Η ίδρυση ενός νέου πανεπιστημίου είναι παραγωγή πλούτου. Προσθέτει πτυχιούχους στην ήδη πλούσια συγκομιδή της χώρας, της οποίας η εκπαίδευση μπορεί να υστερεί στα στοιχειώδη, όπως στην κατανόηση κειμένου, όμως πρωτεύει σε αριθμό πτυχιούχων σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη.
Συνεισφέρει και στην παραγωγή πανεπιστημιακών, απ’ αυτούς που υπογράφουν διακηρύξεις και ψηφίσματα γονιμοποιώντας με φρέσκες ιδέες τον δημόσιο διάλογο. Τα υπόλοιπα είναι τα λεγόμενα «παρελκόμενα». Ενισχύει την τοπική οικονομία με την αξιοποίηση της ιδιοκτησίας και την κατανάλωση σε ταχυφαγεία, φρέντο και λοιπά παρασκευάσματα. Ολα αυτά είναι γνωστά, εξ ου και το απόφθεγμα της δημώδους σοφίας μας: «Οσα πανεπιστήμια κι αν έχεις, ποτέ δεν φτάνουν». Τούτων δοθέντων δεν μπορώ παρά να επικροτήσω την πρόθεση του κ. Μάνου Κόνσολα να ιδρύσει πανεπιστήμιο όπου θα διδάσκεται σε ανώτατο επίπεδο –πιο ψηλό δεν γίνεται– η επιστήμη του τουρισμού – συμπεριλαμβανομένου και του ΦΠΑ. Πρόθεση η οποία, αν υλοποιηθεί, θα του δώσει μια θέση στην πινακοθήκη των οραματιστών, δίπλα στον Ιωάννη Καποδίστρια και τον Κώστα Γαβρόγλου.
Ο κ. Κόνσολας είναι υφυπουργός Τουρισμού αρμόδιος για τις τουριστικές σχολές, αν δεν κάνω λάθος. Κατάγεται από την Κάρπαθο, δραστηριοποιείται εδώ και χρόνια σε διάφορες επιτροπές, είναι αναπληρωτής καθηγητής Ανθρωπιστικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και ομιλεί απταίστως τη νέα ελληνική. Αυτήν αναφέρει μόνον το βιογραφικό του στο κεφάλαιο: «ομιλούμενες γλώσσες». Είναι λοιπόν απολύτως φυσιολογικό ένας τέτοιος άνθρωπος να ασφυκτιά στο ταπεινό περιβάλλον των τουριστικών σχολών και τώρα που του δόθηκε η ευκαιρία να γίνει υφυπουργός, να επιθυμεί να ελεήσει τον λαό που τον ψήφισε με τα οράματά του. Διάβασα ότι και ο κ. Παναγιωτόπουλος επιθυμεί πανεπιστήμιο Αμύνης. Θα μου πείτε, οι στρατιωτικές σχολές είναι ανώτατες. Ομως άλλο να τη λες «Σχολή Ευελπίδων» και άλλο «Πανεπιστήμιο Αμυντικών Επιστημών». Σ’ αυτήν την περίπτωση οι Ευέλπιδες δεν θα παρελαύνουν με τους άγριους ΟΥΚάδες αλλά με τις γλυκές φοιτήτριες και μαθήτριες. Δεν είναι και λίγο.
Ας σοβαρευτούμε. Το πιθανότερο είναι ότι δεν θα γίνει τίποτε. Το πιθανότερο είναι ότι τον κ. Κόνσολα τον στενεύουν οι αρμοδιότητες που έχει στο υπουργείο Τουρισμού και επιθυμεί να τις διευρύνει μη χάνοντας την ευκαιρία να αυτοσυστηθεί ως οραματιστής. Κι εκεί είναι το πρόβλημα. Μάλλον δεν καταλαβαίνει ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο ξοδεύει το κεφάλαιο πολιτικής σοβαρότητας που δημιούργησε η νέα κυβέρνηση. Κι αυτό είναι το πρόβλημα. Αρκεί να το αντιληφθούν πριν γίνει επιδημία.