Και το όνομα αυτού… ΕΟΚΑΝ. Πρόκειται για τον Εθνικό Οργανισμό Καταπολέμησης Ντόπινγκ που θα αντικαταστήσει το Εθνικό Συμβούλιο Καταπολέμησης Ντόπινγκ, με στόχο να κλείσει στο χρονοντούλαπο τα λάθη του παρελθόντος και να οδηγήσει την ανώτατη ελληνική αρχή καταπολέμησης απαγορευμένων ουσιών σε ένα μέλλον, σύμφωνο με τον κώδικα του WADA (Παγκόσμιος Οργανισμός Αντιντόπινγκ). Ο δεύτερος πυλώνας που θα στηριχθεί το ελληνικό σύστημα αντιντόπινγκ είναι το Εργαστήριο Ελέγχου Ντόπινγκ που, πλέον, υπάγεται στον «Δημόκριτο». Και οι δύο φορείς βρίσκονται υπό επιτήρηση, με το Εργαστήριο να έχει χάσει την πιστοποίησή του, ενώ μέσα στον Ιούλιο αναμένεται να υπάρξει έλεγχος στο ΕΣΚΑΝ από τον διεθνή φορέα. Ετσι, το ελληνικό αντιντόπινγκ αποτελεί ένα… οικοδόμημα που έχει αρχίσει να κατασκευάζεται, σχεδόν, από την αρχή με τη γραφειοκρατία να αποτελεί… σκόπελο στις προσπάθειες των ανθρώπων του υφυπουργείου Αθλητισμού.
Η υπογραφή του Προεδρικού Διατάγματος για τη σύσταση του ΕΟΚΑΝ, όπως αποκάλυψε ο υφυπουργός Αθλητισμού Λευτέρης Αυγενάκης, εκκρεμούσε από το 2012. Το διάταγμα βρίσκεται στην τελική φάση των υπογραφών και όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία, ο νεοσύστατος Οργανισμός θα βρεθεί με… σπίτι και οικονομική προίκα. Θα στεγαστεί στις εγκαταστάσεις του ΟΑΚΑ, ενώ για την εύρυθμη λειτουργία του έχει προϋπολογιστεί ένα κονδύλι ύψους 1,4 εκατ. ευρώ. Ο ΕΟΚΑΝ ανάμεσα στις άλλες υποχρεώσεις του θα πρέπει να διαθέτει και γραμμή καταγγελιών για χρήση ή διακίνηση απαγορευμένων ουσιών σε αθλητές. Αυτές οι καταγγελίες θα ελέγχονται με τρόπο που θυμίζει… αστυνομική ταινία (θα υπάρχει προστασία μαρτύρων κ.λπ.).
Στο κονδύλι που θα διατεθεί στον ΕΟΚΑΝ, έχει υπολογιστεί και το κόστος των δειγματοληψιών, οι οποίες δεν θα επιβαρύνουν, πλέον, τις ελληνικές ομοσπονδίες, κάτι που αποτελεί και επιθυμία του WADA. Ετσι, δεν θα υπάρχει ο κίνδυνος κάποια ομοσπονδία να επικαλεστεί οικονομικά προβλήματα προκειμένου να μην πραγματοποιήσει τους ελέγχους που απαιτούνται.
Ο Οργανισμός θα χρειαστεί και προσωπικό για τη στελέχωσή του. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 25 παλαιοί δειγματολήπτες και 17 δόκιμοι. Τα επίπεδα δειγματοληπτών είναι δύο: Υπεύθυνοι Ελέγχου Ντόπινγκ (ΥΕΝ) και Βοηθοί Ελέγχου Ντόπινγκ (ΒΕΝ). Σχεδόν οι περισσότεροι από τους παλαιούς διαθέτουν την κατάλληλη εξειδίκευση προκειμένου να εκτελέσουν δειγματοληψίες ενώ οι νέοι είναι, ακόμη, βοηθοί. Αξίζει να αναφέρουμε ότι ένας δειγματολήπτης δεν είναι απαραίτητο να είναι γιατρός. Μόνο η FIFA ζητάει να είναι γιατροί οι επικεφαλής των δειγματοληψιών.
Κατά το παρελθόν, οι δειγματοληψίες που πραγματοποιούσε το ΕΣΚΑΝ έφταναν τις 2.200 ετησίως. Το 2016 πραγματοποιήθηκαν 1.078 (775 σε αγώνες και 303 εκτός αγώνων), το 2017 διεξήχθησαν 1.035 (845 και 190) και το 2018 έγιναν 1.039 έλεγχοι (850 και 189). Φιλοδοξία των αρμοδίων είναι σιγά σιγά ο ΕΟΚΑΝ να ξεπεράσει και πάλι τις 2.000 ελέγχους.
Εξάλλου, για να έχει το Εργαστήριο Ελέγχου Ντόπινγκ διαπίστευση θα πρέπει να πραγματοποιεί τουλάχιστον 3.000 αναλύσεις κάθε χρόνο. Αξίζει να επισημάνουμε ότι σε ένα Εργαστήριο μπορούν να δίνουν δείγματα για έλεγχο και άλλες χώρες που δεν διαθέτουν πιστοποιημένο Εργαστήριο. Το Ελληνικό Εργαστήριο, όταν συγκαταλεγόταν ανάμεσα στα καλύτερα της Ευρώπης, πραγματοποιούσε περισσότερους από 4.000 ελέγχους ετησίως.
Το Ελληνικό Εργαστήριο βρίσκεται από την 1η Οκτωβρίου του 2019 σε διεθνή «καραντίνα» εξαιτίας κωλυσιεργίας της προηγούμενης αθλητικής ηγεσίας, καθώς η χώρα μας δεν είχε ανταποκριθεί στην απάλειψη παρατηρήσεων που είχαν καταγραφεί από τον Ιούνιο του 2018.
Η άρση πιστοποίησης ήταν αρχικά εξάμηνη, αλλά η νόσος του νέου κορωνοϊού δεν επέτρεψε να υπάρξει κάποια αλλαγή. Το Εργαστήριο, πλέον, υπάγεται στον «Δημόκριτο» και, σύμφωνα με τον κ. Αυγενάκη, επισπεύδονται οι διαδικασίες για την ανάκληση της πιστοποίησής του. Οι ελεγκτικές αρχές θα δώσουν περιθώριο δύο ετών στη διοίκηση του Εργαστηρίου μέχρι να ξαναφτάσει τις 3.000 ελέγχους ετησίως.
Στο μεταξύ, το 2021 θα αλλάξει και πάλι ο διεθνής κώδικας αντιντόπινγκ. Ηδη, οι ελληνικοί φορείς εργάζονται πάνω σε αυτό ώστε να εναρμονιστούν με τον νέο κώδικα. Ολα αυτά σε συνδυασμό με τη γραφειοκρατία δυσχεραίνουν το έργο των ανθρώπων που κρατούν την τύχη του ελληνικού αθλητισμού στα χέρια τους, διότι εάν δεν υπάρχει αξιόπιστος φορέας ελέγχου απαγορευμένων ουσιών σε μία χώρα, τότε οι αθλητές της κινδυνεύουν να μείνουν εκτός Ολυμπιακών Αγώνων.