Τον περασμένο Μάιο η «Κ» δημοσίευσε την ιστορία της 27χρονης Τουρκάλας Αϊσέ Ερντογάν, η οποία επιχείρησε να περάσει παράτυπα στην Ελλάδα, όπως έχουν ήδη πράξει χιλιάδες φυγάδες συμπατριώτες της, συμπαθούντες του ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν. Σύμφωνα με όσα κατήγγειλε ο αδελφός της, η Αϊσέ κατόρθωσε να πατήσει σε ελληνικό έδαφος, συνελήφθη και επαναπροωθήθηκε στην Τουρκία από μια ομάδα ένοπλων μασκοφόρων, κατά παράβαση των διεθνών συμβάσεων.
Και άλλες παρόμοιες υποθέσεις είχαν δει το φως της δημοσιότητας νωρίτερα. Στην περίπτωση της Αϊσέ, όμως, υπήρχαν και επιπλέον ντοκουμέντα. Οχι απλώς μια προφορική μαρτυρία. Μια φωτογραφία της μπροστά από το ΚΕΠ της Νέας Βύσσας πιστοποιούσε ότι είχε καταφέρει να βρεθεί στην Ελλάδα. Και το στίγμα του κινητού τηλεφώνου της, το οποίο είχε μοιραστεί με τον αδελφό της στην εφαρμογή WhatsApp μέσω της δυνατότητας live location, την τοποθετούσε στην Ελλάδα το απόγευμα της 4ης Μαΐου – μέχρι να χαθούν τα ίχνη της και να ενημερωθεί η οικογένειά της ότι η Αϊσέ κρατείται σε τουρκική φυλακή.
Πριν από λίγες ημέρες το γερμανικό περιοδικό Spiegel παρουσίασε νέα ντοκουμέντα για το ζήτημα των επαναπροωθήσεων στον Εβρο. Για πρώτη φορά δόθηκαν στη δημοσιότητα βίντεο που έδειχναν μια ομάδα μασκοφόρων να μεταφέρει μετανάστες τμηματικά από τη μία όχθη του ποταμού στην άλλη. Το υλικό φέρεται να καταγράφηκε από σταθερή κάμερα στην τουρκική πλευρά των συνόρων και από το κινητό τηλέφωνο Τούρκου συνοριοφύλακα. Ο ανταποκριτής του περιοδικού στην Ελλάδα, Γιώργος Χρηστίδης, και οι Γερμανοί συνάδελφοί του, ως όφειλαν, έλεγξαν τα βίντεο για την αξιοπιστία τους απευθυνόμενοι στην ομάδα ανεξάρτητων πραγματογνωμόνων της Forensic Architecture.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είπε σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Bild ότι από το υλικό «δεν προκύπτει εμπλοκή προσωπικού της Ελληνικής Δημοκρατίας» και πρόσθεσε ότι θα διερευνηθεί «κάθε μεμονωμένο περιστατικό φερόμενης παράβασης». Υπήρξαν ελληνικές ιστοσελίδες που αβίαστα, χωρίς έρευνα ή τεκμηρίωση, αποκάλεσαν το υλικό «προπαγάνδα». Επί των ημερών διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, όταν καταγγέλλονταν παρόμοιες ενέργειες ακούγονταν –ίσως πιο έντονες– φωνές διαμαρτυρίας. Οι καταγγελίες πρέπει να διερευνηθούν σε βάθος. Η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν μπορεί να έχει κομματικό πρόσημο.