εμπνευσμένη από τον κόσμο της Παλαιάς Διαθήκης: Αβυσσος άβυσσον επικαλείται.