Λουτσιάνα Λαμορτζέζε, 66 ετών, πρώην περιφερειάρχης του Μιλάνου, υπέρμαχος της ανθρώπινης διαχείρισης του μεταναστευτικού, χωρίς κομματική ταυτότητα, χωρίς παρουσία στα σόσιαλ μίντια. Η νέα υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας είναι η αντι-Σαλβίνι σε μια κυβέρνηση που δημιουργήθηκε ακριβώς ως απάντηση στον επικεφαλής της Λέγκας. Υπό τη δεύτερη κυβέρνηση του Τζουζέπε Κόντε, που ορκίστηκε την Πέμπτη συσπειρώνοντας το Κίνημα 5 Αστέρων και το Δημοκρατικό Κόμμα και εξορίζοντας τη Λέγκα στα έδρανα της αντιπολίτευσης, η Ιταλία αφήνει πίσω της τις έξαλλες κραυγές – αλλά όχι και τις αιτίες που τις τροφοδότησαν και θα συνεχίσουν να τις τροφοδοτούν.
Η νέα κυβέρνηση δεν είναι παρά ένα μεγάλο στοίχημα, που αφορά συνολικά την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αν οι Βρυξέλλες εφησυχάσουν («ανοίξουν σαμπάνιες» όπως έγραψε ο Σαλβίνι) επειδή ο νέος υπουργός Οικονομικών, Ρομπέρτο Γκουαλτιέρι, είναι έμπιστος του Πιερ Μοσκοβισί και του Μάριο Ντράγκι, η ιταλική πολιτική δεν θα αργήσει να επανέλθει στο χείλος της αβύσσου. Ο Γκουαλτιέρι, πολιτικός του Δημοκρατικού Κόμματος, που έχει περάσει την τελευταία δεκαετία στις Βρυξέλλες και ώς τις αρχές της εβδομάδας ήταν επικεφαλής της οικονομικής επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου, δεν θεωρείται οπαδός της ευρωπαϊκής οικονομικής ορθοδοξίας.
«Πράσινο New Deal»
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Linkiesta, το βασικό του πρόταγμα είναι να εξαιρεθούν από τους κανόνες του ελλείμματος μεγάλες κατηγορίες δημόσιων επενδύσεων, ώστε να ξεφύγει η ιταλική οικονομία από τη δημοσιονομική ασφυξία. Επιδιώκει, π.χ., ένα «πράσινο New Deal» μέσα από το οποίο, μεταξύ άλλων, θα καταργηθούν οι επιδοτήσεις που χορηγούνται στην εκμετάλλευση ορυκτών καυσίμων και θα χρηματοδοτηθεί η μαζικής κλίμακας ενεργειακή αναβάθμιση των ιταλικών κτιρίων, αναζωογονώντας τον κλάδο των κατασκευών, που βρίσκεται σε μαρασμό. Ο Γκουαλτιέρι θα προσπαθήσει με την «καλή» να επιτύχει αυτά που ζητούσε ο Σαλβίνι με «την ανάποδη», δηλαδή να εξασφαλίσει δημοσιονομικό χώρο για την Ιταλία ώστε να μην εφαρμοστεί η προγραμματισμένη την 1η Ιανουαρίου αύξηση του ΦΠΑ και να μη χρειαστούν νέες περικοπές δαπανών. Το Δημοκρατικό Κόμμα πανηγυρίζει το γεγονός ότι διόρισε υπουργό Οικονομικών τον Γκουαλτιέρι και ότι στέλνει στις Βρυξέλλες ως επίτροπο τον πρώην πρωθυπουργό Πάολο Τζεντιλόνι (και μάλιστα, όπως φαίνεται, στο ισχυρό χαρτοφυλάκιο Οικονομικών Υποθέσεων), αλλά η πραγματική πρόοδος θα είναι αν το κόμμα διδαχθεί από τους λόγους της βαριάς ήττας του στις βουλευτικές του Μαρτίου 2018. Η Ιταλία παραμένει σε μια νομισματική ένωση που καθηλώνει την οικονομία της σε κατάσταση μόνιμου μαρασμού και η ανάγκη διαφορετικής πολιτικής δεν εξέλιπε επειδή ο πιο χυδαίος εκφραστής της πέρασε στα έδρανα της αντιπολίτευσης. Αντιθέτως, οι βαθιές αλλαγές επείγουν, καθώς ο Σαλβίνι ήδη υποσχέθηκε να κάνει δύσκολη τη ζωή της νέας συγκυβέρνησης «στις πλατείες και στους δρόμους».