«Η Μάντσεστερ Σίτι δεν είναι μόνο τα χρήματα». Σαν να ήθελε από καιρό να ξεστομίσει τη συγκεκριμένη φράση, ο Πεπ Γκουαρδιόλα. Λίγα λεπτά μετά την πρόκριση των Αγγλων, κόντρα στην Παρί Σεν Ζερμέν, στον πρώτο τελικό Τσάμπιονς Λιγκ της ιστορίας τους, ο Καταλανός τεχνικός ένιωσε ένα τεράστιο βάρος να φεύγει από πάνω του. Αισθάνθηκε τους κόπους του να δικαιώνονται.
Εχουν περάσει περίπου πέντε χρόνια από τη στιγμή κατά την οποία ο Γκουαρδιόλα ανέλαβε το δύσκολο καράβι της Μάντσεστερ Σίτι. Δεν ήταν πια στο σπίτι του την Μπαρτσελόνα, έχοντας πλάι του τον Μέσι, τον Τσάβι και τον Ινιέστα, ούτε προστατευμένος από τη γερμανική λογική της Μπάγερν Μονάχου. Ηταν πλέον στο Νησί, στα χέρια ενός κοινού που λατρεύει να δημιουργεί ήρωες και αντιήρωες, «καπετάνιος» μιας ομάδας που μέχρι εκείνη τη στιγμή βασιζόταν «μόνο στα χρήματα». Η Μάντσεστερ Σίτι είχε αλλάξει ρότα, από τον Αύγουστο του 2008, όταν ο σεΐχης Μανσούρ αποφάσισε να την κάνει δική του, έναντι 242 εκατομμυρίων ευρώ, καλύπτοντας παράλληλα και ζημίες της τάξεως των 618 εκατομμυρίων, ενώ μέχρι στιγμής έχει ξοδέψει πάνω από 1 δισ. μόνο για μεταγραφές.
Η λαοφιλέστερη ομάδα του Μάντσεστερ άλλαξε επίπεδο πολύ γρήγορα, πληρώνοντας βέβαια το ανάλογο τίμημα. Ξοδεύοντας αλόγιστα ποσά, έμαθε να κάνει πρωταθλητισμό, βγήκε από τη σκιά της συμπολίτισσας Γιουνάιτεντ, κατέκτησε τα πρωτεία στο Νησί. Στην Ευρώπη, όμως, κάθε προσπάθεια διάκρισης έμενε ημιτελής με μοναδική γλυκιά ανάμνηση την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων το μακρινό 1970 κόντρα στην πολωνική Γκόρνικ Ζάμπρζε.
Οταν ο Γκουαρδιόλα ανέλαβε το 2016 τους «Πολίτες», είχε έναν και μόνο στόχο: να την οδηγήσει στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ. Η καριέρα του Καταλανού τεχνικού εκείνη την περίοδο είχε δεχθεί ουκ ολίγα χτυπήματα μετά το πέρασμα από την Μπάγερν Μονάχου. Οι Βαυαροί και τα τρία χρόνια του Γκουαρδιόλα σταμάτησαν την πορεία τους στους ημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ, γνωρίζοντας ισάξιους αποκλεισμούς από ισπανικές ομάδες.
Πρώτα από τη Ρεάλ, έπειτα από την Μπαρτσελόνα και τέλος από την Ατλέτικο. Ο επόμενος σταθμός του, η Σίτι, ήταν το ιδανικό μέρος για να αποτύχει και να επαληθεύσει όσους υποστήριζαν ότι «δεν μπορεί μακριά από την Μπαρτσελόνα». Ο Γκουαρδιόλα, παρουσιάζοντας τη φετινή Σίτι, όμως, όχι μόνο δείχνει ότι μπορεί και «μακριά από την Μπαρτσελόνα», αλλά εμφανίζει παράλληλα και ένα εξελιγμένο μοντέλο της ομάδας που θάμπωσε την Ευρώπη στις αρχές της δεκαετίας του 2010. Χωρίς να έχει Μέσι, Τσάβι ή Ινιέστα.
«Η 29η Μαΐου»
Η φετινή Σίτι «πατάει» στις αρχές εκείνης της Μπάρτσα, η οποία με τη σειρά της ακολουθούσε τις διαταγές του Γιόχαν Κρόιφ. Ο Γκουαρδιόλα ίσως να μην είναι ο καλύτερος προπονητής στον κόσμο, όμως, σίγουρα είναι ο πιο επιδραστικός. Χτίζει, εξελίσσει και επιδρά σε μία ομάδα, αφήνοντας ταυτόχρονα το σημάδι του στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Ηδη, η Σίτι δεν αναφέρεται πια ως «η ομάδα των Αράβων», αλλά «η ομάδα του Πεπ» και αυτό λογίζεται ως ένα πρώτο κατόρθωμά του. Πλέον, στις 29 Μαΐου στην Κωνσταντινούπολη, στον εμφύλιο κόντρα στην Τσέλσι θα επανεμφανιστεί σε έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ έπειτα από μία δεκαετία. Τι απομένει να κάνει; Να πιει νερό από την πηγή και να αποδείξει με τον δικό του απλό τρόπο, αυτό που προσπαθεί επί μία πενταετία: Να πείσει άπαντες ότι «η Μάντσεστερ Σίτι δεν είναι μόνο τα χρήματα».